This Special Love I Found On You

Chapter 16: It's been a long time

Read.

Comment.

Vote.

Thank You.

Someone's POV:

Kahit kailan sakit sa ulo 'tong babae
na'to.
Ano na naman pumasok sa isip niya.
I heard her last night, tumatawa siya
habang may sinasabi

"You are going
to be mine."

Takte sino na naman kaya 'tong
target niya. Sorry. Ako na ang
humihingi ng patawad kung sino
man kayo.

Nandito ako ngayon sa building
kung saan siya nagtatrabaho. The JS
Fashion Line. She's a model here.
Palihim ko siyang sinundan. Pumasok
siya sa isang room. Hinintay ko lang
siyang lumabas. Secret spy ako sa
ngayon.

Sa paghihintay ko may nakita akong
pamilyar na babae.

Teka...

Is it real?

Siya nga.

Pero teka umiiyak ba siya?

Anyare ba sa loob.
Takte may ginawa na naman yatang
kababalaghan ang babaeng yon.

Haayys. Sakit sa ulo talaga siya. Pero
kahit ganun man siya I love her.

Haay. Sorry.

Di ko na hinintay si honey.

Sinundan
ko si Mandy.
Hanggang napunta na kami sa
rooftop.
Di pa niya ako napapansin. Simple
ko lang siyang pinagmasdan.
Ang layo ng tingin niya habang dinig
ko ang pag-iyak niya.

Nadagdagan na naman ang
kasalanan ko sa kanya.
I've decided na lapitan siya.
I get my handkerchief.

"Here." sambit ko

As usual nabigla siya.
Kaw ba naman makita ang taong
nagloko sayo di ba?
Pero kinuha niya pa rin yung panyo
ko.

"Thank You."

Walang kibuan.
Hanggang binasag niya ang
katahimikan.

"what are you doing here?" tanong
niya

"wala. Napadaan lang ako tinignan
ko lang si honey."

She gave me an who's-honey? Face...

"Si Andrea."

Ngayon naman nabigla siya ng sobra
at napa...

"What! Si... Si... Andrea?"

I nod.

"Shhs. Ano 'to history repeat itself?
Bakit sa dinami dami pa ng tao kayo
po. Kapalaran nga naman o."

"Sorry."

"tsskk. If you are pointing out what
happen in the past. It's okay. Past is
past. I'm happy now but..."

"But Andrea bugging you, right?"

Tinignan niya ako saglit at binalik
niya ang tingin niya sa malayo.

"yeah."

"sorry."

"could you stop saying that. You
don't have to say it."

"I am saying that d para sa akin
para kay Andrea. She's hurting you
right, your feeling."

"yeah she's really getting to my
nerve. And she's trying to..."

"trying to seduce your boyfriend?"
putol ko sa kanya.

"oo pero he's not my boyfriend."
malungkot na sagot niya.

"I like him. No. Erase that. I love
him. Pero I know I don't have the
right to get jealous but that's what I
feel."

"I get it. Sorry."

"tss. I said stop saying that."

"Mabait si Andrea. Alam kong
mahirap paniwalaan. Lalo na yung
nangyare dati at sa nangyayari
ngayon. But believe me, she's kind
as what you are."

"it's really hard to believe. So anong
balak mo?"

"what do you mean?" tanong ko kay
mandy

"tss. Hahayaan mo lang ba siya na
ganyan gawin niya sayo? Are you
numb?"

"of course not. She's mine. Don't
worry di ko hahayaang masira at
masaktan ka ulit ng dahil sa amin."

"but you're too late. I've already
been hurted. And it sucks."

I used to say sorry pero bago pa
man ako nakapagsalita.

"Shut that mouth." she said in
authority

"I need to go. Baka hinahanap na
ako. Anyways, thank you. Aasahan ko
yung sinabi ko. Kung hindi
ipapasalvage kita." then she smiled to
me. That's her signature smile.

"cge."

Then she walked away.

Dito na muna ako...
I get my phone and texted honey.

"honey? Where are you?"
But she never reply.

By the way I'm Jake Dylan Lacerna.