Κάποτε θά φτάσεις στα άκρα γιά νά σώσεις αυτούς πού αγαπάς..
Πέρασε μία εβδομάδα από εκείνο το τηλεφώνημα.Η Alex ακόμη όμως αγνοείται.Όλοι στό σχολείο το έμαθαν καί έβαλαν παντού αγγελίες γιά νά βρεθεί. Στόν harry είπα μόνο ότι αγνοείται,δέν τού ανέφερα όμως ότι πρέπει να τού κάνω κακό γιά νά βρεθεί..
Η οικογένεια τής Alex πήραν τήν αστυνομία αλλά δέν νομίζω ότι θά καταφέρουν νά βρούν κάτι.
Ανησυχώ πολύ γιά αυτήν,μακάρι νά μήν έπαθε τίποτα κακό..
Με τον harry έχουμε δύο μέρες νά μιλήσουμε γιατί συνέχεια βρίσκω δικαιολογίες μέχρι να σκεφτώ τί θά κάνω μαζί μέ τήν alex.
Καθόμουν στό δωμάτιο μού καί διάβαζα μέχρι πού χτύπησε τό τηλέφωνο μού. Χωρίς νά δω ποιός είναι τό απάντησα.
"Παρακαλώ?"
"Η φίλη σού παρακαλάει νά φυγει,δέν ξέρω γιά εσένα" απάντησε μία βραχνή φωνή.
"Τι θέλεις από εμένα?"
"Έλα τώρα πού δέν ξέρεις γλυκιά μού"
"Είναι καλά η alex?" ρώτησα.
"Μια χαρά είναι..γιά τώρα" είπε γελώντας.Απαισιος
"θα το κάνω εντάξει? Απλά άφησε τήν νά φύγει σε παρακαλώ"
"Έχεις 1 ημέρα. Άν δέν το κανείς τοτε.."
"Εντάξει κατάλαβα." τον διέκοψα.Έκλεισε το τηλέφωνο καί δάκρυα κυλούσαν. Τι θα κάνω θεέ μού?δέν μπορώ νά σκοτώσω τόν harry.Σκεφτόμουν γιά όλα αυτά πού δεν άκουσα τήν πόρτα. Τήν άνοιξα καί όπως το περίμενα. Ο harry.
"Τί κανείς εδώ? Πρέπει νά φύγεις." τού είπα προσπαθώντας νά τόν διωξω.
"Πρέπει νά μιλήσουμε πολύ σοβαρά εμείς όι δύο." μού είπε καί μπήκε μέσα.
"Το ξέρω μα όχι σήμερα."
"Έλα,κάθησε." πήγα καί κάθησα απέναντι τού.
"Δεν νομίζω πώς υπάρχει κάτι πού πρέπει νά μιλησ-
"Δέν θες νά είμαστε κολλητοί πλέον? Ή αυτό πού είμαστε τέλος πάντων?έχουμε νά μιλήσουμε εδώ καί μία εβδομάδα.Τι εγίνε?"
"Απλά.. Harry δεν ξέρεις σε τι δύσκολη θέση είμαι αυτόν τόν καιρό."
"Δηλαδή?"
"Harry..πρέπει νά σέ σκοτώσω"
VOTE.COMMENT.SHARE.❤
