Με Το Σύμπαν Απέναντι Τους....

Part23

ΑλέξηςPOV

Δεν άντεχα να είναι έτσι. Πήγα και Την πήρα στην αγκαλιά μου. Την κράταγα και έτρεμε. Η καρδια μου χτύπαγε γρήγορα για εκείνη. Πως μπορεί να έχει τόση επιρροή πάνω μου αυτή η κοπέλα;;

Την σήκωσα και την πήγα εκεί που έσκαγε απαλά το κύμα για να ηρεμήσει.

Όταν ηρέμησε λίγο μου είπε

Κρ- τώρα κατάλαβες γιατι δεν θέλω να δεθ. ;

Αλ- έχεις δίκιο. Αλλά να ξέρεις θα συνεχίσω να είμαι δίπλα σου..

Κρ- γιατί;
Ρώτησε και με κοίταξε μέσα στα μάτια... Με κοίταξε με αυτά τα υπέροχα μαύρα μάτια της που έλαμπαν!

Αλ- γιατί από την πρώτη στιγμή που σε είδα μπροστά μου δεν μπόρεσα να σε βγάλω από το μυαλό μου!

Κρ- ούτε εγώ εσένα. Αλλά το παρελθόν μου ακόμα μπαίνει μπροστά μου. Δεν μπορώ να ξεχάσω.

Αλ- πάντα θα σε κυνηγάει. Και εγώ θα είμαι εδώ να σε προσέχω από αυτό!

Κρ- έχω ακόμα τύψεις! Ακόμα! Εξαιτίας μου έφυγε από την ζωή... Τώρα θα ζούσε αν δεν ήμουν εγώ. !

Αλ- εκείνος σου έδωσε το κράνος. Δεν φταις εσύ!

Κρ- δεν έπρεπε να το πάρω!

Αλ- δεν ξέρω αν έπρεπε η όχι!

Πουστη μου! Για μερικά λεπτά κοίταζε την θάλασσα με αυτήν την ανησυχητική ηρεμία.

Αλ- είσαι ακόμα ερωτευμένη;

Κρ- και να ήθελα δεν μπορώ. Είναι νεκρός. Τον αγαπάω, μου λείπει, και τον σκέφτομαι το ίδιο και ακούμε περισσότερο. Είμαι τέσσερα χρόνια πλέον κλεισμένη στον εαυτό μου!

Αλ- καταστρέφεσαι έτσι

Κρ- μου αξίζει

Αλ- όχι!

ΚρίσηPOV
Τον κοιτάω και στα μάγια του βλέπω τα μάτια του άγγελου. Δεν μπορώ να είμαι δίπλα του. Γιατί κάναμε αυτήν την συζήτηση; γιατί; αφού καλά ήμουν. Γιατί κάθισα και τα σκαλισα; ήθελα να προχωρήσω την ζωή μου... Αλλά πάλι τώρα στο μηδέν; και αν ξανά πληγωθώ; τότε τι θα γίνει;

Αλ- σήκω

Κρ- γιατί;

Αλ- παμε tώρα πιο πέρα. Στην ακρογιαλιά!

Κρ- πονάω να περπατήσω

Αλ-να σηκωθείς είπα όχι να περπατήσεις!

Κρ- μαααα...

Πριν προλάβω να ολοκληρώσω την πρόταση μου με είχε πάρει στα χέρια του και προχωρούσε... Περπάταγε κάνα πεντάλεπτο στην παραλία. . Δεν έλεγε τίποτα. Μόνο με κοίταγε. Είχαμε χάσει από το οπτικό μας πεδίο τους άλλους...