Με Το Σύμπαν Απέναντι Τους....

Part45

Τριτοπροσωπη αφήγηση

Τελικά τα δύο παιδιά ξανά βρέθηκαν μετά από χρόνια. Η αγάπη τους δεν είχε σβήσει και ο έρωτας τους θεριευε περισσότερο! .

Αυτή τον αγαπούσε. Τον αγαπούσε πιο πολύ και από την ζωή της. Είναι όλος της ο κόσμος. Όσο ήταν μακριά του και τον θεωρούσε νεκρό δεν έβρισκε λόγο να χαμογελάει.

Αυτός από την μέρα που τον αποχαιρέτησε και έφυγε... Μετά από δύο χρόνια συνήλθε. Την έψαχνε γιατί θυμόταν τι είχε γίνει και δεν ήξερα αν είχε επιζήσει από το ατύχημα! Οι γιατροί και οι φίλοι του, του εξήγησα ότι ήταν σε αυτή την κατάσταση για δύο χρόνια! Δεν θυμωσε παι είχε φύγει, αντίθετα κατάλαβε γιατί, ένιωθε υπεύθυνη για την κατάσταση του. Ακόμα την αγαπούσε και αυτή την φορά ήταν σίγουρος πως δεν θα τους χώριζε τίποτα.

Όμως και οι δυο ξεχνούν ένα πράγμα. Το σύμπαν μια ζωή συνωμοτεί και όλα μας τα φέρνει στραβά. Στην περίπτωση τους; χειρότερα από στραβά.

Ούτε το ίδιο το σύμπαν δεν τους ήθελε μαζι. Τόση αγάπη ανάμεσα σε ένα ζευγάρι είναι από μόνη την ιεροσυλία να υπάρχει. .

Ομως κάποιος πάλι θα έμπαινε ανάμεσά τους και ίσως τους χώριζε μια για πάντα! Ίσως και όχι! Η αγάπη τους άντεξε τόσο καιρό.. Θα αντέξει και άλλο;

Τα δύο παιδιά βγαίναν από το νεκροταφείο. Η Κρίστη δεν πρόσεξε και πετάχτηκε απότομα στον δρόμο...

Το φορτηγό που ερχόταν την αντιλήφθηκε πολύ αργά. Την χτύπησε και την άφησε αναίσθητη κάτω στο δρόμο γεμάτη αίματα!

ΑλέξηςPOV
Δεν είναι δυνατόν! Την χτύπησε! Τρέχω πάνω της! Δεν την κουνάω! Δεν κάνει! Είναι αναίσθητη!

Αλ- κοριτσακι νου μην με αφήσεις!

Έκλαιγα! Δεν σταματούσαν τα δάκρυα μου! Τώρα που την βρήκα δεν θέλω να την ξανά χάσω!

Αλ- άγγελε μου! Άνοιξε τα μάτια σου! Άντεξε! Μην με αφήσεις μόνο μου τώρα! Σαγαπαω!.

Φώναζα... Φώναζα μήπως με ακούσει και ξυπνήσει... Τίποτα... Είχε χάσει το χρώμα της...

No comment! 😥
Αστεράκια και γνώμες ρεε ⭐⭐
Ada_kts_5 👌