Sare Uyandığımda başımın ağrısı biraz daha hafiflemiş gibiydi. Ama yine de etkisini gösteriyordu.
Yerimde doğruldum. Duvardaki saate baktım. Saat daha 7.30 du.
Koltuğa baktım. Kaya koltukta bana arkası dönük yatıyordu. Pantolonundan hafifçe çatalı gözüküyordu.
Kıkırdadım istemsizce. Adama bak ya ! Evine gitsen olmaz mıydı burda hastanelerde benim için sürünüyordu.
Yavaşça yerimden kalktım. Kaya'nın ceketini tutup çatalını kapatmaya çalıştım. Ama Kaya cekete o kadar sarılmıştı ki kıpırdatamamıştım bile.
Sonra Kaya'da bir harakerlilik oldu. Döndü ve sırt üstü yattı. O sırada gözleri açıldı.
Yakalanmıştım."Pardon pardon pardon. Uyumana devam et. Üstün açılmış onu örtüyordum."
Kaya "Sen ilk önce kendi önünü ört."
Ne diyordu bu adam ?
Kafamı eğdiğimde ne demek istediğini daha iyi anlamıştım. Hastane elbiseninin yakasından bir yerlerim Kaya'nın gözünün tam önündeydi. Elimi kendime tokat atarcasına yakamın önüne tuttum. Utançla bakışlarımı çevirdim ve yatağıma doğru ilerledim.
Kaya
Sare utançla kafasını çevirdi ve yatağına gitti.
Ben de yerimde doğrulup üstü başımı düzelttim. Bugün Sare taburcu oluyordu ve ben de Deren'i ararken adamlarıma yardım edecektim. Deren'in kaçırılması aklıma gelince birden sinirlendim ve dışarı çıktım. Kapının önünde durdum. 'Onun bir suçu yok ' diye geçirdim içimden. Sonra içeri tekrar girdim. Sare yatakta oturmuş yere bakıyordu.
Sare'nin o sırada görünüşü 👇
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karşısındaki koltuğa oturdum. Telefonumla uğraşmaya başladım. Sonra telefonum çalmaya başladı. Arayan özel numaraydı. Açmadım ilk önce. Tekrar çalmaya başlayınca telefonumu sessize aldım. Sare taburcu olunca tekrar açarım düşüncesiyle.
Kapı tıklatıldı ve içeri doktor ile Mayıs girdi.
Sare
Doktor gelince doğrulmaya yeltendim ama doktor "Rahat olun lütfen." Dedi. Ben de yerime geri oturdum.
Doktor "Sare Hanım kafanızı öne arkaya sağa ve sola haraket ettire biliyor musunuz bir deneyin."
Kafamı yavaş haraketler ile öne arkaya sağa ve sola haraket ettirdim.
Doktor "Çok iyi. Şimdi de bir yaranıza bir bakalım." Dediğinde kafamı öne eğdim. Doktor hanım saçlarımı açtı ve yarama baktığını dokunuşlarından hissettim. Yarama bakmayı sürdürürkende Mayıs'a anlayamadığım tıbbi terimlerle bir şeyler anlatıyordu. Doktor "Kafanızı kaldırabilirsiniz."
Yerimde doğruldum. Doktor "Sare Hanım durumunuz iyi. Endişe edilecek bir durum yok. " Kaya'ya döndü ve "Çıkış işlemlerini girişteki sekreterde yapabilirsiniz. Geçmiş olsun." Kaya "Saolun."dedi ve doktor çıktı. Mayıs yazdığı ajandayı kapattı. Bana gelip sarıldı. "Geçmiş olsun Sare. " dedi. Benden ayrılınca Kaya'ya sarıldı.
"Görüşürüz ağabey benim gitmem lazım şimdi. Şu ilaçları eczaneden alırsınız." Dedi ve Kaya'ya bir kağıt verdi.
Kaya kağıda baktı ve "Görüşürüz sincapım."dedi.
Kaya'nın bana getirdiği çantayı yerden aldım ve içinden bir kot pantolon,ince,delikli siyah bir hırka ve beyaz bir tişört çıkardım. Kaya giyineceğimi anladı ve "Ben çıkış işlemlerini hallediyorum. Beni burada bekle."dedi ve çıktı.
Ben de çantadan çıkardığım kıyafetleri giymeye başladım. Giyinmem bittiğinde hastane terliklerini çıkartıp yerine siyah spor ayakkabılarımı giydim.
Saçımı tararken kapı tıklatıldı. Kaya'dır diye düşündüm. "Gelebilirsin." Dedim.
Kaya içeri girdi. Elini bana uzattı. Ben de onun yardımıyla ayağa kalktım. Elimdeki çantayı aldı. Kapıdan el ele çıkmıştık. Ben de rahatsız oldum ve elini bıraktım.
Koridordan çıkışa doğru ilerlerken bir adam Kaya'nın önünde durdu. "Afedersiniz Beyin Cerrahi bölümü ne tarafta ?"
Kaya "Bilmiyorum beyfendi."diyip adamın yanından geçmeye çalıştı fakat adam izin vermedi.
Kaya sinirle soludu "Çekilir misiniz beyfendi ?"
Adam bir şeyler söylemeye başlamıştı ki Kaya sinirle "Sare sen arabaya git."dedi.
Usulca kafamı salladım. Çıkışa doğru gittim. Hastaneden çıktığımda araba görüş alanıma girmişti bile. Arabanın yanın gittim ve beklemeye başladım. Mendil satan bir çocuk bana doğru geldi. "Abla gelirmisin nolursun kardeşim çok hasta yardım et." Dediğinde kıyamadım. "Nerde kardeşin ? " "Şurda abla."dedi ve eliyle hastanenin çıkışını gösteriyordu.
"Gidelim bakalım."dedim ve çocuğu takip ettim.
Hastanenin arkasındaki çöp konteynırının arkasına gelince durdu. Yerde küçük bir çocuk kıvrılmış yatıyordu.
Çocuğa bakabilmek için eğildiğimde burnuma bir şey kapatıldı ve ben bunun bir tuzak olduğunu anladım. Bağıramamıştım çünkü 1 nefes alışımda bayılmıştım bile.
*** Kendi kendime bir kapak tasarladım. Güzel olmuş mu ? Yorumlarınızı bekliyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölümü beğendiniz mi ? Bugün 19 Mayıs olduğu için oturdum yazdım ama pek uzun olmadı kusura bakmayın.
14,8 bin olmuşuz 😆😆😆😆 İlginiz için teşekkür ederim saolun varolun.
Güzel yorumlar yapıyorsunuz beni çooook mutlu ediyorsunuz.
İthaf isteyenler yoruma yazsın lütfen . 👉👉
Yazım yanlışım varsa özür dilerim .
Son olarak hepimizin 19 Mayıs Atatürk'ü Anma Gençlik ve Spor Bayramı Kutlu Olsun !
