LİYA

Birinci Bölüm

Bu nasıl sabah böyle? Böyle sabah mı olur? Olmaz böyle sabah. Olmaz arkadaş!! Bu alarmın sesini hemen değiştirmem gerek. Alarmın çalmasıyla kendimi yerde buldum yahu. Bir de yetmiyormuş gibi kafamı komidonun kenarına vurmam mı? Neyse dedim, kalk Liya! Seni böyle şeyler yıldıramaz! Bugün okulun ilk günü ve sen moralini bozamazsın. Bugun okula yeni Çocuklar gelicek. Aklıma yakışıklı cocuklar gelince hemen kendimi toparladım. Kalkip pembe tavşanlı terliklerimi ayaklarıma geçirdikten sonra dağılmıs olan saçlarımın arasından zor bin bela tokamı bulmayı başardım. Şöyle bir aynaya baktım da, bu sabah bu saçlarla okula gitmenin imkansız olduğuna bir kez daha karar verdim. Aynanın karşısında ki çekmeceyi açıp en sevdiğim çicekli iç camaşırlarımı aldım ve hemen banyoya koştum.

Saçlarımı bol bol durulayıp, hemen çıktım. Yoksa kahvaltıya geç kalacaktım ve babam beni asla bırakmazdı. Zaten babamla kahvaltı yapmak ölüm gibi geliyordu bana. Zorla birseyler yedirip icirmeye calisiyordu. Vakit kaybetmeden iç çamaşırlarimi giydim, dolabın karşısına geçtim ve giyebileceğim şeylere bakıyorum. Mavi ve beyaz çizgili bir etek, üstüne ise beyaz bir gömlek geçirdim. Saçlarımı kuruttum fakat düzleştirmeye vaktim yoktu. Hemen yandan bir örgü ördüm ve merdivenlerden aşşagıya kahvaltı masasına doğru ilerlerken her sabah ki babamın beni azarlamalarıyla karşı karşıya kaldım. Fazla aldiris etmeden hemen yanağına bir öpücük kondurdum ve sofraya oturdum. Hemen sağım da duran portakal suyunu doldurdum bardağıma. Tabağima bir kaç siyah zeytin, bir dilim peynir ve bir kac domates koydum. Babamın ne yaptiğina bakiyordum.