" Κονννν ξυπναααα πρέπει να πάμε στα μαθήματα " φώναξε η Λυδία με χαρούμενη φωνή . Μα καλά αυτό το κορίτσι που την βρίσκει την όρεξη απορώ . Σηκώθηκα βαριέστημενα και αφού την καλημερισα μπήκα για μπάνιο . Κατά την διαρκεί του μπάνιου μου φάνηκε σαν να άκουσα την Λυδία να μιλάει με κάποιον αλλά δεν έδωσα και ιδιαίτερη σημασία μιας και νόμιζα πως ήταν απλά η ιδέα μου . Τελείωσα το μπάνιο τυλίχθηκα με μια πετσέτα και βγήκα .Βγήκα ομως λιγο βιαστικα με αποτελεσμα να χτυπήσω πάνω στην πλάτη κάποιου που σίγουρα δεν ήταν της Λυδία μιας και αυτη η πλάτη ήταν ιδιαίτερα σκληρή . Σήκωσα το κεφάλι μου να δω ποιος είναι και αντίκρισα δύο πανέμορφα μπλε μάτια και ένα πονηρό χαμόγελο στο πρόσωπο του αγοριού μπροστά μου . Αγκχχ μου το χάλασε . " συγνώμη " είπα γρήγορα και πήγα προς το κρεβάτι μου . Όλη αυτήν την ώρα δεν παρατήρησα πως η Λυδία έλειπε και εγώ ήμουν μόνη μ στο δωμάτιο μαζί με έναν άγνωστο και ουσιαστικά εγώ ήμουν ημίγυμνη . " όπα τι κάνεις εσύ εδώ ? " είπα γρήγορα κρατώντας σφιχτά την πετσέτα
" χαλάρωσε γατούλα ήρθα με τον Connor να σας ξυπνήσουμε και επειδή η μαύρουλα βιαζόταν δεν ήθελε να χάσει την πρώτη ώρα ο αδερφός σου την πήρε και φύγανε . " είπε χαλαρά έχοντας αυτό το ηλιθιό χαμόγελο στο πρόσωπο
" ναι αλλά δεν καταλαβαίνω τον ρόλο που παίζεις εσύ εδώ " είπα νευριασμενα
" όπα γατούλα μάζεψε τα νυχάκια ούτε εγώ ήθελα να ειμαι εδω ο αδερφός σου με άφησε να σε περιμένω γιατί δεν θα βρεις τις τάξεις " συνέχισε σκαναροντας με από πάνω μέχρι κάτω .
" οκ δεκτό ξεκόλλα τώρα πάρε το ηλιθιό βλέμμα σου από πάνω μου και βγες έξω να ντυθώ " συνέχισα και εγώ εξίσου νευριασμενα
" μπααα αν θες να ντυθείς εγώ θα γυρίσω έχεις πέντε λεπτά " είπε και γύρισε
"Μα- "
" τέσσερα λεπτά " συνέχισε γελώντας
" σκάσε βλακα δεν πέρασε ουτε ένα λεπτό "
Άρχισα νά ντυνομαι γρήγορα έβαλα τα μαύρα δαντέλοτα εσώρουχα όχι για να προκαλέσω αλλά ήταν τα μόνα που έπιασα από την βιασύνη μου για να προλάβω να ντυθώ έβαλα , μια άσπρη μπλούζα αλλά εκεί που εσκυψα να πάρω το μαύρο παντελόνι μου από το σιρτάρι ένιωσα έναν οξύ πόνο στον έναν γλουτο μου . Γύρισα απότομα και ήρθα πρόσωπο με πρόσωπο μαζί του . Ο Βλακας δεν το πιστεύω ότι με βάρεσε εκεί ....
"Εισαι ηλιθιός παιδί μου ?" Ρώτησα φωνάζοντας
" δεν μπορούσα να αντισταθώ ηλιθιός θα ήμουνα αν δεν το έκανα . " είπε πλησιάζοντας ακόμα πιο πολύ ενωνοντας έτσι τους θωρακες μας . Αυτη η επαφή με αποσυντόνιζε καθώς και η διαφορά ύψους δεν βοηθούσε την κατάσταση. Όχιι δεν είμαι κοντή για την ακρίβεια 1,70 είμαι αυτός είναι ψηλός .
Έκανα ένα βήμα πίσω διατηρώντας μια απόσταση ώστε να μπορώ να του μιλήσω .
" βλακα ακόμα δεν είχαν περάσει πέντε λεπτά . Ηλιθιε . Και αν δεν σου κάνει κόπος πήγαινε πιο κει να ντυθώ να φύγουμε "
YOU ARE READING
Feels' [ON HOLD]
Teen Fiction" Κι όμως μέσα τους το ήξεραν το ένιωθαν πως ανήκουν ο ένας στον άλλον . Μα η ζωή είχε αλλά σχέδια . Δεν τους άφηνε να συχρονιστουν " (Don't copy αν και εγώ στην θέσης δεν θα έβρισκα λόγο να κάνω copy )