Μέσα στον ήρεμο ύπνο μου άκουσα την πόρτα του δωματίου να χτυπάει . Σηκώθηκα μισοκοινησμενη και την άνοιξα . Δεν πρόλαβα να δω ποιος είναι ...γιατί όποιος και να ήταν με αγκάλιασε σφιχτά " Κον είσαι καλά μικρή μου? " ο αδερφός μου .
" μια χαρά είμαι Connor γιατί κανείς έτσι ?" Του είπα αδιάφορα . Τραβήχτηκα ευγενικά από την αγκαλιά του και καθησα στο κρεβάτι και εκείνος έκανε το ίδιο .
" Ξέρεις ... μας είπε " είπε δυστακτικα . Δεν καταλαβαίνω ακόμα τον λόγο που ανησυχεί
" Οκ " είπα με τον ίδιο αδιάφορο τόνο
" Μικρή μου . Πες μου πως νιώθεις . Μαλωσαμε και εγώ και ο Ian μαζί του να ξέρεις . Τα κορίτσια ανησυχούν για την κατάσταση σου . Έχεις και τα τραύματα . "
" το ξέρω ότι ανησυχούν θα μιλήσω μαζί τους . Τα τραύματα είναι μια χαρά δεν νιώθω πόνο . " είπα
" δεν μου απάντησες σε όλα " μα βέβαια είχα παραλείψει την ερώτηση για τον Jeik . Γιατί πολύ απλά δεν υπήρχε απάντηση
" απάντησα σε όλα όσα με ενδιαφέραν και σε όλα όσα υπήρχε απάντηση "
" εκείνος εγνεψε. Μικρή σήκω τώρα να καθαρίσουμε τις πληγές και να αλλάξουμε γαζα. " αφού με πειρποιηθηκε με ρώτησε " τώρα τι θες να κάνουμε μπορούμε να πάμε για καφέ στην τραπεζαρία ή να κάτσουμε εδώ "
" ας κάτσουμε εδώ ρίμαι κουρασμένη και δεν έχω όρεξη να βγω για καφέ άσε που θα ρωτάνε και θα σχολιάζουν όλοι για τα χτυπήματα και αυτήν την στιγμή βαριέμαι . "
" Εντάξει μικρό δεν πιστεύω να σε πειράζει να κοιμηθώ εδώ στης Λυδίας ? "
" Μπααα. Δεν πιστεύω να ενοχλεί την Λυδία οπότε μείνε . Εγώ επειδή νυστάζω δεν πιστεύω να σε πειράζει να κοιμηθώ " είπα και νυσταξα
" όχι μικρό μου κοιμησου " είπε και με φίλησε στο μέτωπο. Εγώ ξάπλωσα και γρήγορα με πείρε ο ύπνος.
Connor's pov :
Κοιμήθηκε . Πλησίασα και έκατσα με τα γόνατα στο πάτωμα και βρισκόμουν ακριβώς δίπλα από το κεφάλι της . Της χαϊδεύα τα μαλλιά . Είχε κλειστεί πάλι στον εαυτό της . Είχε ξανά γίνει όταν ήταν 15 είχε πεθάνει η γιαγιά . Η Κον ήταν συνέχεια μαζί της όλη μέρα . Είχε το όνομα της . Όλα τα προβλήματα της τα έλεγε σε εκείνη . Ήταν αχωριστες και όταν πέθανε. Κλείστηκε στον εαυτό της . Πληγώθηκε είμαι σίγουρος . Και προτιμήσει να κάνει το ίδιο όπως τότε για αν μην νιώσει πόνο . Αποκοπτεται από αυτόν με αποτελεσμα όμως να πενθεί η μπάλα και τα άλλα συναισθήματα της . Ο ψυχολόγος είπε ότι ήταν ένας καλός τρόπος του οργανισμού της να αποβάλει τον πόνο που έχει μαζευτεί . Άρα δεν μιλάμε για απλο πόνο . Και αναλογιστείς τα πράγματα δεν είναι ένας απλός πόνος μέσα σε δύο μέρες πέρασε τόσα .
Αύριο θα πάρω τηλέφωνο τους γονείς μου . Πρέπει να κανονίσουμε τι θα κάνουμε . Δεν θέλω να την πάω σε ψυχολόγο αλλά δεν έχω άλλη επιλογή . Θα μιλήσω και με τον κύριο Greison να του πω για τον ψυχολόγο του πανεπιστημίου αν θα είναι καλή απόφαση να την πάω εκεί . Τώρα θα μου πείτε γιατί τον Greison . Απλά είμαστε φίλοι . Του έχω εξωμολογιθει ποια μου αρέσει και εκείνος το ίδιο . Βέβαια τα δικά του είναι πιο περίπλοκα και δύσκολα ενώ στα δικά μου ευθύνομαι μόνο εγώ . Δεν έχω όμως την δύναμη να ασχοληθώ και με αυτά . Πρέπει να στηρίξω την αδερφή μου με όλες μου τις δυνάμεις . Παρατήρησα για τελευταία φορά πόσο ήρεμη και γαλήνια ήταν στον ύπνο της που την λάτρεψα . Την φίλησα στο μέτωπο της χαϊδεψα τα μαλλιά και κοιμήθηκα στο κρεβάτι της Λυδίας . Λίγο πριν με πάρει ο ύπνος έδωσα μια υπόσχεση
Θα ξανά φέρω την αδερφή μου πίσω .
Το αποφάσισα δεν θα έχω όριο λέξεων . Ανάλογα με το τίτλο και το σενάριο κάθε κεφάλαιο θα γράφω μέχρι να φτάσει στο τέλος όσες λέξεις και να βγουν .
YOU ARE READING
Feels' [ON HOLD]
Teen Fiction" Κι όμως μέσα τους το ήξεραν το ένιωθαν πως ανήκουν ο ένας στον άλλον . Μα η ζωή είχε αλλά σχέδια . Δεν τους άφηνε να συχρονιστουν " (Don't copy αν και εγώ στην θέσης δεν θα έβρισκα λόγο να κάνω copy )