~ Το Αναπάντεχο ~

Κεφάλαιο 1

ΜΥΡΤΩ 

Η Νάνσυ έχει συνηθίσει να  με παίρνει τηλέφωνο καθημερινά   για να  λέμε τα νέα μας αφού στο πανεπιστήμιο δεν προλαβαίνει  να δει η μία  την άλλη .  Άλλες ώρες  δεν συναντιόμαστε γιατί δεν μου  το επιτρέπουν οι γονείς μου  και συγκεκριμένα ο πατέρας μου ο οποιος μου  λέει συνεχώς " οι βόλτες είναι για τις πουτάνες "  . Είναι παλαιών αρχών  και έχουν τις συνήθειες του χωριού μας  . Με πήρε και σήμερα τηλέφωνο αλλα δεν μπορούσα  να της μιλήσω. Οι γονείς μου  δεν μου  επιτρέπουν να μιλάω  στο κινητό γιατί θεωρούσαν πως είναι χάσιμο χρόνου . Μόλις άκουσα  το κινητό μου που οι γονείς μου δεν γνωρίζουν ότι έχω  αμέσως το πήρα  και κρυφτηκα στο μπάνιο  για να μιλησω  στην φίλη μου .

<< Έλα Νάνσυ δεν μπορώ να μιλήσω ... Είναι μέσα οι γονείς μου και θα με ακούσουν .... >> της είπα  χαμηλόφωνα 

<< Έλα ρε Μυρτώ μου τί θα γίνει αν σε ακούσουν μιλάς με μια φίλη σου ; Δεν κάνεις κάτι κακό ... Και δηλαδή είσαι ενήλικη πλέον μπορείς να κάνείς ό,τι θες ! >> είπε κάπως ενοχλημένα διότι αυτό έχει συμβεί αρκετές φορές .

<< Δεν μπορώ ρε συ ... Τους ξέρεις τώρα τους γονείς μου, και εσύ που έρχεσαι καμιά φορά στραβομουτσουνιάζουν >> 

<< Δεν ξέρω τί θα κάνεις αλλά πρέπει να σταματήσει να γίνεται αυτό! Είσαι είκοσι τριών χρονών κοπέλα και  όχι μόνο δεν έχεις πάει με κάποιο αγόρι αλλά εσύ δεν έχεις δοκιμάσει ουτε να  φιληθείς  με κάποιον !!! >> είπε τονίζοντας το. 

<< Τα έχουμε συζητήσει τόσες φορές αυτά Νάνσυ και δεν έχουμε βγάλει κάποιο συμπέρασμα. Σε κλείνω τώρα γιατι με φωνάζουν >>  της είπα και της το έκλεισα απότομα  .

<<Έχει δίκιο ... πραγματικά δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό και ας μην το παραδέχομαι ...>> είπα  μέσα από τα δόντια μου και άνοιξα την πόρτα του μπάνου για να βγω  . Για κακή μου τύχη έπεσα πάνω στην μαμά μου.

Αμέσως μου έκανε παρατήρησει  << πού το έχεις το μυαλό σου Μυρτώ ; >>

Της απάντησα δισταχτικά γιατί φοβόμουν μήπως είχε ακούσει το τηλεφώνημα ή αυτά που έλεγα ενώ έβγαινα << Εεε συγνώμη μητέρα βγήκα γρήγορα γιατί έχω πολύ διάβασμα και δεν ξέρω αν προλαβαίνω >>.

<< Ααα για λίγο πίστεψα ότι είχε πουθενά αλλού το μυαλό σου >> μου είπε με ένα περίεργο  ύφος  και με  κοίταξε με νόημα φεύγοντας  ...