İnsan bozdu ne varsa.
Ne güzelse o kirletti.
Oysa hepimize yeter bu dünya.
Karışı karışına toprağı toprağına.
Önce güçsüz ve mazlumduk oysa.
Çok çaresiz, bakılmaya muhtaç.
Güçlendik kibirlendik...
Farkına varmadan yaşlılığa eğildik.
Tanrı kitap indirdi insana.
Doğruluğu bulsun ona uysun diye.
Oysa biz kitaba göre yaşayamadık...
Kitabıda kendimize uydurduk.
Nefsimize yorumladık her ne varsa.
İnsan kendine yaptı kısacası ne yaptıysa.
Adaletsizlik türetti.
Silahlar üretti.
Yaktı yıktı yok etti.
Ranta döndürdü ne iyilik varsa.
Gücü her eline alan zalim oldu.
Unuttu çaresizliğini.
Çaresiz bıraktı her gelen mazlumları.
Oysa sözleri vardı iyiliğe,
İyi olacak zulm etmeyeceklerdi sözde...
Hakkı savunan bir kaç yürekten başka kim kaldı.
Hakkının hakkı hakkıya değil,
Hakkının hakkı haklıya diyebilmekti gerçekten adil olmak.
Namaz oruç fayda sağlayamayacak mazlum hakkı devlet hakkı yetim hakkı yiyen bizlere.
Gösterişten başka hiç bir şey değil ki yapılan.
Ayan beyan bir reklam.
Başka hiç bir şey değil...
Oysa inandığın kitap;
Çalmayacaksın
Öldürmeyeceksin
Kırmayacaksın
Kayırmayacaksın
Adaletli olacaksın
Diye emrediyor...
Sen her türlü kötülüğü yaptıktan sonra namaz kılsan oruç tutsan yüz kez hacca gitsen ne fayda.
Düzenin kuklası olduktan sonra...
Zulme rıza gösterdikten sonra...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DÜNYA DÖNÜYOR...
Randomhayat... kimini güldürürken kimini ağlatıyor... kimini yaşatırken kimini öldürüyor... lakin devam ediyor... HERŞEYE RAĞMEN! ve sende içindesin. oyundasın. kendi hayatında başroldesin... ne olursa olsun ey yolcu, asla duraklama, devam et... beklenen...
