Ne güzel olurdu kim bilir
Seni görmek, görebilmek, gözlerinde ölebilmek..
Ne güzel olurdu kim bilir
Seni sevmek, sevebilmek, yüreğinden öpebilmek..
İşaret parmağımla saçlarınla oynayabilmek..
Çocuksu bir telaşla elinden tutabilmek..
Kızarmış yanaklarımı, bakışlarımı senden kaçırabilmek..
Kim bilir ne güzel olurdu
Kucaklar dolusu sevdayı ellerinde tutabilmek..
Şimdi oturmuşum cam kenarında
üç beş çiviyle ayakta duran taburenin üzerine,
bir dal sigara elimde..
İnciler savruluyor çıplak dizlerime.
Bir yaşanmışlar var yüreğimde
Birde yaşanmamışlar gözlerimde..
Ellerimde..
Ellerimde bir kaç kırıntı kaldı sadece
Kim bilir belkide bu yüzdendir sığınmam şiirlere..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gülüşünde Saklı Ömür Yaprakları
PoesíaGöğü yıldızsız, baharı güneşsiz ve kuş yüreğimi şiirsiz görmemeliyim.. Ve bu yüzden; baharın tazeliği vururken yüzüme, kuş yüreğimde şiirler, gözlerimde gökyüzü, kalemimde her zaman sen olacaksın ve bir ömür konuşacaksın..
