Kalan sıraları kalbim bir mengenenin arasındaymış gibi sıkışık, boğazımda isyan dolu kelimeler düğümlenmiş bir halde zar zor dolaştım. Bu kadar sakin gözükmeyi başardığım, diğer öğrencilerime güler yüz gösterebildiğim için de kendimi takdir edip, ödül almış bir oyuncu gibi gördüm bir an.
Çalan zille birlikte öğretmenler odasına doğru koşturup arkadaşlarıma olan biteni anlattım. Herkese bir suskunluk çökmüş, söyleyecek söz bulamamışlardı. Biraz önce neşe dolu sözcüklerle, kutlamalarla dolu olan odanın havası birden ağırlaşmış, içindekilerle birlikte duvarlara da hüzün çökmüştü sanki...
