Complicated Love [ON-GOING]

Chapter 9: Here comes the Bitch (Part II)

~Darius's POV~

"Tandaan mo tong sasabihin ko ha! Layuan mo si Nathan at once na malaman kong nagsumbong ka dun sa kambal na yun mananagot ka talaga sa akin! Hindi kita titigilan! See you when I see you bitch!" umalis na rin yung babaeng kanina pa sinasaktan si Raph.

Gusto kong lapitan si Raph. Gusto ko siyang patahanin. Gusto ko siyang yakapin. Siguro nga may times na nag-aaway kami pero tinuring ko na rin siyang bestfriend ko since nasasabihan ko rin naman siya ng tungkol sa mga lovelife ko. Pero there's really stopping me from going to her. Hindi ko alam kung dahil baka hindi ako ang kailangan niya ngayon or dahil hindi naman ako sanay na lumapit sa kanya. I don't really know.

Well.... Yeah nakita ko lahat lahat ng nangyari kay Raph. I don't know kung bakit ayaw gumalaw nitong mga paa ko. Dahil ba natatakot akong baka masaktan ko si Raph? Pero hindi eh. Bestfriend ko yun kaya hindi ko magagawang saktan yun. At isa pa, babae siya. Pero bakit ganun? Bakit hindi ko man lang siya magawang lapitan?

Next time, Raph, Ipagtatanggol na kita. Sorry napanghinaan lang ako ng loob ngayon. Next time, I promise I will protect you like how I protect my sisters.

~Raphine's POV~

Umuwi na lang ako after nung incident na yun. Ang lungkot lungkot ko nung makausap ko si Mama dahil nga tumatawag siya sa akin tuwing gabi. Tinanong niya ako kung bakit daw ang lungkot ko. Hindi ko masagot si Mama dahil alam kong pag sinabi ko sa kanya ang dahilan, uuwi siya dito at kakausapin yung nang-away sa akin. Ayoko naman na mag-alala pa sa akin si Mama kaya hindi ko sinabi sa kanya yung totoong dahilan.

Pumasok na lang din ako the next day kahit na ayaw kong pumasok. Baka kasi magtaka yung kambal kung bakit ako hindi pumasok ngayon at kung bakit hindi na ako pumasok sa Afternoon subjects ko. Tinext ko na lang yung kambal kung nasaan na sila dahil ayaw ko ng mag-isa ako ngayon. Natatakot na naman kasi ako. Matapang akong babae pero dahil nga hindi ko naman alam ang dahilan kung bakit may nagagalit sa akin, di ko tuloy magawang lumaban.

[Ate!!!! What happen to you ba?! Bigla ka na lang nawala kahapon. We wait for you pa naman kahapon dun sa Cafeteria.] -Janelle

 "Sorry Janelle. Sumakit lang ulo ko kahapon kaya umuwi na ako." kahit hindi naman talaga.

[Really? Ok ka na?]

"Yes, I'm fine. Asan na ba kayo?"

[Here. Nag-park na lang si Manong. Where you?]

"Punta na lang kayo dito sa may playground."

[Okie.]

Katulad nga ng sabi nila andito na sila. Ang bilis eh xD. Dumiretcho na kami sa hallway at ito na naman po ang eksena namin. Good morning chuchu ng mga Oxfordians. Well ok na rin. Sanay na kami eh. Dumiretcho kami sa cafeteria para magbreakfast. Napag-usapan kasi nila Tito Daniel at ni Mama na pag may kailangan kaming gawin sa University at kailangan maaga kami sa cafeteria kami kakain. Napagtripan lang naman pumasok ng maaga ngayon xD

Umupo naman kami dun sa table talaga namin at tinawag na yung chef dito para sabihin na dito kami kakain kaya naghanda naman agad sila. Mga ilang minuto lang eh nakuha na rin namin mga foods namin. Mixture of Korean and Japanese foods. Ang dami lang dba? hahaha. Kaya chopsticks ginagamit namin pag andito kami sa cafeteria eh. Puro Korean and Japanese foods ang hinahanda nila. Ewan ko ba kila Tito Daniel, ang lakas ng trip eh. Hahahahah xDD

Kumakain lang kami ng may biglang gumawa ng eksena dito sa Cafeteria. Nagsisisigaw yung girl. Napatingin na tuloy ako. Nagulat ako dahil yung transferee yung sumisigaw at hinahabol na si..............................................................