OYUNCAK BEBEK KOLEKSİYONU

KÖTÜ ADAM İYİ KADIN

24 Kasım 2004

"Şerif!İnanın bana ne yapacağım hakkında en ufak bir fikrim bile yok.Ya da ne yapmam gerektiği hakkında..."

    Şerif karşısındaki kadına baktı.Peşindeki ruhtan kaçmak için erken yaşta kendisinden 15 yaş büyük biriyle evlenen 27 yaşındaki zavallı Martha...

                                               *****************

Evden kaçtığı günü hatırlıyordu.14 yaşı dolalı günler geçmişti ama Şerif hala aramayı bırakmamıştı.O akşam Martha'yla çok kötü tartıştılar.Hatta Martha onu kendisini öldürmekle ve suçu ona atmakla tehdit etti.Ama Şerif onu dinlemedi ve odasına kilitledi.Gece yarısı kendisi uyuduğunda Martha kilidi söküp kapıyı da açıp koşarak kaçmıştı.Hem de yanında hiç eşyası yokken...Şerif çitin üzerinden atlayan karanlık silüetin parlayan mavi gözlerini görmüştü ama peşinden gitmedi.Zaten yeterince korkmuştu küçük kız.

Şerif karanlıkta kaybolan Martha'yı izledi ve kanepeye oturup ellerini başının arasına aldı.Kız bundan kaçarak kurtulacağını sanıyorsa yanılıyordu.

                                                       ***********************

"Martha!Kaçarak Owen'ı kızdırdın.Bunu yapmamalıydın kızım.Yakalamamıza çok az kalmıştı.Neden kaçtın ki?"

Martha dosdoğru karşıya bakarak konuştu:

"Çünkü yoruldum Şerif.8 sene boyunca yaşayıp yaşamadığına emin olmadığım birini takip etmekten,ruhlarla arkadaşlık etmekten sıkıldım.Bu arada...GRACE!?Kimle konuşuyorsun sen?"

Martha bağırınca Şerif de arkasını döndü ve hastanenin karanlık koridorunda kendi kendine konuşmakta olan Grace'i gördü.

Grace birden arkasını dönünce sarı saçları havada savruldu.

14 yaşında çok güzel olacaksın,diye mırıldandı Martha.Aynı onun gibi...

"Ben babamla konuşuyorum anne."dedi Grace gülümseyerek.Martha gözlerini devirip Şerif'e baktı:

"Babasının gittiğini kabullenmekte zorlanıyor."Şerif tek kaşını kaldırdı:

"Ruhlarla konuşma...Sana da tanıdık gelmedi mi?"Martha'nın gözleri korkuyla büyüdü:

"Yani John burda mı?Onunla nasıl konuşabilirim Şerif?"Şerif ağzını açmadan Grace:

"Babam,bebeği eline alırsan bu olayla bağlantılı her ruhu görebileceğini söyledi annecim."

    Martha eğilip Grace'in alnına bir öpücük kondurdu:

"Sen çok özelsin kızım.Seninle gurur duyuyorum."

    Grace gülünce yanağında bir gamze belirdi.Aynı Cass gibi.Martha ağlamaya başladı.

"Tanrım ben ne günah işledim de bana onu hatırlatan bir kız verdin?Evet özlüyorum onu.O benim arkadaşımdı.Kardeşimdi!Geri dön Cass!Kurtar beni bu cehennemden.Lütfen Cass.Gerçekten ihtiyacım var sana."diye bağırdı ağlayarak.

Grace birden gelip bebeği eline tutuşturunca Martha gözlerine inanamadı.Şerif'in arkasında tartışan John ve tanımadığı bir kız ve onların hemen solunda da  şaşkın şaşkın etrafına bakınan Cassidy.

Genç kadının önce gözleri yaşardı.Sonra da içten bir kahkaha atarak gidip Cassidy'ye sarıldı.Cassidy Martha'yla aynı yaştaydı.Belki de ruh olduğu için bunu yapabiliyordu.