Bugün okula Rüzgar la SAHTE SEVGİLİ olarak gidicem. Bakalım beni neler bekliyor. Of ya keşke sahte değilde gerçek olsak. Ama belki sevgili olsak ondan soğurum. Çünkü bazı tavırları gerçekten çok soğutucu.
Okula el ele tutuşup girdik. Elleri çok sıcaktı. Okul bahçesinde bütün gözler bizdeydi. Kendimi çok tuhaf hissettim. Gözlerim Aslı yı bulunca görevin güzel gittiğine sevindin. Aslı kıpkırmızı olmuş bana ters ters bakıyordu. Biraz ürkütücü bir bakış atmıştı. Ama ben korkmam ben Rüya Bulut um. Koridorda elimi bıraktı yanağıma bir öpücük konduruyor gibi yapıp bana göz kırptı. Çok datluuuu. Tam arkamı döndüm gidecektim ki Can bana anlamsız bir şekilde baktı. Can benim eski sevgilim. Ama bunun ne işi var burda. İzmir de aynı okuldaydık. Olamaz ya burda da mı?
-Selam sevgili.
-Biz ayrıldık Can
-Hayır. Ben senden ayrılmadım.
-Cannn
-Ya Rüya bir şans daha ver lütfen
-Hayır Can. Sence yaptığın hata affedilebilir mi?
Kafasını olumsuz manada salladı. Bende arkamı dönüp lavaboya gitmek için bir adım attım ki Rüzgar ı bir kızla tartışırken gördüm. Onlara yaklaşınca ne konuştuklarını az biraz anladım ama şok geçirecektim.
-Rüya mıdır nedir git o sevgiline söyle. Karşıma çıkmasın. Onun yüzünden beni terkettin.
-Onun bir suçu yok. Ben ona yakınlaşmak için sahte sevgili olmak istedim. Lütfen İrem o kıza bir şey yapma. Bir teline bile zarar gelirse....
Duyduklarım gerçek miydi? Yok ya gerçek değildir. Beni korumak için öyle demiştir. Kafam çok karıştı. Ben böyle aval aval aval etrafa bakarken Rüzgar ın sesiyle kendime geldim.
-Rüya. Bizi duymadın değil mi?
- Aslında şey... Duydum ama...
-Benimle gel. Her şeyi sana anlatacağım.
Rüzgar beni peşinden sürüklerken. Ben sadece.. Ben nabıyodum ya.. Hiçbir şey.. Neyse.. En sonunda müzik odasına gelmiştik. Ne işimiz vardı burada.
- Rüya. Benim Rüyalarımı süsleyen Rüyam. Ben seni çok seviyorum ama bazı şeyler buna engel.
-Yani sen bana yalan....
Demeden dudaklarıma yapıştı. Gözümden akan yaşlara engel olmadım. Onu ittirip kapıdan çıkacaktım ki arkamdan
-Sen benim GERÇEĞİMSİN. Rüyam değilsin.
Diye bağırdı. Ama buna kulak asmadım. İşin garip yanı ben bu çocuğu seviyordum. Ne oldu da böyle oldu.?
