KATH'S POV:
RING.. RING..
anu ba yan, ang aga-aga may tumatawag, ano bang kaylangan nito, sarap na ng tulog ko eh, kinuha ko ang cellphone ko ng hindi nakatingin, timatamad-tamad pa kasi ako, sinagot ko ng pa-inis mode, suya kasi ako eh. tss.
Kath: Hello? sino ba to? ang aga aga nangiistorbo ng tulog, anong kailangan mo?
???: Kath, Dj to, sorry kung nakaistobo ako ng tulog mo ha, gusto lang sana kitang-
(nabuhayan si Kath)
Kath: ah, Dj, hindi.. hindi ka nakakaistorbo, kanina pa nga ako gising eh.. ano nga yun?
Daniel: ah, ganun ba, ay.. oo, ah.. gusto lang sana kita yayain sa park, may papakita sana ako sayo.
Kath: sa park? ah sige, mga anung oras ba? susunduin mo ba ako?
Daniel: mga ngayon na, magready ka na, nandito na kasi ako eh kaya hindi kita masundo, masmaige na yung masurprise ka talaga :)
Kath: ah ganun ba, sige bye na, magreready pa ako.. see you there :)
Daniel: bye.. love you :)
Kath: love you too <3 muah! :)
*toot* *toot*
nako, kaylangan ko nang magready! anu kayang gagawin namin ni Dj.. anu nanaman kayang ka-kornihan ang plinaplano ng Mokong na yun.. excited na ako (ngiting wagas).
finaly, natapos din ako sa pagaayos, baka kanina pa naghintay yun..
"Kuya! kuya? andyan ka ba?" mukhang umalis din ata si Kuya Jason, hmp, hayaan mo na nga yun, lakwatsero din kasi yung lalakeng yon, baka nakayla Tammy nanaman yun. tsss. umalis nalang ako ng hindi nagsasabi, maiintindihan naman ako nun eh. bahala na.
naglakad nalang ako papuntang park, para magkaroon naman ako ng moment na nagmumuni-muni ng magisa :) .. habang naglalakad, kung anu ano nadin ang pumasok sa isip ko, anu kayang meron dun sa park na yun at hindi pa ako sinundo ng asungot? pfft. yaan mo na nga yun kath! malapit nanaman ang 4th monthsary nyo dba? hayy.. sa sobrang busy ko sa kakareminisce, di ko namalayan andito na pala ako sa park.
hinanap ko si Dj, at di nagtagal ay nakita ko din sya, nakaupo sa isang bench malapit sa fountain sa gitna ng park "Dj" tinawag ko sya pero hindi ako nadinig, lumapit ako ng konti at nakita kong may kausap pala, syempre, di muna ako pumunta sakanila, baka makaistorbo man lang, pero syempre lumapit na ako ng konti para pag tapos na sila punta agad ako sakanya, lumapit ako sa puno na medyo katabi na ng bench, pero syempre di ako nagpakita.
pero meron silang isang topic na di ko sinasadyang madinig.
"pare, galing mo ah, mukhang mananalo ka nga sa pustahan.. malapit na ang 4th monthsary nyo, ayus"
"anu ka ba pare, ang saya nga eh, kasi-"
"kasi malapit na kayong mag 4th monthsary at pagdating ng 5th eh matatanggap mo na ang tunay mong premyo, yung tunay, hindi yang Kath mo"
"baliw ka talaga pare, ah basta ma-"
di ko na napiit ang sarili ko, tumulo ang mga luha ko habang nadidinig ang kanilang pinaguusapan, ewan ko ba, ang sakit kasi eh.. yun bang parang pakiramdam mo madudurog na puso mo, ewan ko, ang sakit talaga.
di ko na natiis, tumakbo ako paalis ng park, wala akong pakealam kung nakita nya akong umiiyak, ayos lang yun, sya naman ang dahilan.. at nakita nga ako, hinabol nya ako "Kath! Kath!" tawag nya sakin, hindi ako lumilingon, "Kath anu ba! mag-usap tayo, let me-" sabi nya ulit pero pinutol ko sya, tumigil ako sa katatakbo, lumingon ako sakanya, "Explain? explain? ano pa ba ang dapat mong i-explain? nadinig ko na ang lahat, di mo na kaylangan pang i-explain sakin dahil nasabi na lahat ng kaibigan mo!" sigaw ko sakanya, tumalikod ako at nagsimulang tumakbo pero nahuli nya ako at hinawakan nya ako sa wrist.
BINABASA MO ANG
Mistakes - KATHNIEL
Teen FictionMistakes. we all make mistakes... pain.. we all get hurt, and because of that, we tend to hurt the people we love the most, but Daniel didn't know that, he didn't know he was hurting the most important person in his life.