STP-3
"Exquisite!" umayos na ko ng tayo bago nagpunas ng pawis.
"Very good of you, Leewi! You fervid the stage! Your parent might felt jubilant when they saw you in the magazine. I thank you a lot for giving us a chance to work with you." I took a deep breath, before I took a glass of water to drink.
"Its a sagacious choice of yours. You might be a known model in our country." napatitig ako sa photographer na ito. Wala na lang talaga kong pagpipilian. I need to work for my own. And I want to make Momma and Poppa proud.
"Thanks. I need to go. May class pa po ako." tumango ito. Inayos ko na ang gamit ko ng may sinabi pa ito.
"Your payment is in your account by this hour." tumango ako bago hinagis kung saan yung sapatos na pinasuot sakin kanina. Ang hapdi sa sakong ng sapatos na yun.
--
"Por dios mios. Miss, Maine! Kanina ko pa po kayo gustong pasukin d'yan sa loob anong oras na po? 8:30 na po? Late na po kayo." nanglulumong saad ni Mang Victor. Family driver namin pero madalas na driver ko.
"Okey lang yan." walang gana kong saad at inayos ang pagkakapuyod ng buhok ko.
"Hindi po okay yun, Ma'am. Magagalit ang Dad niyo."
"I never failed them in class. I'm always on top. You don't have to worry, Mang Vic." hindi sa pagmamayabang. Namana ko ang talino ko kay Dad. Valedictorian siya nung highschool sila ni Mom at Summa cum laude nung College years niya.
"Pero, Ma'am Maine. Hindi ko daw po dapat kayo hayaang maging parewara."
Luh? Parewara talaga?
"Grabe! Parewara po talaga? Haha!" tawa ko ng tawa. Kung ano-ano nasa utak ni Mang Vic.
"That won't never happened! I ain't gonna stood that low!" naiiyak na ko kakatawa. Maski ba si Dad yun ang nasa isip? Lagi akong may honor o di kaya nasa Top. Tapos, ganun ang nasa isip niya.
"Worried lang po kami." napairap ako.
"Yah! Yah! Worried!" humiga ako sa back seat at umidlip muna.
Tch. Worried? Mas okay kung sasabihin ni Dad na workaholic siya kaya wala siyang time samin ni Kuya. Parehas lang sila ni Momma.
--
"Ma'am andito na po tayo." nagkusot ako ng mata bago hinagilap ang back pack ko.
"Hmm... Kaya ko na po sarili ko. Una na kayo."pagpapaalis ko kay Mang Victor at sabay takbo. Ayokong ihatid niya pa ko. Siguradong magpapaliwanag lang siya sa teacher. Mas mabuting wag na lang. Ayokong masabihan ng iba ng kung ano.
--
His p.o.v (Sandester)
"Hey man! Balita ko may chic daw tayong kaklase?" saad ni Sam. If you still remember him guys. Siya yung ex-boyfriend nung si Sexy na bestfriend nung Leewi. Absent kasi ang gago kaya walang kaalam alam sa nangyari kahapon.
"Anong vital stat?" saad pa nito. Nagyuko ko ng ulo at humikab. My life is boring. Wala bang ni isang magpapa-excite sakin?
"Hey Sand! You know, Momma said I should play with other girls. Not just with you. Pero? Ayaw naman ng girls sakin. I don't know why they hate me that much? Is there something wrong with me?" I look at her round chingky eyes.
I really love her eyes. Its just like, you're looking at the ocean. A very deep clear ocean. It do hypnotize me once I look at it.
"Beautiful... So beautiful."
"What?" I smile. Beautiful deep ocean. She is just like a shadow who'll hunt me till she finds me.
"They hate you, because you're beautiful. They envy you. Because, you are like a star who'll shine till it captures once heart."
I see how she blush.
"Crazy! That's not true!" I just look at her eyes. Those eyes who'll hunt you up until in your dream.
"HEY FUCKA!?" I open my eyes and look to this person.
"Bakit?" bored na saad ko.
"Tinulugan mo ko? Nagtatanong ako? Nakapagkwento na ko? Tapos, tinulugan mo lang ako?" napangiti ako.
Ewan ko ba. Simula nung araw na kausapin niya ako. Hanggang sa nalaman naming dalawang magkaklase kami. Hindi niya na ko nilayuan. Feeling ko tuloy bakla siya kundi ko lang alam na babaero ito 'e.
"I'm sleepy." sabay hikab ko. Ang boring 'e.
"Inang yan! Yung iniwan satin ni Ma'am na activity di pa nga natin nagagawa tapos, sasabihin mong antok ka? Magna-nine na. Pasahan na mamaya."maktol nito. Tinitigan ko yung work sheet. In less than 10 minutes tapos ko na yan. Na-lecture na naman ni Ma'am ito kanina.
"Ako na tatapos mamaya." saad ko. Tumango lang ito bago kinalkal ang cellphone. Napatitig ako sa kisame. Ang boring mag-aral.
"Aw fuck!" sigaw ng kung sino. Napatingin kaming lahat.
"What the fuck!? Sinong tangang nagiwan ng walis dito sa daan? Paano kung teacher ang matapilok? Diba kayo nagiisip?" sigaw nito. Nanlaki halos lahat ang mata ng mga kaklase namin. Including myself.
Rude girl.
Umupo na siya sa upuan niya. Parehas kaming sa likod nakaupo. Pangalawa siya malapit sa pinto ako naman sa may bintana banda. Bali four rows ang upuan ang katabi niya ay si Sam.
Lumapit naman yung president namin sakanya at binigay yung activity. Tinitigan niya lang ito hanggang umalis nasa tapat niya yung president.
Masagutan niya kaya yun kahit na hindi niya alam gagawin. Tsaka, sino magtuturo sakanya?
"Luh potek!? Si Leewi ba yan? Yung bestfriend ni Sexy? Oh fuck!?" napadasal ng wala sa oras si Sam. Bahala kang mabugbog.
Tinitigan ko lang siya na kinuha na yung activity at tinitigan. Nakita ko kung paano lumabas ang kakaibang ngiti sa labi niya. Sabay kuha ng pen sa bag niya.
Matapos ang limang minuto. Oo, binilang ko talaga. Biglang siyang tumayo at binigay kay pres yung papel niya.
Lahat napatingin sa gawi niya. May sinabi pa siya bago lumabas. Nagtaka ako, natapos niya kaagad yun? Agad kong kinuha ang sagutang papel kay Sam at agad yung sinagutan. Kailangan ko siyang sundan.
**
Itutuloy...
#STP
Jelliice
KAMU SEDANG MEMBACA
Sa Tamang Panahon.
Fiksi RemajaSa Tamang Panahon. (ALdub Fanfic) Since the day I saw you. I fell in love with you deeply. That the madness of love inside of me, brought me to wait for you. Now or forever. But between those, I will love you unconditionally that no one could ever...