İŞTE BENİM HAYATIM

part 8

zeynep ameliyata alındı dışarda eşimle ben ikimizden başka hiç kimse yoktu koca hastanede sanki tek ikimizdik  2  . 30  saat sürdü ameliyat biz yine diğerlerindede olduğu gibi büyük bir.

sabırla beklemedeyiz zeynebi bu defa bize hiç göstermediler bize hemen yoğunbakıma götürdüler bu defa içim rahat değildi korkum geçmek bilmiyordu.

eşimede söylemiştim içimde bitmeyen bir korku var dedim öyle düşünme her şey güzel olacak Allahın izniyle kızımız iyi olacak göreceksin diyip konuyu kapattı.

zeynep yoğunbakıma alındı bizim yapacağımız bişy yoktu o gece hastanede gece saat 12  00 eşimin eve gitmesi lazım nermin ve ömer yalnız bana dedi hadi gidelim eve.

hayır ben gidemem zeynep kendine gelince belki beni ister gider görürüm dedim eşim biliyodu gitmiyeceğimi o yüzden daha fazla ısrar etmedi onu yolladım eve bende.

nörolojiye çıktım hemşireler doktorlar beni görünce şaşırdılar zeynep zeynep iyimi bu saatte hayırdır diye hastanede doktoru hemşiresi temizlik personeli hasta personeli benim başıma toplandılar.

anlattım durumu üzüldüler o akşam norolojide nöbetçi doktor daha önceden zeynebi tedavi eden doktordu hemen beyin cerrahisini aradı zeynep hakkında bilgi aldı ama beyin cerrahisindeko doktorla konuştuktan sonra yüz ifadesi değişti.

bana her ne kadar belli etmesede ben anladım hiç bir şeyin iyiye gitmediğini neyse o gece  saat 3 20  zeynep kendine gelmiş ve anne anne diyormuş sürekli.

bende yoğunbakımdaki hemşirelere telefon numaramı bırakmıştım bir şey olursa ben hastanede kalacam ararsınız diye gece telefonum çaldı ilknur hanımmı dedi bir ses.

evet buyrun benim dedim hemşire zeynep kendine geldi sizi görmek istiyor ded hemen geliyorum ben telefonu kapadığım gibi koşdum.

zeynebe gittim önlük maske eldiven ve galoş verdiler bunları giyip öyle gireceksiniz dediler giyindinm hepsini girdim zeynebin yanına sadece anne babam nerde diye sordu okadar.

eşimde eğer gece zeynebi görmeye gidersen bana haber ver ben uyumam demişti eşimi hemen arayıp zeynep kendine geldi ve seni sordu sabah erken gel dedim tamam dedi telefonu kapadık.

ben tekrar nörolojiye çıktım ama uykum yok canım sıkılıyor neyse balkon vardı balkona çıktım sigara sabaha kadar sigara başka bir şey yeme içme yok açlık hissetmiyorum.

artık sigarada çok içmişim belliki sigara tıkamaya başladı beni artık nefes alamıyorum nerdeyse neyse hava yavaş yavaş ışımaya başladı zeynebin yanına birdaha gideyim diye çıktım dışarıya yağmur yağıyor gittim zeynep uyyormuş.

üşümüşüm girdim hemen pastaneye artık tanıyorlardı bizi ailecek hepimizi pastanedeki genç delikanlı abla sen neredeydin titriyorsun diye hemen bana büyük bir bardak çay getirdi.

içtim iyi geldi o çay biraz olsun ısıttı içimi tam o sırada eşim geldi gittik onunla birlikte yoğunbakıma zeynebe kahvaltı yaptırmaya uyanmış bizi bekliyordu.

fazla kalamıyorduk yanında enfeksiyon yüzünden kahvaltısını yaptırdım babasını uzaktan gösterdiler bende kahvaltıdan hemen sonra çıktım tam kendine gelmiş sayılmazdı.

neyse ertesi gün kurban bayramıydı o akşam.ben eve gelecektim babam kalacaktı hastanede ben gece saat 12  00  eve geldim kurban önceden alındığı için iptal edemedik.

zeynebin bu durumu 4 içinde kötüleşti kurban kesmeleri için bıçakları poşetleri hazırlayıp hemen hastaneye gitmek aklımdaki bizim kurban.