Murder Castle

de man

Pov Melanie

Ik zie hoe Daenerys boos op Drago stapt en weg vliegt. "Kom Gisele we gaan achter haar aan." Zei ik. Ik draaide me om en zag net hoe Gisele een glas wijn achterover sloeg. Ze keek me met een kille blik aan en ik wist dat er iets niet klopte. "Tsss als ze wou dat we achter haar aankwamen zou ze niet zijn weggevlogen zijn. Dan zou ze weggestapt zijn." Zei ze met een geïrriteerde stem. Ze rolde met haar ogen. "Pfff we gaan haar wel zoeken. We kunnen door het scorpion wood gaan. Dat is vele sneller." Zei Gisele. "The Scorpion Wood!! Ben je gek? Iedereen die daar in is gegaan is nooit terug gekeerd." Riep ik nogal overstuur. "Rustig Mel, alles komt goed geloof me maar. Als we veel licht meenemen en vuursteen is er toch geen probleem. Ik ken trouwens iemand die er wel uit is gekomen. Hij heeft een kaart van het woud. Dus als we die meenemen kunnen we zeker niet verdwalen. " Zei Gisele. Ik keek haar lang en zei toen met een zucht: "Oké we doen het." Ze knikte goedkeurend en trok me mee. We rende naar de uithoek van de stad. Daar stond een klein, vervallen huisje. Er kwam rook uit de schoorsteen en ik rook vers gebakken koekjes. "Woont die man van je hier ergens?" Vroeg ik. "Ja in dit huisje." Zonder kloppen ging ze naar binnen. "Dag Gisele heb je weer iets nodig?" Zei een mannenstem. Een man met een lange baard kwam uit een kamer en stapte naar ons toe. "Ja, ik heb iets nodig. Heb je die kaart van het scorpion wood nog? We hebben hem nodig voor een vriendin van ons te vinden." Zei Gisele. "Hmm , ik denk dat hij hier ergens ligt. Wacht maar even ik zal hem gaan zoeken. Zei de man, en hij ging weer de kamer binnen. "Wat een enge kerel vind je niet?" Vroeg ik aan Gisele. "Ja hij is soms een beetje raar maar hij zal ons zeker en vast helpen." Antwoorde ze. "Ik ga eens kijken waar hij blijft." Zei Gisele met een grijns. Ze ging de kamer binnen en deed de deur op slot. Plots hoorde ik een klap. Ik rende naar de deur en begon er op te kloppen. "Gisele is alles oké daar?" Vroeg ik nogal bezorgd. "Nee help! Help Melanie!" Riep Gisele. Ik trapte de deur in en viel op de grond. Ik keek wild om me heen en zag Gisele in een hoek van de kamer zitten met een mes in haar handen. De man die de kaart ging pakken lag met een bebloede jas op de grond. "Wat is er gebeurd?" Vroeg ik verbaasd. "H. Hij wilde me vermoorden. Om me zelf te verdedigen pakte ik een mes en stak. Ik had nooit gedacht dat het raak zou zijn!" Zei Gisele. Ze rende naar me toe en begon met harde snikken te wenen. Ik pakte haar vast en begon haar te troosten. Ik had het gevoel dat ze niet de waarheid vertelde. "Hij heeft de kaart ook verbrand dus we kunnen niet meer door het woud! We zullen haar nooit vinden!" Huilde ze. "We zullen haar wel vinden, en als die man uit het woud kon dan kunnen wij dat ook." Zei ik. Ze keek me met betraande ogen aan. Ze droogde ze af en zei: "Goed dan moeten we nu vertrekken. Anders is het veel te snel donker." Ik knikte en vol goede moet begonnen we aan de zoektocht naar Daenerys.

Pov anoniem
"Goed dat Gisele die man heeft vermoord en de kaart verbrandt heeft. Nu moeten wij al minder doen." Zei ik tegen de vrouw die samenmet mij aan het grijnzen was.