Murder Castle

De ontsnapping

Pov Melanie
Gisele is wakker en ze zit te huilen omdat we het haar hebben verteld. Ik zit bij de vrouw waarvan ik nu weet dat ze Henriette heet. "Weet u misschien waar Daenerys Tallgarian is?" Vroeg ik haar. "Daenerys Tallgarian?! Die veraadster?! Ja, de heks zit nu in de kerkers en morgen wordt ze eindelijk verbrand op de brandstapel."  "Huh? Waarom zit ze in de kerker?" Vroeg ik. "Weet je dat dan niet? Ze heeft vlak na het gemaskerd bal een heek dorp in de fik gestoken met domme draak!!" Schreeuwde ze. "Haar draak? Maar Draco doet niemand een vlieg kwaad?!" Zei ik overrompeld. "Was jij bevriend met die heks?!" Vroeg ze verbaasd. Op het moment dat ik mijn mond wou opendoen kwam Gisele de kamer binnen en vroeg: "Waar is Daenerys?" Ik keek haar aan en dan keek ik naar Henriette. "Daenerys zit in de kerkers en morgen word ze op de brandstapel verbrand." Vertelde ik haar. "Wat!! Zit ze in de kerker! We moeten haar er onmiddellijk uit halen!" Begon ze te flippen. Ik stormde op haar af en trok haar aan haar arm naar buiten. "Ben je gek?! Waarom zeg je dat nu?! Henriette is tegen Daenerys en ze moet niet weten dat we haar willen bevrijden! Nu zijn we zeker niet meer welkom!" Schreeuwde ik naar haar toe. Ik begon mijn hoofd te masseren om alles even te verwerken wat ze net binnen had gezegt. "Het spijt me van die uitbarsting net. Je hebt gelijk we moeten Daenerys gaan helpen." Zei ik. "Echt?! Meen je dat?" Vroeg Gisele verbaasd. Ik knikte en ging terug naar binnen met de huppelende Gisele achter me. "We gaan weer vertrekken dank je wel dat u zo een goede gastvrouw was." Zei ik beleefd tegen Henriette. "Geen probleem. Zo lang jullie maar uit de buurt van die heks blijven!" Zei ze. "Nee nee dat zal niet gebeuren." Zei ik met een kleine tril in mijn stem. Ik knikte nog eens naar haar en ging toen met Gisele naar buiten. "Goed. Hoe geraken we nu snel naar het kasteel?" Vroeg ik luid op. Gisele keek met grote ogen achter me en ik draaide me om om te zien wat er was. Achter me stonden er twee paarden te grazen en wonder boven wonder hing er aan de omheining twee grote zadels. "Het geluk zit ons mee he?" Zei Gisele. Voor ik wist wat ze ging doen had ze al een zadel gepakt en op één van de twee paarden gelegd. "Gisele dat kan je niet maken? Dat staat gelijk als diefstal wat je nu doet!" Riep ik ongelovig uit. "Kom op Mel als we Daenerys nog willen redden moet dit echt wel gebeuren!" Zei Gisele tegen me met een ongeduldig toontje. Ik dacht nog eens na en gaf uiteindelijk met een zucht toe. Ik pakte een zadel en legde het op het andere paard. We stegen samen op en vertrokken naar het kasteel.

Pov Henriette
Ik zag de meisjes met mijn paarden vertrekken en keek ze na met een welvoldane lach. Mijn plan is gelukt snel een brief naar mijn meester sturen. Ik ging aan tafel zitten en pakte een stuk perkament en een veer. Ik ging zitten en doopte mijn veer in de inkt.
"Beste meester,
De meisjes zijn vertrokken en zullen er over een uur zijn. Ze gaan hun vriendin redden dus sta maar klaar.
Ik wens u de groeten mijn heerser.
Henriette."
Ik keek nog eens goed of er geen fouten in stonden en rolde het op en gaf het aan mijn postduif. Ik keek hem nog even na en ging dan rustig op mijn bed liggen en ik viel in slaap.

Pov Melanie
We komen aan bij het kasteel en stappen direct af en rennen naar de ramen van de kerkers. "Daenerys! Daenerys! Waar ben je?" Riepen we. "Gisele? Melanie? Zijn jullie dat? Ik zit hier!" Hoorden we Daenerys roepen. We zagen een hand uit een tralies komen. We rende er naartoe en we gingen op onze buik liggen om door de tralies te zien. Wat ik zag was niet te geloven: haar haar was helemaal in de war, haar gezicht was helemaal vuil en haar kleren gehavend. "Gaat het?" Vroeg ik. "Wat denk je? Ze heeft al dagen geen eten gekregen en ze heeft zichzelf niet eens goed kunnen wassen." Riep ik naar Gisele. "Kom aan meisjes haal me hier gewoon uit!!" Zeurde Daenerys. "Maar hoe dan?" Vroeg ik geïrriteerd. "Ik heb een idee!!" Schreeuwde Daenerys. Ze floot een raar deuntje en niet veel later stond Drago achter ons. "Drago op drie spuw je vuur op de tralies ok? 1... 2... 3... NU!" Riep Daenerys. Gisele en ik sprongen nog net op tijd wg toen Drago vuur begon te spuwen. Toen al de rook weg was zagen we Daenerys uit de kerker staan. "Komaan meisjes lopen!" Riep ze. We renden en renden tot we niet meer konden. Toen we even gingen rusten hoorden we plots hoefgetrappel. We stonden als de speer op en renden weg, maar het hoefgetrappel kwam dichter en dichter toen we plots iemand hoorden roepen: "Hé jullie daar stop! Op bevel van de koning!"