Mıska

Koyu kalpli öküzcük

"Çok komik Kaan"
"Köpekten neden bu kadar korktun ki?"
"Sana korkuyorum dedim. Sen benim ellerimi köpeğe dokunurdun." Yattığım yerde doğruldum oldukça yumuşak bir yataktı.
"Burası senin odan mı?"
"Evet, bizim demeye alışsan iyi edersin"deyip elini saçlarımda gezdirdi.
Üzerimdeki mavi desensiz pikeyi yan tarafa doğru koydum. Kaan'ın bana baktığını hissedebiliyordum. Siyah dar pantolonumun ayağını kıvırıp, Kızılın ısırdığı o yeri açtım. Fazla izi yoktu ama anılarımı canlandırmada yeterli derecedeydi.
" Bak bunu kim yaptı biliyormusun?"
"Valla ben yapmadım"dedi gülerek bende güldüm.
"Çok tatlı gülü..."
"İşte burayı Kızıl adında babamın değimiyle masum bir köpek yaptı." Sözünü yarıda kesmiştim, çünkü bunun sonu iyi yerlere gitmeye bilirdi. Buna sinirlenmiş olsa gerek. Yanımdan hızla kalktı. Karşıma oturdu yatağının üzerine yatak mis gibi Kaan kokuyordu. Yani şey ımm... Kaan'ın parfümü işte nasıl kokabilirki bildiğin erkek parfümü.
"Bu ne zaman oldu"dedi
"Iki sene önce"
"Bu yüzden mi köpeklerle aran pek iyi değil"
"Oooo karşımda anlayışlı bir öküzcük"
Güldü ve "Benim köpeğim böyle bir şey yapmaz küçük hanım zaten çok büyük bir köpekte değil."dedi. Öyle derler zaten hep öküzcük. Odasına şöyle bir göz gezdirdim. Yatağın baş ucundaki komidinde bir kadının resmi vardı. Elime alıp "Bu kim?"diye sordum.
"Annem"dedi söylerken biraz çekinmişti.
"Evde mi? Beni böyle gördüyse oğlunun yatağında off.. Çok utanıyorum. Hemen gitmem lazım"deyip yataktan kalktım.
"Otur şuraya Mısra annem seni göremez sende onu"dedi. Nasıl? Annesi yokmuydu? Ölmüşmüydü? Yerin dibine girmiştim utançtan. Yok ya tatile çıkmıştır annesi de mi?
"Annem ben çok küçükken 6 yaşlarında felan, vefat etmiş anlican ben bile doğru düzgün hatırlamıyorum annemi"
"Kaan ben ben çok özür dilerim bilmiyodum"
"Ağlama küçük hanım bu onu geri getirmiyor inan bana ağlamaktan geri gelseydi. Benim göz yaşlarımdan çoktan geri gelmişti"dedi. Ben ağlıyormuydum.
Multide Kaan ve Meta