"HI! SAB!"
Oh! No.. Not him..
Pinagpatuloy ko nalang ang pagbasa sa libro kong hawak-hawak para hindi ako ma bad vibes sa taong nasa harapan ko. Tss! Anubayan! Aiest! Inis na inis na ako sa presensya ng tao na to ha!! Blurr 😐
"SAB! Pansinin mo naman ako ow!" Sabi pa niya. Ngunit hindi ako nag-abalang tumingin sa kanya. Tss! Bahala siya.
"Sab naman! May dala akong pagkain ow? Ali. Sabayan mo ko. Please!" Tss! Isinira ko ang libro at tiningnan ko siya sa mata-matahan.
"HIN.DI A.KO KA.KAIN!" Binagalan ko talaga ang pagka-sabi ko sa kanya para mapasok ito sa kukute niya. Tss!
"Ayoko! Ibinili ko yata to! Hmmmp" Sabi pa niya na naka cross arms. Hah! Guess what kung sino ang nasa harapan ko. Edi! The one and only MARVIN! Siya lang naman ang kontrabida sa buhay ko. Ang kulit2! Hindi ko alam kong ano'ng nakain niya ngayun kong bakit pumunta na naman siya dito sa room namin. Tss! Ang masasabi ko lang ay ang KAPAL-KAPAL ng pagmumukha niya. Grabe!
"Tss! Ang tigas rin ng ulo mo noh! Tss!" At galit na galit akong nakatitig sa kanya.
"Hahay! Kung makatitig ka naman sakin. Kala mo, nagkaroon akong malaking kasalanan." Sabay pout pa at nag-a'aktong may lungkot sa kanyang mukha.
"Tss! Bahala ka sa buhay mo!" Sabi ko nalang at nakapag desisyunan kong lumabas sa room ko. Tss! Na b-bwesit na ako sa presensya niya. Kanina'ng umaga pa siya ha! Grabe! Tss!
"Wait! Sab.. San ka pupunta? Hintayin mo ko." Habol pa niya. Ngunit hindi ko siya nililingon. Hah! Bahala siya. Tss! Sana naman ay umalis na siya sa room namin. Ayoko pa naman na mapag-tsismisan sa mga kaklase ko. HAYS!
Nadaan ng ilang oras at uwi-an na. Kaya lang, Wala akong gana'ng umuwi dahil alam ko naman ay nandun si Marvin sa amin at nag-aabang sa labas. Hay! Hindi ko alam kong bakit ganyan ang mga kinikilos niya. Mas lamang pa siya sa mga kinikilos ng babae. Tss!
Natigilan ako sa paglalakad ng nakapag-desisyunan kong umupo sa iisang bench dito sa soccerfield namin. Tss! Pinagmamasdan ko ang mga players at lahat sila ay mayroon interest sa kanilang sarili. Dun ko lang na realize na.. Ako lang ang may walang hobbies or interest. Tss! Kung meron man ay yung pagbabasa ng libro. Tss!
Linilibot ko ang paningin ko sa paligid at may nakita akong group of girls na nagtatawanan. Tss! Ipinikit ko nalang ang mga mata ko at napa-smirk! Hah! Iba talaga ang kabataan ngayun. Walang magagawa sa buhay kundi makig chikahan. Tss! Yeah! I may sound like a bitter girl but hindi ko naman masisi ang sarili ko dahil pinili ko ito na maging mapag-isa. Ayoko kasi sa mga taong maingay eh! Tss!
Speaking of maingay, Naaalala ko naman si Marvin. Tss! Hindi ko maiwasan na mapa iling sa mga pinag-gagawa niya. Hindi ko alam kong bakit naisip ko to. Pero ito lang ang tangi kong masasabi sa kanya na. Isa siyang BADING. HAHAHAHAHAHA. Wait?! Bakit tumawa ako? Tss. Hindi naman ako ganu ah?! Aiest! Anu bayan. Uuwi nalang kaya ako kaysa mag iisip ng kung anu-anu na hindi naman ganun ka importante. Aiest! Tss!
Tumayo nako at naglalakad pa tungo sa SCHOOL CAMPUS GATE. Kinuha ko ang headset at isinaksak ko ito sa tenga ko. Aiest! Habang nakikinig ako ng music ay inilibot ko ang paningin ko sa paligid at dun ako natigilan sa paglalakad ng nakita ko ang pinaka-inisan kong tao sa buong mundo. Tss!
"Huh! Mabait pala siya? Hah!"
Sabi ko nalang at ibinuga ko ang hangin sa baba ko. Tss! Hindi ko alam na may ganun siyang side sa kinatatayuan niya. Tss! Akala ko, Kadaldalan at sa kakulitan lang niya ang mayroon siya. Kundi meron pala siyang pagmamalasakit sa iba. Hah! Edi wow! Siya na ang magaling. Tss! Napailang ako at umalis na sa lugar kung san nandun rin siya. Tss! Alam niyo naman siguro kung sino yung taong sinasabi ko diba? Tss! Nabad trip tuloy ako. Tss! Naiinis ako sa prensya niya. Tss! Sana naman ay hindi sila magtatagal sa amin. Aiest!
Nandito nako sa room at nagbasa ng book. Aiest! Hindi ako bumaba dahil alam ko naman ay nandun yung lalaking makakasira ng mood ko. Tss!
Knock! Knock!
Binuksan niya ang pintu-an sa room ko at nakikita ko na naman ang pagmumukha niya'ng kingkoy. Tss! Ewan ko ba kung bakit natawag ko siyang KINGKOY sa isipan ko. Siguro, Nairita ako sa mga ngiti niya. Para siyang si WOODY-WOODY sa Toys Story. Tss!
Wag nalang kayo magtataka kung bakit alam ko ang movie na yan. Tss! Lahat naman siguro tayo ay manunood rin ng cartoons or movies diba? Tss! Kaya wag kayong epal. Aiest!
"Ano'ng ginagawa mo dito?" Tanong ko dito at nagfo-focus ako sa pagbabasa ng libro. Kaso lang, Hindi man lang siya nagsalita kundi nakatayo lang siya sa may pintuan ko. Kaya tiningnan ko siyang may iritang expresyon sa mukha ko para naman ma se-sense niyang, naiinis na ako sa presensya niya.
"A-ano!" Sagot nito na may nerbyos sa pagmumukha niya. Tss!
"Ano nga?" Sagot nito na nakataas na ang isa kong kilay at dun ko lang na pansin na may tinatago siya sa likod niya. Tss!
"Kung wala kang sasabihin. Pwedeng pwede kang umalis sa kwarto na'to." Pagpatuloy ko at binalingan ang tingin ko sa libro kong hawak-hawak.
"Ito kasi" Sabi niya.
Ipinakita niyang libro sa harapan ko na kanina pang tinatago sa likod niya. Tss!
"Ano'hin ko naman yan?" Sabi ko na may blangko'ng expression.
"Pwede turu-an mo ko sa Math?" At lumungkot ang expresyon ng mukha niya. Aiest! Naiinis nako sa kanya ha! Grabe!
"Ayoko!" Tumayo ako sa upu-an ko at humiga sa kama ko.
"At bakit naman?" Tanong pa niya at napa-POUT. Aba! Para siyang aso'ng walang amo. Tss!
"Still. Ayoko parin." Sabi ko nalang.
"Please!" At nabigla ako sa ginawa niya dahil lumuhod siya sa harapan ko. Aiest! Anubayan! Naiinis nako sa presensya niya ha! Aiest!
"Ayoko! Tss!" Ipinikit ko ang aking mga mata para naman umalis na siya at ma-gi.give up. Ngunit hindi ko ini-expect ang mga ginawa niya.
"Kita mo'to?" Meron siyang nilabas ng litrato galing sa librong hawak-hawak niya at dun ako natigilan ng AKO yun ang nasa litrato. Nung bata pako. Aiest! ! Lalong uminit ang ulo ko at naramdaman kong uminit ang pisngi ko sa nakikita ko. Aiest! Nakakahiya! Wala man lang akong suot dyan! Kundi! Undies lang. Aiest! Bakit nasa kanya yan? Aiest! Naiinis nako sa lalaki nato. Kaya tumayo ako at kukunin ko sana yung litratong hawak-hawak niya. Kaya lang, Napaka bilis ng galaw niya at hindi ko ito makuha dahil nilagay niya ito sa bulsa niya.
"Bakit nasa iyo yan?" Tanong ko nalang dahil wala na akong magagawa sa litratong tinatago niya. Bahala siya, Kung gusto niyang kunin niya. Edi! Magsama siya sa litrato kong luma'ng luma na. Aiest! Tiningnan niya ko at may nakakalokong ngiti na naka-pilit sa mukha niya. Aiest! Anu naman kaya ang planu nito?
"Tss!" Babalik na sana ako sa higa-an nang natigilan ako sa mga sinasabi niya.
"Kung ayaw mo kong turu-an. Edi! Ok. Pero wag na wag mo kong sisihin kong bakit kumakalat ang litrato mo sa school campus natin. Sa ka-alam.alam ko ay.. Ikaw ang pinaka sikat dun diba? Hehehehe. Siguro, Masisira ang reputasyon mo sa school natin. Hah!" Huminto siya at tumawa ng mahina. "At ikakalat ko sa lahat.. na nakatira tayo sa iisang bahay. Ayieee! Mas masaya kung ganun diba?" Sabi niya na may dreamy eye pa siya. Aiest! Napasubo ako sa lalaki nato ah?! Anubayan.
Kung papayag ako natuturu-an siya araw-araw ay maging mainitin lagi ang ulo ko dito. Ngunit, Kapag hindi ako papayag. Baka, Tutuhanin niya ang mga kalokohang iniisip niya. Aiest! Maypagka TUPAK pa nga siya sa utak niya. Aiest! Anubayan. Hindi naman alam ng lahat na nag-iisa kami ng tirahan. Aiest! Alam kong isa akong pinaka sikat sa school pero wala akong pakialam. Ang tanging concern ko lang ay ikakalat niya ang litrato ko at baka ipangmamayabang niya na nag-iisa kaming nakatira sa bahay. Aiest!
Bumuntong hininga ako at nakapag-desisyunan ko nalang.. Alam kong mali ito. Ngunit, Wala na akong magagawa kundi..
"Tss! After dinner. Tuturuan kita. Kaya labas na sa kwarto ko!" Sabi ko at tumalikod na. Well! Ito lang ang tangi kong masasabi..
Welcome to my WORLD!
