Առավոտյան արթնացա մորս ձայնից։
-Անի, արթնացիր դպրոցից կուշանաս։
-Հիմա մամ գալիս եմ։
Հագնվեցի, լոգանք ընդունեցի, և գնացի դպրոց։Ճանապարհին տեսա Մարիային։
Հա մոռացա ներկայ
ացնեմ նրան։ Մարիան մի գեղեցիկ սև աչքերով միջին հասակի աղջիկ է։Մտա դասարան արդեն իսկ ուշացած։
-Անի ինչու ես ուշացել-, ասաց միստր Սմիթը։
-Ես... Ես-,
-Լավ նստիր։
Ես նստեցի Էմմայի կողքին։
Վերջապես դասերն ավարտվեցին և ես դուրս եկա դասարանից։
-Ինչպես անցան դասերը-, հարցրեց Մարիան։
-Օ֊Մարիա դու ինձ վախեցրիր։
-Ներիր, ներիր, շատ վախեցար՞։ - Ոչ, ոչ, իսկ դասերը շատ լավ անցան։
-Դե լավ է, լավ գնանք՞։
-Գնացինք։Շնորհակալ եմ որ կարդում եք։ Կներեք որ ուշացնում եմ։ Հաջորդը եսորվա մեջ կգցեմ