8ET: Love At First Night (COMPLETED) UNEDITED VERSION

Chapter 5 - Still Mine

Chapter 5 - Still Mine

~

NAKATINGIN LANG si Roxsan sa babaeng tumulong sa kanyang makaalis sa madilim na silid na iyon. Pinaligoan, binihisan at pinakain siya nito. Ito mismo ang nag asikaso sa kanya dahil ilap pa din siya sa mga taong lumalapit sa kanya. Mapa-babae man o lalaki, nahihirapan na siyang pakisamahan dahil sa matinding trauma na dinadanas niya. Hanggang ngayon ay nanginginig pa din siya. Hindi pa din siya makapaniwala sa delubyong dinanas niya. Hanggang ngayon ay nanginginig pa din siya at nandidiri sa sarili niya.

Hindi nga siya makasagot ng maayos. Nahihirapan siya. Ang sakit sakit ng nararamdaman niya. Sobrang sakit talaga! Binaboy siya! Mas matindi ang nagyari sa kanya dahil hindi lang iisang tao ang gumamit sa kanya. Hindi niya matanggap na ganito na siya kadumi. Hindi niya naipagtanggol ang sarili niya.

Napahagulgol siya. Lumapit naman sa kanya iyong babaeng tumulong sa kanya na nagdadalang tao.

"Hey! Stop crying. Tahan na.. hindi na kita ibabalik doon." Inalo siya nito. Niyakap naman niya ito ng mahigpit. "Shhh.. Ako na ang bahala. Huwag ka nang umiyak."

Patuloy lang siyang inalo ng babae. Hanggang sa makatulog siya. Ngunit hanggang sa pagtulog niya hindi siya tinakasan ng bangungot niya. Pa-ulit ulit na bumabalik sa isip niya ang mga masasamang nangyari sa kanya. Gusto na niyang umuwi. Kailangan niyang makita ang mga magulang niya. Gusto nalang niyang lumayo sa lugar na ito.

Iminulat niya ang kanyang mga mata. Aware naman siyang saglit lamang ang naging pagtulog niya dahil nga hinahabol pa din siya ng mga pangyayaring iyon.

Bumungad sa kanya ang batang babae na may kulay silver na mga mata at isang batang lalaking halos kasing edad ng batang babae ngunit kulay dahon naman ang mga mata ng batang lalaki. Kung kanina ay ilap siya sa mga tao sa loob ng silid, ngayon, pakiramdam niya ay gumaan ang loob niya by looking at their eyes.

"Hey! Queen Aiszel, the lady! She's awake!" Anang batang lalaki doon sa tinawag nitong 'Queen Aiszel'

Nilingon naman siya noong batang babae, ngayon ay napagtanto niya, kamukhang kamukha nito iyong babaeng tumulong sa kanya kanina. Maybe she's her mother. Ang akala niya ay ngingitian din siya nito kagaya noong batang lalaki ngunit laking gulat niya ng taasan siya nito ng kilay.

"You let my Mother Queen to serve you?! Gosh! You're nothing but a foe." Irap pa nito sa kanya.

"Hey! Don't be harsh at her, Queen Aiszel.  Remember, your Mother Queen told us to behave here 'cause she's vurnerable."

Napangiti si Roxsan. Kung tutuosin mukhang tatlong taong gulang lang ang mga bata ngunit diretsong diretso na ang mga ito sa pagsasalita ng ingles. Sa hindi niya malamang dahilan, gumaan ang loob niya. Kaya lang, gustohin man niyang magsalita ay hindi niya magawa. Para bang may kung anong nakabara sa lalamonan niya at hindi niya magawang makapag bitaw ng kahit na anong salita. Guess, she's still in the state of trauma.

Gayonpaman, pinilit niya pa ring makapag salita. "W-where is   y-your M-mother Q-queen?!" Nakahinga siya ng maluwag ng makapagsalita siya kahit na nagkanda-utal siya.

Muli ay tinaasan siya ng kilay noong batang babae. "Eww! Do you have speech disorder?!" Pina-ikot nito ang bilog nito sa mga mata. "Anyway, my mother was talking to Tito Daddy Falcon right now. I think it's about you they were talking about."

Nanlaki ang ulo niya ng marinig ang pangalan ng lalaking iyon. Naging balisa siya at paulit ulit na pumapasok sa isip niya ang mga kahayopang ginawa nito sa kanya at ng mga kampon nito. Bigla nalang siyang napahagulgol habang nanginginig sa takot.

MATIIM LAMANG na nakatiig si Falcon sa Reyna. Alam niyang hawak nito ngayon ang bihag niya ngunit hindi niya hahayaang mawalan siya ng access sa babaeng iyon. Hindi pa siya tapos sa pagpapahirap dito. Gagawin niya ang lahat para masira ang babaeng iyon. Gagawin niya ang lahat hanggang sa ito na mismo ang sumuko at magsising nabuhay pa ito sa mundong ibabaw.