KARANLIĞIN KIZILI

GİRİŞ

Soğuğun tenimde bıraktığı ürpertiyle yavaşça gözlerimi açmaya çalıştım. İlk baştaki bulanık görüntü kendini netliğe bırakırken güçlü bir elin beni arkamdan sarmasıyla yüzümde ince bir tebessüm oluştu.Bu elin sahibini biliyordum tüm gülüşlerimin tek sahibi. Hala arkamı dönmemem onu sinirlendirmiş olacak ki sert bir şekilde beni çevirip altına aldı.Yüzündeki sert ifadesi yerine alaycı bir tebessüme bırakınca bundan cesaret alıp gür ve yumuşak saçlarına ellerimi daldırıp alnına kocaman bir öpücük kondurdum.

Geri çekilmeme fırsat vermeden dudaklarıma yapışmasıyla kendimi yine kollarına bıraktım. Tam kendimizden geçmişken etrafı dolduran melodiyle geri çekilmek zorunda kaldı. Ağzında gevelediği bir kaç küfürle birlikte yere uzanıp gece fırlattığı telefonu el yardımıyla bulup açınca kendini yatağa geri bıraktı. Hiç bir cevap vermeden karşı tarafı dinlemesi beni tedirgin ederken giderek kasılan çenesi bir şeylerin yolunda olmadığının göstergesiydi. Ben öylece yatakta üzerime doladığım çarşafla birlikte bağdaş kurup onu izlerken aniden kalkıp telefonu duvara çarpmasıyla ufak bir çığlık koptu dudaklarımdan. Hızla banyoya doğru ilerlemesiyle birlikte bende yataktan çıkıp üstüme bir şeyler geçirdim.

Kahvaltı yapmayacağını bile bile bir şeyler hazırlamaya başladım. İşim bitince tekrar odaya döndüm.Odaya girmemle hala sakinleşmeyen ve üstünü hızlıca giyinmeye çalışan bir Tuğra bulmamla hem merakım artmış hemde korkmuştum ama ne olduğunu soracak cesaret yoktu bende. O yüzden sessizliğimi korudum ve izlemeye devam ettim. Apar topar üstünü giyinip paramparça olan telefonunun içindeki hattı ve araba anahtarını alıp yüzüme bile bakmadan, parçaladığı telefonu gibi bırakıp gitmişti.

İşte bizim ilişkimiz tam olarak buydu. Kırıp parçalayıp tamir etmek yerine, içimde sağlam kalan yerleri alıp, kırıkları öylece bırakıp giderdi. Zaten benimde daha fazla bir isteğim yoktu, olamazdı.