ziyaretçim

12.bölüm (arkadarlar lütfen okuyun )

onsekizimi lunaparkta geçirdiğim için tuhaf ama mutlu hissediyordum.sanırım keremin yanında mutluyum.annemsiz ve oğuzsuz içim boş ama kerem bunu tek başına doldurmaya çalışıyor.dolduramıyor ama üstünü kapatmayı başarıyor.daha yeni gözlerimi açmaya karar vermiştim.gözlerim kapalıyken bile bunları düşünüyordum.sağ gözümü hafifçe havaya kaldırmaya çalışırken kapıyı kırarcasına tekme sesleri yankılandı evin boş kolidorlarında.yatağımdan korkarcasına zıpladım.koşarak aşağı indim kapının deliğinden kim olduğuna bakmak için parmak uçlarıma kalktım.
göz bebeklerimin büyüdüğünü hissedebiliyordum bu babamdı.kapıdan yere doğru çömeldim.göz yaşlarım yanaklarımdan aşağı iniyordu ama sesim çıkmıyordu.gözlerim telefonumu aradı.odadaydı telefon koşarak odaya gidip keremi aradım.
"kerem ba-ba-ba"
"ne diyosun ukte sakin ol"
"kerem koş"
"nereye koşiyim ne oluyo ukte"
"kerem koş babam geldi.kapıyı korcak.korkuyorum kerem.çabuk gel."
"sakin ol ukte hemen geliyorum hatta yola çıktım bile sen saklan kapıyı kırarsa falan diye"
"tamam kerem çabuk ol çok korkuyorum."
"korkma sana bişey olmasına izin vermem.gerekirse ölürüm ama yinede seni korurum."
"kerem sen hayatımdayken güvende hissediyorum."
"seni seviyorum.sakın korkma yoldayım.geliyorum."
"kapatıyorum saklanıcam çabuk gel lütfen."
"tamam saklan çabuk."

keremle konuştuktan sonra benim odamdaki yatağın altına girdim.kapıya vurma sesleri kesilmişti.gitmiş olabilirmiydi.kerem gelene kadar çıkmicaktim.filmlerde çıkan kızlara ne olduğunu hatırlıyorum . ders almıştım.
keremin sesi duyuluyordu."ukteeee!!"
diye bağırışını duydum.telefonla aradım.
"nerdesin?"
"sen nerdesin"
"sizin evdeyim çık artık."
"benim odaya gel."
"tamam bekle."

keremin gelmesiyle yatağın aldından çıktım.titreyen bedenimim keremin koları sardı.

"sakin ol birtanem sana birşey olmasına izin vermem."
"gittimi?"
"gitti korkma."
"kerem bu akşam burda kalırmısın lütfen ."
"söylemesende kalacaktım zaten."
"saol.beni yanız bırakma."
" tamam korkma artık geçti sakin ol."

keremin beni sakinleştirmeye çalışması.ona olan güvenimi arttırmaya başlamıştı.
saate baktığımda 10:15'di."istersen dışadı çıkalım." deyince hemen kabul ettim yaşadığım şoku bir an önce atlatmak istedim.kerem arabasıyla gelmişti.
"nereye gitmek istersin?"
"sahile ."
"tamamdır."

sahil bana iyi gelmişti.martılar,dalgalar beni her zaman rahatlatmıştır.eve geldiğimizde yaşadıklarım gelmişti aklıma.yine tedirgin olmuştum.direkt odaya gidip uyumak istedim.başımı yastığa koyunca kendimi yanlız hissettim.kerem iki saatte bir teftişe geldiği için biryandanda kendimi güvende hissediyordum.