Dedemin İşleri

Yolculuk

Arkadaşlar bu benim ilk hikayelerimden.Begenip okudugunuz için çok mutlu oldum.☺☺  İster begenin ister beğenmeyin  ben genede yazmaya devam edicem .Sınavlarım oldugu icin yazamadım . Yeni bölümü beğenirsiniz inş.☺☺

         Şaşkınlık ve merak arasında kalmıştım.En önemlisi ben bu yolu bunun içinmi koşmuştum.Aklımdan bir sürü soru geçiyordu. İlk sorumu sormak için yöneldigimde Dedemin itiraz edemezsin diyen bakışlarıyla karşılaştım.Genede cesaretimi toplayip birazda sesimi yükselterek söze girdim :

  - Dede seni şuanda anlayamıyorum. Beni evlendirmende nereden çıktı ? Şaka yapıyorum de lütfen yoksa daha fazla buna katlanamam. Ayağa kalktmıştımki dedem sinirlerek bana :

  - Otur oturduğun yere. Hiç bir yere gitmiyorsun.

  İnanamıyorum dedem bana bunca seneden sonra ilk kez bağırmış ve sesini yükseltmişti.Bu durumun ciddiyetini şimdi daha iyi anlamiştım.İkinci sorumsa evleneğim kişi kimdi.Dedemi tanıyorsam eğer beni eninde sonunda o adamla evlendirirdi. İçimden nasıl bir duruma düştüm bn böyle diyip kurtulmak için dualar ediyordum .Dedem gene söze girişmişti.

    - Bahar kızım biliyorumki bu durumdan pek hoşlanmadin ama ben senin çocuğunu görmek onada sarılmak istiyorum.Hem neredeyse 30 yasina geldin evde kalmak üzeresin.Dahada önemlisi sana belli etmedim ama şirket borç batakliginda o yüzden bu dedigim kisiyle evlenirsen borcumuzda kapanacak.

  -B.benn.. dedecim  bu duyduklarima inanamiyorum  neler söylüyorsunuz? Saşkınlığım bin kat artmisti ama bu duyduklarima rağmen genede :
  
- Hayır dede ben evlenmek istemiyorum.Ne kadar borca batsakta İster 30 yasımda oluyim ister 40 bn aşık olmadan evlenmem.Hem sıkıntıda yapma şirket olmasada olur sen varsin ya bana... *yeter* diye cümlemi bitirince dedem birden ayaga kalkti ve son cümlesi:
 
-Evleniceksin o kadar!
 

      .........
 
      Şimdi eve hapis edilmis bir şekildeydim. Kapıda dedemin korumaları vardı.Ewt belki 29 yaşında olabirim ama beni bu şekilde zorlamaya hakkı yoktu.Aklıma iyi bir fikir geldi.Elime kalemi ve kağıdı da alarak yazmaya başladım :

    DEDEME..
         Küçükken hep derdin ya Bahar gibi temiz ve özgür ol! diye şimdi niçin zorluyorsun beni dedem.Kücükken düşmemden bile çekinirdin. Anneme kızardın bu çocuğa iyi bakmiyorsunuz diye bu yüzden de yanina almistin. O zamanlar bir kez bile bagırmazken bugün bağırabildin. Şuanki yaptigim şey o kadar zorki dede beni affet olurmu? Bugüne kadar sen benim elimi hiç bırakmadın ama aşık olmadan evlenemem. Biliyorum ki  şirket seni icin önemli ve de degerli ama torunundan baharindan dahadami degerli..bugün bnden daha degerli olduğunu hissettim bu yüzden gidiyorum  yurt dışına biletimi aldim . özür dilerim dede ilk kez senin bu dilegini yerine getiremedigim icin Hoşçakal cnm dedem.
                     Sevgili Torunun Bahar

 
Kagıdı masanın üzerine bırakıp gerekli eşyalarımı da alarak küçüklüğümden beri odamın penceresinde bulunan ağaca oradan da duvara ve duvardan da dışarıya atlamistim.Aslinda yurt dışına gittiğim felan yok. Dedem beni yurt disida arıyacak. Bnde yurt içinde rahatça dolaşabileceğim.Evden baya bi uzaklaşmistim ana yola vardıgımda şu soru aklima takılmıştı. Peki ama nereye gidicektim ....

Hikayem hakkında yorumlarınızı bekliyorum...:)