-Batuhan hoşgeldin yaa hiç özlemesek-geleceğin yok oğlum ayıp yani ."Ferit"
-Tabi tabi ben aramasam ordan arayacağınız yok be oğlum ."Batuhan"
-Kanka ortamı bozma yaa allasen."Ferit
-Tamam kanka ya bişey demedim .Eee ben yokken bişey oldumu ."Batuhan"
-Yok ya sadece okula yeni bir kız geldi. O kadar yani yeni bişey yok. Yani şeyden başka..
O arada lafını kesip
-Yoksa İremlemi çıkıyorsunuz lan.
O anda yüzü kızardı Ferit'in en kötü huyu ve ben bu huyunu hiç sevmiyorum
-Ş-şey ..
-Olum utanma lan mal iyi aferin sana kedi olalı bir fare tuttun koçum benim .
-Geç sen dalganı en azından ben bi şekilde başardım ya sen .
Tam cevap vericekken telefonumun çaldı ve ben talihime küfür edip cebimdeki telefonu aldım ve o an gözlerim açıldı. Ferit ne oldu der gibi bakarken telefonu cevapladım.
-Alo .dedeğimde ağlama sesleri duydum ve karşıdaki ağlayan sesle cevap verdi.
-Batuhan "duraksadı ve tiz bir sesle" o öldü .dediğinde bi anda kendimi toparlayamadım evet belki arkadaşım değildi ama onun ağlayarak beni araması içimi burkmuştu.&&&&
Ankaraya vardığımda direkt Ereni aramıştım Ankarada olduğumu ve olduğu yerin adresini vermesini istedim . Telefonu kapattıktan sonra mesaj gelmişti adrese baktım bu hastaneyi biliyordum direkt hastaneye gittim. Eren hastanenin önündeki kafede oturuyordu yıkılmıştı yanına vardığımda daha çok ağlamaya başlamıştı ve sevgilisiyle geleceğe dair kurdukları hayelleri anlatıp ağladı o an onu teselli edememek bu duygu çok berbat birşeydi .
&&&
Eren mezara su döküyordu bende başında bekliyorum hastanede sinir krızi geçirdiği için sakinleştirici iğne yapmışlar hala onun etkisinde bu yüzden ayakta duramıyor ve sendeliyordu . Ayağa kalkmaya çalıştında yine sendeledi ve ben onun koluna girdim o sırada birşey söylicekmiş gibi oldu yürümeye devam ederken adımı söylediğini duydum sesi kısılmıştı ağlamaktan ve sesini zor duymuştum .
-Efendim Eren
-İyiki varsın Batuhan iyiki. Benim en yakın arkadaşım bile yanımda olmazken sen benim yanıma geldin . "duraksadı sanki doğru kelimeyi arıyor gibiydi"Batuhan bundan sonra kardeşimsin başın derde girdiğin falan direkt beni arıyorsun .
O an duraksadı sanki unuttuğu birşey aklına gelmiş gibi .
-Ne oldu Eren ?
-Lan sen burdan gittin ya la. Sen şimdi İstanbuldan buraya benim için mi kalkıp geldin bu olay için .
O an neye uğradığımı şaşırdım Eren hiç beklemediğim bir anda bana sarıldı ve tekrar ağlamaya başladı.
-Eren yapma böyle bak hasta olucaksın sana diyememki toparlan bu bi işe yaramaz çünkü şu an canın acıyor bunu yaşamasamda seni anlaya bilirim . Ben böyle söyleyince daha fazla ağlamaya başladı ve
-Batuhan dostum beni anlamaya çalışma yanımda olman bile beni anladığın anlamına geliyor boşuna düşünme o yüzden.
Eren susup yürümeye başladı bende arkasından gittim . Araba yanında durunca biraz şaşırdım ve anlamayan bir şekilde baktım ona, bunu farketmiş olmalı ki
-Ehliyetim var . Merak etme
-Ah tabi. Benimde var ama aracım yok şaşırmam bu yüzdendi
-Bi dakika sen buraya neyle geldin .
Benim baktığım yere baktı ve
-Bu kimin ?
-Babam sağolsun arabayı kiraladı bana genelde araba güvenmez de.
Dediğimle zorlada olsa tebbessüm etti.
-Acemisin yani
-Evet fazlasıyla
-Peki çaylak ordan buraya nasıl geldin
-Ben. Ama ne yalan söyliyim arkada seyahat etmek daha iyi.
-Ah evet ama büyü. Neyse hadi gidelim .
Tamam anlamında kafamı salladım ve arabaya doğru ilerlerken telefobum çalmaya başladı . Arayanın kim olduğuna bakıp telefonu meşkule aldım . Arabaya bindiğimde telefon yeniden çalmaya başladı . Ranadan kurtuluş yoktu sanırım
-Efendim Rana .
-Abi ne zaman geliceksin . Biliyosun ki okulun ilk günü okulu atlattın .
Bu sözüne sinir olmuştum .
-Rana delirtme beni . Keyfimden okula gelmedim heralde .
Telefonda kısa bir sessizlikten sonra
-Abişş özür dilerim kızma .
Ranada böyle biri işte suç işlediğinde hep abi kelimesinin yanına "ş" ekler
-Tamam tamam . Bu arada bi saate yola çıkarım annemgil yanındamı.
-Yok aşağıda oturuyorlar babaannemgil burda .
-İyi selam söyle hadi görüşürüz.
-Tamam görüşürüz.
Rana telefonu kapattıktan sonra bas gaz Erene yetiştim gelmediğimi görünce arabayı sağa çekmiş ben yaklaşınca tekrar yola girdi ve kızın evine gittik. Aslında veda edip eve gitmek için izin isticektim ki Eren arabadan inince peşimden gel işareti yaptı. Bende peşine takılıp onu takip ettim ve eve girdik herkes oturma odasında oturuyordu. Eren kızın annesini görünce yanına gidip diz çöktü ve başını annenin dizine koydu annenin göz yaşı yanağına değince ağlamamak için dudağını ısırdı ama yinede gözü dolmuştu baba beni görünce yanına çağırdı oturmam için bende gittim . Baba bana baktı soru sormak ister gibi bir hali vardı ama o susmayı tercih etti ama sessizliği Eren bozdu.
-Batuhan ne zaman yola çıkıcaksın kardeşim.
-Yani aslında ben müsadenizi istesem araba kullanmada acemiyim ve ilk kez bu kadar uzun yol geldim gece benim için sıkıntı olabilir .
-Pekala kardeşim sen bilirsin ben seni geçirim .
Eren lafını tamamlayınca anne konuştu .
-Yanımızda olduğun için sana minnettarım evladım "biraz duraksayıp" arabayı dikkatli kullan .dediğinde gidip elini öptüm ve Erenin yanına gittim . Dışarıda beni bekliyordu. Ona sarılıp .
-Bir telefonla yanındayım kardeşim .dedim bana zorla tebbessüm edip .
-Aynı şey senin içinde geçerli .dedi ve elini yumruk yaptı bende aynısını yaptım ve ellerimizi tokuşturduk. Arabaya binip kornaya basıp yola çıktım&&&
Eve uğramadan arabayı kiralanan yere götürdüm ve eve doğru yola çıktım . Arada fazla mesafe olmadığı için taksiye binmedim . Yolda ilerlerken telefonumun sesiyle irkildim . Telefonu cebimden çıkarıp arayan kişiye baktım ve aramayı cevapladım.
-Batuhan merak ettim vardın mı yolculuk nasıl geçti.
-Şu an eve doğru yürüyorum.
-Lan sen araçla gelmedin mi ne yürümesi.
-Hatırlatırım araç kiralıktı.
-Galeriye bıraktın yani ee koçum taksi denen şey senin için icat edilmedimi .
-Şu an senden şüphe ediyorum beni annem mi aradı diye . Evet güzel fikirdi
arada fazla mesafe yok diye binmedim
-Hmm tamam o zaman eve sağ salim varda .
-Kapatma olmadı eve varıncaya kadar konuşalım. Dedim sinirlenmiş gibi yaparak.
-Sus bakim terbiyesiz seni tabi kapatmıcaksın ben demeden . Biz bunları konuşurken eve gelmiştim kapıyı açtım ve içeri girdim ama diğer kapı kilitliydi Eren dış kapıyı açarken sesi duymuş olmalı ki
-Eve geldin sanırım .
-Evet evdeyim ama dışarıda kaldım .
-O nasıl oluyo lan evdeyim demedin mi az önce sen.
-Abi bende ev anahtarı yok içeri giremiyom herkes uyumuş sanırım .
-Ben telefonu kapatim evden birini ara kapıyı açsın.
-Bizim ailenin kötü huyu gece çok derin uyur hepsi ben hariç ondan arasamda duymazlar acı gerçeği kabullenmek zorundayım yani.
-Nerde uyuyucaksın ?
-Bahçede salıncak var ona yatarım .
Çoktan salıncağa doğru yol aldım .
-Batuhan belin tutulur olum başka yatacak bişey yok mu ..
-Bi dakika havuz başında koltuk gördüm.
-Tamam uzun koltuksa orda uyu salıncakta yatim deme .
-Tamam tamam merak etme uzun koltuk.
-Tamam Batuhan hadi uyu senin yarın okulun var dinç git . İyi geceler
-İyi geceler .&&&
Sabah yüzüme serpilen suyla gözümü açtım .Ta ta karşımda kardeşim pis pis sırıtıyor .
-Abi koltuk rahat mıydı.dedi ve gülmeye başladı annemse benden hesap soruyordur.
-Oğlum niye kapıyı çalmadın burda uyudun üşümüşsündür hadi git sıcak bir duş al ve sofraya gel .
-Tamam anne .dedim ve Ranaya sert bir bakış atıp yukarı çıktım çünkün hâlâ sırıtıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Derin Kalplerin Sessizliği
Teen FictionDerin kalpler, göremediklerinizin anahtarıdır. ... Batuhan'ın kalbine hoşgeldiniz.