Derin Kalplerin Sessizliği

Tokat

    Ferit taburcu olmuştu eski haline gelmesi fazla sürmedi salaklığa devam ediyor aynen şu an yaptığı gibi
"Lan bu çiçekli ve kalpli baksır kimin ?"
"Ferit malmısın abicim hı "
"Volkannn yoksa yoksa "
"Heh ne vardı"
"Anammm oğlan elden gidiyor Batu birşey yap" Volkanla Ferite gülerken en sonunda muhabbete katıldım.
"Ferit oğlum sanane ."
"Nasıl banane lan . Volkan sanada gelince babanın babaannesinin babaannesi kaşar"
"Lan doğru konuş piç "
"Offf bi gidin sizinle uğraşamıcam . Barışşş Gürbüzzz lan ininde aşağı yemek yapın" yukarıdan homurdanma sesi gelince
"Allah belanızı versin emi . Kalk lan Batuhan yemek yap çabuk "
"Bak yaa hastaneden yeni çıktı demem dalarım it "
"Yaaaaa" diye cırlayınca mutfağa kaçtım o ses beni öldürmeden . kapı çalmaya başladı bir iki derken açan olmıyınca bağırdım "Yumruğumun tadına bakmak istemiyorsanız kapıya bakın lan " işime devam ederken arkamdan bi çift kol belimi sardı . kim olduğunu bildiğim için hiç umursamadım "Kapıyı ört ve yanıma gel. " ben şözümü tamamladığım an kollar belimden çekildi ve ardından kapanma sesi geldi.
"Dökül"
"Abi yaa biraz daha nazik olsana "
"Kızım ben senin ablan değilim . Dökül!!"
"Abi sonra konuşsak olmaz mı???" gözleri kedi gibi bakarken ona kıyamadığımı biliyordu ama bu sefer başkaydı
"Konuşuyormusun bıçaklıyım mı ??"
"Off abi ne anlatmamı istiyordun "
"Bilmemişlikten gelme . Çıktığın çocuk kim "
"Abi şey bunu gerçekten sonra konuşsak "ona ters ters baktım "Benim canım şimdi konuşmak istiyor"
"Abi sen her canın istediğini yapıyor musun " tam konuşucaktım telefon çalınca arka cebime koyduğum telefonu olduğu yerden çıkardım arayan Hakandı
"Selam Batu"
"Hayırdır!!! sen niye aradın"kesin dalga geçmek içindir sesi fazla mutlu
"Kafama esti şu Batuhanı arıyımde sinir edim dedim "
"Kendine başka adam bul abicim hadi benim işim var"
"Ha sen hemşirsin ya doğru kardeşim iğnelerle iyi eğlenceler sana"
"Lan şerefsiz hastanedeki bütün iğnelerini senin üzerinde denerim "
"Hop yavaş daha yeni başladık ne bu şiddet bu celal "
"Siktir kapa lan telefonu biyerine sokucam şimdi "
"İyi lan sonra görüşürüz"
"Görüşmesek iyi olur"
"Kapattım bay " dedikten sonra telefonu kapattı . Ranaya tekrar döndüm ve elimle anlatmasını işaret ettim . Salak salak bakınca "Kızım anlatsana "
"Of abi gerçekten boşver"
"Rana sana işkence etmemi istemiyorsan konuş "
"Feritle çık...." lafını tamamlamasına izin vermedim konuştuğum söylenmez gözlerimle susturdum . Ona ters ters bakarken abim içeri girdi "Naber lan mallar " dediğinde cevap vermeyince ikimizin yüzüne teker teker bakıp "İyimisiniz demicem buradan göt gibi gözüküyorsunuz" bu dediğiyle kafamı ona çevirdim . Rana bunu boşluk bilip kaçıcakken bileğinden tuttum "Az önce dediğini tekrarlasana sen bidaha "
"A abi biz birbirimizi seviyoruz "
"Sana bunu sorduğumu hatırlamıyorum " mal Atakan olaydan haberdar olmayınca
"Ne sevmesi lan " gözlerini bende alıp Ranaya baktı . Atakan ne kadar duygusal gözüksede sinirlendimi gözü hiç bir şeyi görmez sesi sinirlendiğinin habercisi"Size diyorum lan ne sevmesi" bu sözleri söylerken yanıma gelmişti . O sırada odaya hiç girmemesi gereken kişi girdi tabikide Ferit kaş göz yapıp
çıkmasını işaret ettim ama elimi Rananın bileğinde görünce yanımıza geldi " Noluyor burda "
"Ferit sen karışma abicim çık git şurdan hadi" Ferit bana baktı ama çıkmadı Atakan "Bidaha sormam ne sevmesinden bahsediyorsunuz" Atakan bunu tıslar gibi söylemişti . Rana " Abi nolur böyle davranmayın ikinizde beni korkutuyorsunuz" şimdi sinirim bozulmuştu "Lan korkuyorsan niye bizden habersiz işler çeviriyorsun " elini sertçe çekip "Siz sevince bişey olmuyorda ben yapınca mı suç " abim"Ne yapmışız bizde sana kötü örnek olduk " bana bakıp" Batuhan yapmadımı bize bi çırpıntı sürtük yüz..." dayanamamıştım ve Ranaya tokat atmıştım . O an ne olduğunu anlamadan Ferit yüzüme yumruk attı , araya Atakan girdi ama bi boka yaramadı kendimi kontrol edemedim ve Ferite yumruk attım yere düşünce üstüne çıktım bizim sesimizi duyan Barış Gürbüz ve Volkanda gelmiş bizi ayırmaya çalışyorlardı ama işe yaramıyordu onlar pes etmicekti anlaşılan  en sonunda ben bıraktım ve etrafımdakileri ittirip hızlıca mutfaktan çıkışa ilerledim Rana arkamdan bağırdında durdum "Gerçeklerden kaçamazsın gerçekleri kabullenenede zarar veremezsin . Göründüğün gibi değilsin sen tam bi şerefsizsin yine kaçıp git ve yine yalnız kal bunu hiç kimse hak etmiyor artık Haticeyi unut ,unutmıcaksan eve bidaha dönme" elimi yumruk yapmıştım konuşmasına durdu ve derin bir nefes alıp devam etti " Annemin sana iyi davrandığına bakma seni evde istemiyor bile " dediğinde koşar adım evden çıktım birine çarpmıştım ama umursamadan arabaya bindim .