Pocałunek

4.

ADRIEN

Poszliśmy do mojego pokoju. Opatrzyła mi rany. Obejrzeliśmy film. Oczywiście horror. Skończył się bardzo późno, więc Mari napisała do swojej mamy że zostaje na noc. Na szczęście jutro sobota i jej mama się zgodziła. Tylko jedno mi co jakiś czas chodziło po głowie. Czy my wkońcu jesteśmy razem? Chyba trzeba jej się zapytać.

- Mari mam takie jedene pytanie....- Marinette usiadła na łóżku.

- Jakie?

- My jesteśmy razem czy nie?- spytałem. Ona zaś położyła się i obruciła się w moją stronę.

- Jak chcesz to tak....- powiedziała, a mnie zamurowało. Czy ona właśnie się zgodziła? Czy ja śnie? Czy aż tak łatwo poszło? NIE WIERZE. PO PROSTU NIE WIERZE.

- no tak ja chce.... Jakbym nie chciał to bym się nie zapytał...- powiedziałem, a po tym ją pocałowałem. Mam bardzo fajne plany na przyszłość....- Kocham cię.

- Ja ciebie też.- powiedziała po czym teraz ona mnie pocałowała.

***

Poszliśmy spać.

***

Rabo wstałem jako pierwszy nie chciałem wychodzić z łóżka, za bardzo przyjemnie się w nim śpi. Nagle poczółem jak coś, a raczej ktoś obraca się w moją stronę. Teraz już wiem że to nie był sen. Otworzyłem oczy. Moje spojrzenie i jej spotkało się. Pocałowałem ją, a ona Odzajemniła gest. I tak cały czas. Po " maratonie pocałunków " wyszliśmy z łóżka. Ona poszła pierwsza się ubrać , umyć i uczesać, potem ja poszedłem. Jak wyszedłem odwrazu pokierowałem się w stronę kuchni z Marinette. Zrobiliśmy śniadanie. Ubraliśmy bluzy i buty i poszliśmy do domu Marinette, gdy doszliśmy przez lodziarnię, park i pola elizejskie ( niczym przez Berlin do Warszawy- autorka) do domu Marinette była godzina 17.40.

- Ok to pa ja ide.- pocałowałem ją w czoło i odwruciłem się. Lało jak z cebra. OMG. O moje gacie.

- Ok pa.- powiedziała z smutną miną.

- Nie żegnajcie się lepiej. Jak ty zostałaś na noc u Adriena, to teraz on u ciebie zostanie ....- odwrazu na twarzy jak i mojej i mojej ukochanej zagościł uśmiech.

- Dobrze tylko poinformuje mojego tate.- powiedziałem po czym zadzwoniłem do taty:

- hej tato

- ooo hej. Co się stało że do mnie dzwonisz?

- no bo pada deszcz a jestem u Marinette i czy mogę u niej zostać na noc?

- tak jasne- zatkało mnie. Czy on się zgodził?

- dzięki tato. To pa.

- tak jasne pa. Baw się dobrze.

Rozłączyłem się i podeszłem do Mari.

- I co?- spytała

- mogę zostać...- powiedziałem a ona mnie przytuliła.

- Cieszę się... - powiedziała do mnie. A potem do swojej mamy.- my idziemy na górę!

- dobrze zaraz przyniosę twojemu chłopakowi ubrania do spania!- odkrzyknęła Pani Cheng.

- Dobrze.- poszarpała mnie na górę. Usiadłem na łóżku a ona na przeciw mnie. Od razu przypomniała mi się ostatnia sytuacja.

- Więc co robimy?- spytałem.

- Nie wiem co chcesz. Moja mama zaraz ci przyniesie te ubrania potem pójdziemy zjeść kolację a potem kompać się i powinniśmy iść spać. No ale jutro niedziela. Więc kto by chciał iść tak wcześnie spać? Możemy w coś zagrać może?- opowiedziała plan na życie.

- Ok... Możemy zagrać. A jakie masz gry?

- Emmm.... Mam dla dwuch osób. To...
Glow hockey 2, wisielec, warcaby, minecraft. Chyba że chcesz to możemy zagrać w prawdę i wezwanie.

- ok. Gramy w prawda i wezwanie.

Powiedziałem po czym do pokoju weszła mama Marinette.

- Tu są te ubrania.- położyła je na komodę i wyszła. Tylko żuciła jeszcze - kolacja będzie za chwilę. Jak chcecie to możecie zejść już.

Długo nie myśląc zeszliśmy i czekaliśmy jezcze 5 minut. Potem dostaliśmy jajecznice.

***

Po zjedzonej kolacji poszedłem pierwszy się ubrać a potem ona. I zaczęliśmy grać w grę. Zapowiada się ciekawy wieczór.