Sözde Evlilik (Wattys 2017)(TAMAMLANDI)

ölüm

...........................gece.........................
Telefonumun israrla calisiyla gozlerimi actim.
Arayan poyrazdi
"Ge-gece acil ****** hastanesine gel ates kaza gecirmis"dedi panikle.
Sozleri beynimde yankilaniyorken bir yandanda idrak etmeye calisiyordum.
Gozumden akan yaslarla
"Du-durumu nasil"decim.
"Durumu agir gece .sofor yolladim sana .kapida.cabuk ol bu onu son gorusun olabilir"dedi catallasan sesiyle. Dudaklarimdan bir hickirik dokulurken telefonu kapadim ve hizla evden ciktim.
Beynim durmus gibiydi.
Hizla arabaya bindim ve yola koyulduk.
.......
Hastaneye gidince hizla arabadan inip kosarak binaya girdim.
Personele gidip
"Ates karahan kaza gecirmis nerede"dedim.
"2. Katta 4. Ameliyathanede"dediginde kosarak merdivenleri ciktim.
Ameliyathanenin onunde bizimkileri gordum.
Selma hanim adnan bey mert doruk poyraz.
Aglayarak yanlarina geldigimde aglayan selma hanim bana sarildi.
Birlikte hickiriklara bogulurken bir muddet sonra ayrildik.
Mertte gelip sarildi bana.
Oda agliyordu.
Digerlerine nazaran mert duygusaldi.
Ondanda ayrilinca beklemeye basladik.
........
Tam dort saattir ameliyattaydi.
Hala bekliyorduk.
Adnan bey
"Kizim sen istersen dinlen selmayla sana oda ayirttim ."dedi .
"Hayir ben bekliycem .o uyanana kadar buradayim"dedim.
"Ben eger uyanirsa sana haber verecegim"diyen doruga bakislarimi cevirdim.
Tam itiraz edecekken poyraz
"Eger ates uyaninca seni bu kirmizi gozlerle gorurse gebertir bizi"dedi .
Basimla onaylayip ayrilan odaya dogru ilerledim.
Odaya kendimi attigimda yorgunluktan gozlerimi acik tutamadim.
...........
Gozlerimi araladigimda coktan sabah olmustu hizla yatagimdan kaltim vevameliyathaneye ilerledim.
Kimse yoktu.
Telefonumu cikarip poyrazi aradim.
"Nerdesiniz"
"Yogun bakimin bulundugu taraftayiz"
hemen kapayip birini cevirip yogun bakimin nerede oldugunu sordum.
Hizla ilerledim ve bizimkileri gorunce oraya dogru kostum.
Herkes bitkin durumdaydi.
Doruk yere cokmus basini kollari arasina almis oturuyordu.
Kızlarda gelmisti.
Ve ayrica selinde buradaydi.
Iyice sinirlendim ve uzerine yurumeye basladim.
"Ne isin var senin burada"diye bagirdim.
Nerede oldugumu umursayacak durumda degildim.tum koridor bana odaklanmisti.
Tam bir atak yapmistimki poyraz beni belimden kavrayip geri cekti.
"Sanane be sevgilimi gormeye geldim. Hem sen ne hakla buradasin"diye ciyakladiginda sinir iyice tepeme cikmisti.
Iyice cildirmis durumdaydim.
Poyraza ozur dileyen bakislarimi atip diz kapagina sert bir tekme attim.
Aciyla inleyip yere duserken seline dogru hizla gittim tam elimi kaldirmistimki yogun bakimda bir telaslilik olmaya basladi.
Giren cikan doktorlar .
Fazlasiyla bir hareketlilik vardi.
Gozlerim tekrar dolarken onu kaybetme korkusu beni esir almisti.
Selma hanim hickirarak aglarken akima anilarimiz geldi.

"Cehennemine hosgeldin mustakbel karicigim"

Hakliydi ona bu kadar alismisken yoklugu cehennem gibiydi.
Yoklugu cehennem misali ruhumu yakip kavuruyordu.
Gozlerinde gokyuzunu gordugum tek insandi o.
Siyahinda bogulmak istedigim tek insan.
Icimden 'ne olur ona birsey olmasin'diye gecirdim.
Korkudan ,onu kaybetme korkusundan bedenim titriyor dizlerim tutmuyor gibiydi.
Kizlar hizla yanima geldiler ve bana destek olmaya calistilar.
Aklim durmus bedenim kontrolsuz bir haldeydi.
Odadan cikan doktor
"Biz elimizden geleni yaptik ama hastanin kalbi durdu" onu affetseydim belki su anda yasiyacakti.
Onu her kosulda affedebilecegim geldi aklima.belkide hepsi benim yuzumdendi.iste o an bosluga dusmus gibiydim.
...............
Veeeeee bolum sonu .
Oy ve yorumlar icin sabirsizlaniyorum.
😍😍😍😍😍😍😍😍