7.BÖLÜM"EV"

69 6 2
                                    


Önümde boylu boyunca yatan Berk'i görünce ağzımın açılmasına engel olamadım. Elinde tuttuğu atkıya kaydı gözüm. Geçen yıl başında babamın bana aldığı kırmızı renkli şaldı, fakat Berk'te ne işi vardı? Yerden kaldırmaya çalışsam da kaldıramadım. Bu yüzden kollarından çekiştirerek koridordan salona doğru sürüklemeye başladım. Niye erkekler bu kadar ağır? Zor da olsa zafer benimdi. Koltukta yüzükoyun yatan Berk'e baktım. Sağ bacağı ve kolu aşağı doğru sarkarken komik duruyordu. Uyanmasını beklemeliydim. Sağ çaprazında duran koltuğa oturup beklemeye başladım. Umarım kafası çok şişmezdi.

*

"Başım!!" diyerek doğruldu yataktan.

"Özür dilerim sen olduğunu bilmiyordum. Oysa babam olsa hakkım var. Hem ne diye hırsız gibi giriyorsun." dedim hızlı bir şekilde.

"Sakin ol, öncelikle buz alabilir miyim?"

Elimdeki buzu görmemişti sorduğuna göre.

"Al, seni koltuğa yatırdığımdan beri tutuyorum. Üşüdüm zaten."

Elimden alıp kafasının arkasına doğru tuttu. Biraz yana kaydı ve bana " Gel buraya" dedi.

Koltuktan kalkıp yanına oturdum. Sol eliyle buzu tutarken sağ eliyle üşümüş olan elimi tuttu.

"Böyle daha iyi ya?" diye sordu gülümseyerek. Kafamı sallamakla yetindim. Hala kapının açık olduğunu fark ettim. Ayağa kalkarak kapıyı kapattım. Yerdeki şalı alıp "Bu ne?" diyen gözlerle baktım.

"Onu geçen gün arabada buldum, en son arabama binen kızda sen olduğun için sana getirmeyi düşündüm, senin mi?" O gün çantama koymuştum üşürsem diye ne ara düşmüştü hiç fark etmemiştim.

"Benim, geçen yıl babam almıştı." diyerek elinden aldım ve koltuğun üzerine koydum.

"Şimdi nerde?"

"İş gezisinde. Dönecek bir iki güne."

Kafasını sallamakla yetindi. Uzunca bir süre sessizlik oldu. Bu sessizliği bozan ben oldum.

"Daha iyi misin?"

"İyiyim, merak etme."

"Tekrar özür dilerim ama hakkım vardı kusura bakma."

"Haklısın haber vermeden geldiğim için özür dilerim hak ettim sanırım." diyerek kafasını kaşıdı.

"Tamam artık önemi yok olan oldu." dedim. Eli hala elimdeydi. Neden tutuyordu hala, bırakması gerekmez mi ? Şimdiye kadar en uzun 57 saniye tutmuştu bir erkek elimi. Ama şuan 2 dakikayı geride bırakmıştık. Soğuk terliyordum nedense , bu yüzden yavaşça çektim elimi. O da anlamış olacak ki bir şey demeden bıraktı usulca. 

"Bir şey ister misin?" diye sorduğumda bir süre  karne günü zayıf not getiren ve annesi tarafından azarlanan ortaokul öğrencisi gibi halıya baktı. 

"Hayır."

Bir şey demeden öylece durduk. Susmaktan sıkılmış olacak ki ayağa kalktı. Gidecekti sanırım. 

"Gitsem iyi olacak, buz için sağol okulda görüşürüz." dedi ve cevap vermemi beklemeden dışarı çıktı.

"Görüşürüz." dedim duyabildiğini sanmadığım sesimle.

BEKLETTİĞİM İÇİN ÜZGÜNÜM BUNDAN SONRA YENİ BÖLÜMLER GELİCEK GÖRÜŞMEK ÜZERE SİZİ SEVİYORUM :')

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 08, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

AZICIK SARILSANA BANAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin