Çok pişmandı. Yaptıkları, saçmaladıkları başkalarının canını o kadar sıkmıştı ki, artık kimsenin onu affedecek sabrı kalmamıştı. Hayal ettiği bu değildi, bitişe bu kadar az kalmışken sevdiği arkadaşını kaybetmişti. Ama içten içe söz verdi kız, yaptığı kalp kırıklıkları için bu dan sonra kimsenin kalbini kırmayacaktı. Bu da şöyle olacaktı, arkadaş edinmeyecekti.
Bu kadar kalp kırmışken, kimsenin hakkına -bundan sonra yani- girmeyecekti...
Ne yapmıştı, İlke. 3,senedir tanıdığı, sevdiği insanı söylemediği, 2 cümle yüzünden kaybetmişti. Onun gözünde olan değerini, belki de tamamen yitirmişti...
Müjde'nin en mutlu olduğu gündü, okulu bitiyordu. Çocukluktan beri hayali olan psikoloji bölümünü okumuş ve psikolog olmuştu. Sevincinden yerinde duramıyodu. Ailesi, arkadaşlarıyla bunu kutlayacaktılar. Esra, Gül ve İlke...
Ama İlke, yapmıştı her zaman ki gibi yapcağını, kutlama yapacakları gün, arkadaşının yanına gitmiş ama hiçbir şey olmamış gibi tebrik bile etmeden yanında öylece duruyordu.
O zaman niye arkadaşının yanına gelmişti ki... Onun yanında olmadıktan sonra.
