BÖLÜM 3

683 62 43
                                    

Merhaba arkadaşlar! Öncelikle 1K olmak bizi çok mutlu etti. Bu kadar kısa sürede bu kadar olacağını tahmin etmemiştim. Şaşırdım açıkçası. Lafı uzatmaya gerek yok. Keyifli okumalar. -Dilan-Sinem-

"Bok senin evin, benim paramla dönüyor bu ev! Git asıl sen git siktir olup git evden gözüm görmesin bidaha görmiyim seni burda! Git"

Annemin söyledikleri ağır gelmişti. Bir anne nasıl olur da evladını evden koyabilirdi. Nasıl bu kadar vicdansız olabilirdi?

"Anne. Bu adamı bu evden gönderelim işte. Hadi."

O sözleri annem söylemiş olamazdı.

"Git artık. İstemiyorum seni git!"

Annem kolumdan tutup beni itmişti. Daha fazla burada kalamazdım. Hemen odama gittim ve eşyalarımı küçük bir çantaya doldurdum. Zaten fazla eşyamı yoktu. Hemen toplamıştım. Odadan çıkıp son kez baktım yüzlerine.

"Git artık! Git!"

Daha fazla kalmak istemediğim için evden dışarı attım kendimi. Nasıl olur da annem beni evden kovardı? O iğrenç herif hala orada yaşıyordu. Çok saçma geliyordu yaşadıklarım. İlk önce abim hapise girdi ardından annem tarafından evden kovuldum. Ve şuan ne yapacağımı bile bilmiyorum. Bir arkadaşım bile yok. Ne yapacağım şimdi?

                           *******

1 saatin ardından bir karara varmış ve iş aramaya koyulmuştum. Bir tamirhane gördüm ve içeri girdim.

"Merhaba. Ben iş arıyorum. İşçiye ihtiyacınız var mı? Yani ne isterseniz yaparım."

Adamın gözlerine umut dolu gözler ile bakıyordum.

"İhtiyacım yok delikanlı."

Kafamı anladım der gibi salladım ve oradan çıktım.

***

Oradan sonra gelmediğim yer kalmamıştı. Kimse bir işçi aramıyordu. Lokantalar, spor merkezleri, kahvehane ve daha hatırlayamadığım bir çok işyeri gezmiştim. Hiçbirinin işçiye ihtiyacı yoktu ama benim işe ihtiyacım vardı. Artık akşam olmuştu. Gidecek bir evim yoktu mecburen bir yer bulup yatmam gerekiyordu. Bir bank buldum ve yattım. Çantamı yastık yerine kullanmaya karar verdim. Zaten günün verdiği yorgunluk ile hemen uyudum.

***

Kafamın sert bir şekilde banka çarpması ile uyandım. Karşımda 3 tane adam vardı. Biri kafamın altından sırt çantamı çekmeye çalışıyordu. Hemen çantayı geri çektim ve ayağa kalktım. 3 kişiye tek kalmıştım. Süper(!). Biri bana yumruk attı. Yumruk atınca çanta elimden kayıp gitti. Biri çantayı alıp koşmaya başladı. Ben de karşımda ki iki gerizekalıya döndüm. Birinin suratına sert bir yumruk attım. Galiba bu iki günün hıncını bunlardan alacaktım. Ben tam birine vurmuşsun diğeri bana vurdu ve ben yere düştüm. Hemen toparlanıp kalktım. Ben birini döverken diğeri çakı çıkardı. Bei an duraksadım. Dövdüğüm salakta fırsat bu fırsat deyip elimden kaçmıştı. Diğer adamla karşı karşıya kalmıştım. Tam bana çakıyor salladığı anda elini tutup çevirdim ve çakıyı elinden düşürdüm. Bir yumruk attım zaten o da korkup kaçtı. Sinirle yattığım yere ilerledim. Çantam gitmişti. Ellerim ile ceplerini yokladım. Ama telefonumda yoktu. Sinir ile bağırdım.

"Ahhh."

Sabah/Ali'den

Avukat ile beraber karakolun merdivenlerinden aşağı indik. Evet karakol.

"Neden adamın bahçesine izinsiz girip orada yattın?"

Evet. Yatmak için daha güvenli bir yere ihtiyacım vardı. Ben de adamın evinin kapısı açık değil diye bahçesinde yatmıştım.

Tozlu Yollar +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin