Doctor Park

03

[Kainis]

Lendrein's POV

I woke up early, it's 5:00 in the morning.. I stood up quickly, kaylangan ko ng maghanda para sa pagpasok. Hay! Hindi na nga pala ako nagtatrabaho sa Mersad.
Bigla na lang akong nalungkot...ano ba yan. Dapat hindi ako malungkot diba. One of exclusive hospital in whole Korinto ang Ferasty at sikat din yun. Hindi na rin naman kataka taka na tinaguriang best hospital in whole korinto ang ferasty..

Tama na nga mamaya umiyak pa ako.. You know I'm a type of person that i will tell whats in my heart, my thoughts, my suggestions and my feelings.. I'm also a straight forward person... I can also hurt other people because of that kind of trait...I Dont know but..that's my characteristics. Ewan ko...Hindi naman kasi ako plastic, hindi kagaya ng iba. Mabuti lang sila kapag kaharap mo pero kapag nakatalikod ka na, nako! Kulang na lang saksakin ka.. I dont understand other people, why they need to do that,,,because of insecurities? Anger? Envy? Or they want revenge?

I hate that kind of person...they're
ass hole! Tssss...

I'm done of all things. I checked my schedule that developer sent to me yesterday, 9:00 ang pasok then pwede ding mag stay in doon pwede ring umuwi but may oras din ang pag-uwi.. 10. As I do, I'm always staying in hospital like I always do when i'm in Mersad. I want a full attention on my becoming patient. I will not let myself to do what happened to my past patient in my becoming patient. If I need to leave, then leave. Ayoko na talaga mangyari yun sa mga magiging pasyente ko.

I quickly grabed my bags, it's already 7 in the morning and the hospital was 2 km.away...if I could not go early maabutan ako ng traffic. Minabuti kong umalis ng maaga para hindi malate. At unang araw ko ngayon kaya kaylangan on time ang aking pagdating..

As a security of my condo I locked all the doors even the windows. Alam nyo naman sa mga oras ngayon nangyayari na ang pagnanakaw. Nakakainis nga eh, bakit pa kasi naimbento ang pagnanakaw...nakakasira yan sa imahe ng isang tao..

I entered my bags inside the back of my car.. After that, kaagad akong sumakay and I drived...

Someone's POV

"Carl, natapos mo na ba yung research? Yung gamot? Are you done?" Walang ekspresyon na tanong ni jason sa kaibigan nyang si carl.. nakaupo lamang ito at naghihintay ng sagot ng kaibigan.

Isang scientist at researcher si Carl. Sya lang din ang may alam ng kalagayan ni Jason na hindi isang oradinaryong tao. Bagamat hindi rin iyon gusto ni Jason kaya humingi sya ng tulong sa kaibigan nya na magresearch ng gamot upang maiwasan ang pagkahumaling nya sa dugo.

Hindi maiwasan na mangyari iyon kay Jason. Minsan ay hindi nya iyon makontrol kaya naglealeave sya tuwing mangyayari iyon.

"Hindi pa masyado, pero naka research na ako ng mga gamot na pwedeng maging pangkontrol. But I'm not sure kung tatalab ba iyon sa iyo. Chineck ko rin yung tempearture ng katawan mo. Ang taas...kapag nakakakita ka ng dugo ay lalo iyong tumataas at kapag tumataas iyon, dahilan yun para hindi mo makontrol ang sarili mo...." pagpapaliwanag nya kay jason. Nakahilig lang sa swivel chair si carl at nagbubukas pa ng ibang website upang mag research pa ng ibang impormasyon.

"Siguro kailangan mo munang itigil ang pag susurgery-" naputol ang sasabihin ni carl ng biglang magsalita si jason.

"I won't stop" napatingin si carl kay jason na gulat.

"Ano ba Jason! Makinig ka nga. Kapag pinagpatuloy mo yan. Maaaring mawalan ka ng kontrol....hay!" Napailing si carl at agad na pinagpatuloy ang ginagawa.

"Kailangan ko bantayan yung bagong doctor namin.." walang ekspresyon ulit ang pagkakasabi nya.

"Si Dra. Lendrein Gonzales ba tinutukoy mo? " tanong ni carl habng nakatingin pa rin sa screen ng computer.

"Baka kainin mo sya..." natatawang sambit ni carl. Tumingin si carl kay jason. Natagpuan nya ang mata ni jason na nanlilisik ang mga mata. Parang mangangain.

"Easy lang dre! Baka kainin mo ako..sige ka..."

Napailing na lang si jason dahil sa kalokohan ng kanyang kaibigan.

---

Nasa hospital na si lendrein at papasok na sya sa building. May sumalubong sa kanya na men in black. Tinanong sa kanya kung nasaan ang mga gamit at agad naman sinabi ni lendrein. Binuhat na nga mga men in black ang mga bag ni lendrein at dinala ito sa magiging office nya.

"Nesatica!" Tsaka tumungo bilang paggalang. Bati ni lendrein sa mga nurse at mga doctors na naghihintay sa kanya.

Nesatica means hello

Kresady means good morning

"Nesatica Dra. Lendrein!"

"Kresady, Dra. Lendrein!"

Pagbati ng ilang nurse kay lendrein. Napangiti namn sya dahil sa mainit na pagtanggap nito sa kanya. Kinamayan nya ang mga doctors at maging director ay kinamayan nya. Tumigil sya sa harap ni jason upang makipagkamay ngunit hindi tinanggap ni jason ang kamay ni lendrein. Imbes na kamayan nya ito ay Tumungo na lamng sya.

"Lendrein Gonzales right?" Biglang tanong nito kay lendrein na napatigil sa paglalakad. Napatingin si lendrein kay jason at nagsalita.

"Hindi ka nagkakamali." Ngumiti si lendrein kay jason..

"Wag sana ulit mangyari sa magiging pasyente mo dito ang nangyari sa dati mong pasyente...dahil kung mangyayari ulit iyon,hindi ako magaatubili at ako mismo ang magrereklamo sa council....hindi ka na rin makakapasok pa sa ibang hospital kapag nangyari ulit iyon...." ipinasok ni jason ang dalawa nyang kamay sa coat nya at naglakad na papalayo..

Lendrein's POV

Napuno ng tensyon ang paligid ng sabihin iyon ng lalaking iyon...Ang pale ng mukha nya..ewan ko iba pakiramdam ko sa kanya...

Sobrang nagalit ako sa mga sinabi nya. Hahakbang na sana ako para sundan sya at paulanin ng masasakit na salita ay may humawak ng aking kamay. Nanginginig ako sa galit...tiningnan ko ang humawak ng aking kamay.

"Ganyan lang talaga sya...napaka seryoso nya kasi sa trabaho nya kaya ganyan sya...tsaka nga pala Gwen Fajardo.." at inilahad nya ang kamay nya. Tinanggap ko iyo at nagpakilala din.

"Go to your work now!" Sigaw ni director thomas sa mga nurse at maging sa mga doctors na katulad ko.

"Lesah ji nam! Dra. Lendrein" bati ng ilang nurse ng bumalik na sila sa kani kanilang trabaho.

Ngumiti na lamng si lendrein at humarap na kay director thomas.

"Don't mind him.. hindi kasi namin nasabi sa kanya na may bago kaming pinasok na doctor...By the way, you may now start. I assigned you in ward 21 A.." ngumuti ito bago naglakad papalayo.

"Sino ba yung lalaking yun?..Doctor lang rin naman sya dito kagaya natin ahh, bakit ganon sya makapagsalita.." naiirita talaga ako kapag naiisip ko yung sinabi nya sa akin. Sa tingin nya ba ginusto ko yun..Damn him!

"Chief sya ng mga doctor dito....at head din sya ng surgeon. Sya si Manager/chief Jason Park" pagpapaliwanag ni gwen sa akin.

Tumango na lang ako sa kanya. Inaya na rin nya ako na pumunta na ako sa office ko.

Unang araw nawala agad ako sa mood..psh!

Kainis!

*****

Lesah ji nam means nice to meet you...

Jason in the multimedia!