Searching Wu Yifan

Chapter 3

Storme's POV

"Anong sabi mo?" Tanung niya. Kaya napalingon ako sakanya. At ngumiti ng pilit.

"Wala! Sabi... ko~ Saan tayo mag sisimula? AT SAAN?!" Aish stressing ah.

"Meet me here tomorrow okay?" Sabi niya at talikod niya sababy lakad papasok ng bahay niya.

"Edi wow?!" Kasabay ng pag taas ng dalawang kamay ko na nakaform ng letter W at kasabay ng isang annoyed face ibang klase.

Akala mo kinagwapo niya ende no! Panet niya uy! Kasabay na din ang pamatay niyang baba!

"Bleehh!" Dila ko at sabay alis sa harap ng bahay niya at baka may makakita saakin at pag kamalan akong baliw ampupu.

Next Day~

Katulad ng sinabi niya ay pinuntahan ko sya sa baha nila. Fabebe po sya, kailangan sunduin.

Nagdoorbell ako sabay ayos ng sarili ko. Maya maya ay lumabas na sya.. HAHAHAHAHAHAHAHA--

"Pfftt! Putang ina! Anong klaseng Stlye yan? Pashowbiz? HAHAHAHAHAHA!" Natatawa ako sa itsura niya.

Tagong tago siya sa jacket niya na nakabeannie at shades. Mukhang tanga talaga.

"Bish please this is you called fashion" hinawi niya ang bangs niya at lumabas ng gate nila.

"PFT. PANGIT NG FASHION MO. HAHAHAHAHA!!!" Sinarado nya ang gate nila at lakad ng mabilis.

Sa sobrang saya ko di ko na namalayan na nakalayo na pala sya sakin kaya agad akong tunakbo para maabutan sya.

"Ang hilig talagang mangiwan ng mga lalaki." Sabi ko ng maabut ko sya

"Di naman namin kayo iiwan kung sa tingin naming worth it pa kayong samahan." Sagot nya

"Edi pakyu kayo." Matapang kong sabi dahilan para tignan nya ko ng masama kaya nginitian ko ng lang sya ng isang ngiting aso.

Busy sya sa pagkausap ng iba't ibang korean pero wala parin daw.. ako naman sunod lang ng sunod sakanya na parang yaya nya. Pakshet.

Ilang oras ng ang nakakalipas wala paring nakapag turo kung nasaang lupalop ba ng korea naroon si Wu Yifan.

"Sigurado ka bang di daw nila alam?" tanong ko sakanya. Tinitigan ko sya sa mata nya pero umiwas sya.

"Oo. Di daw.. di daw nila alam." Napahinga ako ng malalim at pinagpatuloy ang pagtatanong.

nasa kalagitnaan kami ng pagtatanong ng makaramdam ako ng gutom kaya niyaya ko syang kumain.

"Kain muna tayo? Naiiyak na yung tyanak ko sa tyan eh." pagaaya ko sakanya. Wala akong narinig na tugod mula sakanya.

Naglakad lang sya sa isang nagtitinda ng.. di ko alam tawag dito eh yung tinatanggal at kinakabit na kalenderya! Basta yun na yun!

"Safe ba yan?" Tanong ko. Tinignan nya ko ng masama

"Wag kang kumain kung ayaw mo." cold nyang sabi

"NAGTATANONG LANG AKO KUNG SAFE!!! MAMAYA NILALASON MO NA PALA AKO KAIN PA KO NG KAIN!!" Pagmamaktol ko

"Wag ka ngang maingay. Bish please mukha ba kong mamamatay tao?"

"Oo. Lagi ka ngang may dalang deadly weapon oh." Hinawakan ko yung baba nya

"Ilan na napatay mo?" Tanong ko

"Wala pa. Makakapayat palang. Gusto mo mauna?" pagbabanta nya kaya agad kong tinanggal ang kamay ko sa baba nya.

"Kainan naaaa~"

Habang kumakain kami napatingin ako kay Kris na kain ng kain..

"Mabilaukan sana tong gagong to." Bulong ko. Pagsabi ko nun at bigla nalang syang umubo habang pinupukpok ang dibdib nya.

"PFT?! HAHAHAHAHAHA!!! PATAY GUTOM KASI!!! WAG KANG YUYUKO BAKA MAMATAY KA!! HAHAHAHAHA!!" Tawa ako ng tawa halos naluwa ko na yung kinakain ko samantalang sya naman ay namumula na kaya agad ko syang inabutan ng tubig na nasa harap ko, kinuhan nya iyon at agad na ininom.

"I saved your life kaya treat mo to." sabi ko na ikinalaki ng mata nya

"Wag ka ng umangal kung hindi dahil sakin baka patay kana." Nagsmirk ako, sya naman ay pinagpatuloy na ang pagkain nya.

"Alam mo? Mukhang wala dito hinahanap mo kasi naman walang nakakakilala sakanya pumunta na din tayo ng police station di pa natin alam ang update at 60/40 ang chances. 60 wala 40 meron. At tinignan na din natin sa mga phone directory wala eh. Sure ka ba talaga?" Tanong niya saakin.

"Sabi ni tita nanay ng bff ko. Andito daw siya" sagot ko.

"Ang labo mo naman nag hahanap ka ng taong di mo alam ang mukha?" At kain niya ulit. Pag to mabulunan ulit iiwan ko na sya para matuluyan na.

"Malabo nga pero gagawing kong posible ang lahat para gumaling na si Sommer kaya bilisan mo na lumamon jan at hahanapin pa natin yang Wu Yi Fan na yan kahit saan!" Sabi ko. Di dapat ako sumuko may Sommer na nag hihintay sa pagbabalik ko kasama si Wu Yi Fan na yan!

At natapos ang araw namin na puro wala lang ang sinasagot ng mga napagtatanungan namin. Tsk. Hapon na oh.

"What the hell. Nasan bang lumalop yang Wu Yifan na yan. Pagnakita ko talaga sya pupugutan ko sya ng ulo. Kingina." Iritadong sabi ko.

Tinitigan nya lang ako sabay lunok ng laway nya.

"May problema na?" tanong ko

"Wala. Tara na."

An hours later..

Napagdesisyonan na naming umuwi dahil maggagabe na at masakit na din ang paa ko kakalakad huminto na ang taxi sa tapat ng bahay niya.

Napansin kong sa buong ride namin ay busy siya sa kakakulikot ng phone niya.

"Bukas ulit ah?" Sabi ko.

"Hindi ako pwede bukas may kailangan akong gawin siguro the day after tomorrow bye~" sabay baba niya at umandar ulit ang taxi.

Wait nga lang, di sya nagbayad?! Nautakan niya ako, Ako pa mag bayad nitong taxi. Stress! Sakit sa ulo niyang Kris na yan! Pareho sila ni Wu Yifan!

Ay, sya pala nagbayad nung kinain namin kanina kaya patas na.