I LOVE YOU, GOODBYE

Prologue

I am crying..... Crying in front of him. Now I know the feeling of being FRIENZONE. He loves someone else, and that someone else is not me and will never be me. MASAKIT.

"Kliashima........ Kliashima Im sorry......" Mas lalo akong napaiyak sa sinabe nya. Im sorry? Anong magagawa ng sorry nya sa puso kong wasak na wasak?

"Kliashima Im really sorry..... Just....... Just stop loving me..." Napatingin naman ako sa kanya. Tangina lang! Gago ba sya? Stop loving him?

"Gago ka ba?! Stop loving you? Putangina naman Natan..... Eh kung barilin kaya kita sa puso tapos sabihin ko 'Natan Im really sorry.... Please dont die' May magagawa ba yang Putragis na Sorry mo na yan?" Galit na sigaw ko dito. Napayuko naman sya sa sinabe ko.

"Im sor---" pinutol ko na ang sasabihin nya.

"Stop saying sorry. Tangina! Ako rin naman may kasalanan eh. Masyado kase akong UMASA! Putang inang yan sino ba kase nag pauso ng salita PAASA O UMASA na yan?! Gago sya! Wag syang madaan sa kanto namen papahabol ko sya sa siyam na aso namen. Tangina nya!"

"Kliashima---" pinutol ko ulit sasabihin nya. Habit ko kase talaga ang mamutol ng mga sinasabe.

"Hep! hep! Hindi pa ako tapos mag speech! As I was saying.... Putang inang yan talaga! Ang tanga tanga kong umasa na magugustuhan mo rin ako. Puta!! Ang hirap palang maging trabaho ang pagiging tanga tapos wala pang sweldo. Hayaan mo sa susunod hindi na pagiging tanga tatrabahuhin ko pagiging Martyr na!! Putaaaaaa!!" Napaiyak nanaman ako.

"Kliashima...... Tama na..... Huwag mo na akong mahalin..." Ouch! 💔

"Ouch! Puta! Ang sakit naman nun. Huwag ka ng mahalin? Kung pwede lang! Kung pwede lang talaga matagal ko ng ginawa eh. Pero gago talaga tong puso ko, ikaw pa rin eh. Lagi pa ring NATAN ang sinasabe kahit hindi na nga pwede. Gustong gustong nasasaktan sya! Hayaan mo pag natutunan na nyang hindi ka mahalan mag papaparty ako, invited ka! Pero ngayon kailangan ko munang mag move on. Pwede bang manghingi ng favor?" Tumango naman sya.

"Pwede bang pagmagkikita tayo huwag mo akong papansinin oh titignan. Strangers lang muna tayo. Kunware hindi mo ako kilala at hindi kita kilala. Kunware hindi mo alam ang pangalan ko at hindi ko rin alam ang pangalan mo. Umakto lang tayong hindi nageexist ang isat isa sa atin. Tsaka pwede bang pagmakikita mo ako umalis ka nalang, huwag kang magpapakita saken. Ikaw na mag adjust." Iyak ng iyak ko pa ring sabe. Tumango lang ulit sya.

"Good, hayaan mo pagnakamove on nako sayo ako unang pupunta at magpapasalamat. Pero sa ngayon........" Lalo ako napaiyak at napatungo.

"I LOVE YOU.................. I LOVE YOU, GOODBYE........."

Huling sinabe ko bago sya talikuran at mas lalong bumuhos ang mga luha ko.

_______________________

"Naka upo kame ni natan sa isa sa mga bleachers dito sa park habang nagtatawanan. Masayang masaya kaming dalawa animo'y MAHAL NA MAHAL namen ang isa't isa. Habang natatawanan naka tama ang mga mata namen at nagtitigan kame. Sa pagtititigang iyon ay hindi namen namalayan na naglalapit na pala ang aming mga mukha. Konti nalang magdidikit na ang aming mga labi. Konting konti nalang. Ayan na, ayan na magdidikit na............

ng biglang......"

--------------------------------

Authors note:

So guys, what can you say? May pinang huhugutan ba? BWAHAHA! Wala naman? Hmm... I think? Djk! 😂 trip ko lang talaga gumawa ng mga ganitong story. HAHAHA! So sana nagustuhan nyo. Please vote and Comment para madali ang update. 😉 Pagpasensyahan kung maraming Typos and grammatical error.

-Candy00