BENİM BİLDİĞİM HARP

BÖLÜM 3:SEVMEK Mİ?

Eylül'ün resmine her bakışında anlam veremediği,yanaklarını hafif kızartan ve kalbini hızla çarpıntıya sokan duygular yaşıyordu.Bu gerçekten kendisi miydi? Yoksa uzun bir rüyanın içinde miydi? Bu soruları hiç düşünecek vakti olmamıştı çünkü o Eylül'e kalbini bir anda kaptırmıştı.

Kafasını kurcalayan anlamsız soruların eşliğinde evine ulaşmıştı.Yatağa kendini attı ve Eylül'ün resmine uzun uzun baktı.

Eylül ilçede yaşayan temiz bir kızdı.Babası üniversite sınavına daha iyi hazırlanabilmesi için onu teyzesinin yanına merkez ildeki liseye yollamıştı.Gelir gelmez güzelliği ve zarifliği ile dikkat çekmişti.Selin içten içe onu hep kıskanmıştı.Uzun düz ve kumral saçları,iri ela gözleri,çekici yüz hatları ve uzun boylu bir kızdı.Konuşması da bir hayli kendisi kadar etkileyiciydi.Her erkeğin hayalinde olan en zirvedeki imkansız kızdı o.

Turan artık harekete geçme vaktinin geldiğine inanıyordu.Bir süreliğine bunun büyüsünden kurtulmalı ve mantığıyla hareket edebileceği bir hal almalıydı bir an önce.Kendisiyle aynı düşünce yapısına sahip ve en az kendisi kadar kurnaz yakın arkadaşı Fatih'e bu konuyu açmaya karar verdi.Fatih bu konularda kendisinden çok daha tecrübeliydi ve en az Turan kadar mantıklıydı.Hiç beklemeden Fatih'i aradı ;

-Alo Fatih?
-Neredesin olum sen ya !?
-Vaktin varsa buluşalım.Yüz yüze konuşalım.
-Hayrolsun ? Bir yaramazlık yok değil mi?
-(Ah bende bilsem...) Yok yok sıkıntı yok.Saat 4.45 te AVM de buluşalım.Uygun mudur?
-Tamam araşırız yine bir aksilik olursa.Görüşürüz.
-Görüşürüz.

Ne yaptığı hakkında en ufak bir fikri dahi yoktu.Daha tam anlamıyla tanıyamadığı bir kız için şimdiden 2 kişiyi hareketlendirmişti bile.Selin'den kıvrak zekası sayesinde çok fazla bilgi almıştı.Selin'in telefonundan kendisine ilettiği mesajları okumak içinde Fatih'le geç saatte bir buluşma ayarlamıştı.Fatih'in bu konuda ona fazla yardımcı olamayacağını biliyordu.Fakat tek istediği birilerine anlatmaktı bu garip hissiyatı.Sanki koca dünyada tek kendisi aşık olmuş gibi hissediyordu.Üstelik buna isim koymaya bile korkuyordu.

Mutfağa gitti.Annesi ona şu sıralar iyi davranıyordu.Üniversiteyi kazanması ve yakında gidecek olması ona evde huzur ortamı sağlıyordu.Sofrada en sevdiği yemekler şimdiden dizilmişti bile ! İçinde garip bir iştah vardı.Her şeyi yiyebilirdi o an.Ancak mesajları okuyacak olmanın heyecanıyla yemeğini hızlı hızlı bitirdi.Aceleci adımlarla odasına doğru yürüdü.Yatağa uzandı.Mesajları okumaya başladı.

...

Telefon ellerinden kaydı ve yere düştü.Ögrendiği bilgilerden mi yoksa hayal kırıklığı yüzünden mi bu hale geldi bilinmez fakat artık yaşama sevincini yitirmişti.Eylül hakkında edindiği bu bilgiler,okuduğu mesajlar kalbine bir hançer gibi saplanmıştı.Yaşam durmuş gibiydi onun için.