together // sequel to Forever

f o u r

Οι μερες κυλούσαν σαν νερο. Ειχε περάσει ήδη μια εβδομάδα και εγω καθόμουν σε αυτο το αποπνικτικό,πλέον,δωματιο. Εγω και η μοναξιά μου παρεα με τος ερωτήσεις που κυριαρχούσαν στο μυαλο μου. Ισως να μην έπρεπε να του δωσω την ευχαρίστηση και να φυγω. Εξάλλου αυτος έχασε. Σωστα;

Κοίταξα την τσάντα μου και το κουβάρι με τα ρούχα μου πανω στην καρέκλα. Τα μάζεψα και τα εβαλα ολα μεσα στην τσάντα μου άτσαλα. Πηρα το κλειδί του δωματιου στα χέρια μου και έκλεισα την πόρτα πισω μου. Άφησα το κλειδί στην ρεσεψιόν και βγήκα εξω απο το μικρο κτήριο. Μπήκα στο αυτοκίνητο και εβαλα μπρος την μηχανη. Το αυτοκίνητο ξεκίνησε και σκέψεις παλι έτρεχαν στο μυαλο μου. Του ελειψα; Νοιάζεται; Ειναι μαζι της; Δακρυα ξεκίνησαν να κυλούν στα μάγουλα μου. Κοίταξα το κινητό μου που ειχα στο κάθισμα του συνοδηγού. Τόσες μερες το ειχα κλειστό. Το άνοιξα και αμεσως ειδοποιήσεις άρχισαν να με βομβαρδίζουν. 40 αναπάντητες απο εκεινον. 1 μηνυμα απο άγνωστο αριθμό

Άγνωστος: Ελα βρες με στο Petit Café.

Διάβαζα ξανα και ξανα το μηνυμα. Θα πηγαινα. Αμεσως μόλις έφτανα σπίτι.

H A R R Y

Καθόμουν στον καναπέ να κοιτάζω επίμονα το ταβάνι. Ειχε περάσει μια βδομαδα και ενιωθα οτι ειχε περάσει ένας αιώνας. Μου έλειπε γαμωτο. Μου έλειπαν τα χάδια της, τα φιλιά της. Μου έλειπε τοσο πολυ εκεινη. Ακουσα ενα αυτοκίνητο να παρκάρει εξω. Πίστευα πως ηταν ο Troy αφου ειχε παει για κάποιες δουλειές στο κέντρο.

"Harry." Ακουσα τον Niall να φωνάζει και να κοιτάει πανικοβλημενος εξω απο το παράθυρο. "Γύρισε." Ειπε και με κοίταξε. Πετάχτηκα απο τον καναπέ και πλησιασα το παράθυρο. Τα μαυρα της μαλλιά ηταν πιασμένα σε εναν ατίθασο κοτσο και το προσωπο της ροδοκόκκινο οπως παντα. Παρατηρούσα τις κινήσεις της όσο άνοιγε την πόρτα του συνοδηγού. Κλείδωσε το αυτοκίνητο και απομακρύνθηκα απο το παράθυρο οταν την ειδα να πλησιάζει την πόρτα. Εκατσα γρήγορα στον καναπέ και αναστέναξα δυνατά οταν ακουσα το κουδούνι. O Niall με προσπέρασε και πλησίασε την πόρτα. Οταν άνοιξε αυτη αμεσως τον αγκάλιασε. Ενα χαμόγελο κοσμούσε το προσωπο της. Το βλέμμα της έπεσε σε εμενα και το χαμόγελο έπαψε να υπαρχει.

"Harry." Ειπε ξερά ενω στέκονταν μπροστα μου. Έκανα να την πλησιάσω να έκανε ένα βήμα πίσω.

"Μωρό μου." Ψιθύρισα και ειδα να δημιουργείται ενας μορφασμός στο προσωπο της.

"Harry,όντας μέλος της ομάδας θα ηθελα η σχέση μας να ειναι αποκλειστικά επαγγελματική." Ειπε σιγανά και κοίταξε κατω. Οχι δεν γινεται.