Στεκόμουν μπροστά στον ολόσωμο καθρέπτη ακουμπώντας με τα ακροδάχτυλα μου το άσπρο φόρεμα που έστρωνε υπέροχα πάνω στο σώμα μου. Τα μαλλιά μου γαργαλούσαν τους γυμνούς ώμους μου και ήταν φτιαγμένα σε μπούκλες. Έπιασα το δάχτυλο που είχε περασμένο το δαχτυλίδι που μου είχε προσφέρει ο Harry και το στριφογύρισα πάνω στο δάχτυλο μου. Η πόρτα άνοιξε και ειδα απο την αντανάκλαση του καθρέπτη το ομορφο χαμόγελο του όσο με πλησίαζε. Και όταν πήγε να με αγγίξει ολα έγινα μαύρα γύρω μου. Τον έχασα.
Άνοιξα τα ματια μου και ιδρώτας κυλούσε στο μέτωπο μου. Ο λαιμός μου ήταν στεγνός και έβγαινε καμία λέξη. Σήκωσα ελαφρά το σώμα μου και ολα επανήλθαν στο μυαλό μου. O Zach είχε τον Harry. Φόρεσα μια αλλη μπλούζα και σηκώθηκα γρήγορα απο το κρεβάτι μου. Δυο χτύποι ακούστηκαν στην πόρτα και την άνοιξα ορμώντας εξω. Η φιγούρα του Niall φάνηκε τρομαγμένη απο τον τροπο που βγήκα εξω. Τον προσπέρασα και αυτος με ακολούθησε περπατώντας οσο γρήγορα περπατουσα εγω.
"Βρήκατε κάποιο σχέδιο;" Ρωτησα χωρις να τον κοιτάω οσο έστριψα την μεγάλη σκάλα.
"Κατι σκεφτήκαμε. Δεν μπορεί να γινει άμεσα ομως." Είπε ελαφρά λαχανιασμένος πίσω μου.
"Βρείτε κατι. Και κάντε το γρήγορα." Είπα αποφασιστικά και κατέβηκα στο υπόγειο στον χώρο που κάναμε τις συνελεύσεις και εξάσκηση. Άνοιξα την πόρτα και την κοπάνησα πίσω μου. Ο θόρυβος εκανε αντίλαλο στον χώρο. Πλησίασα το τραπέζι που κάθονταν όλοι. Κοπάνησα το χέρι μου πάνω του και κοίταξα έναν προς έναν.
"Θα βρείτε ενα σχέδιο να τον φέρετε πίσω αλλιώς θα παω μόνη μου." Είπα και όλοι εγνεψαν γύρω μου. Ο Liam μου εκανε νόημα να κάτσω στην κενή καρέκλα.
"Λοιπόν." Ξεκίνησε να μιλάει. "Υπάρχουν δυο επιλογές. Ή θα μπούμε μεσα και θα σκοτώσουμε όποιον βρεθεί στο πέρασμα μας με το ρίσκο να σκοτωθούν κάποιοι απο εμάς. Ή περιμένουμε και σκεφτόμαστε κατι πιο αποτελεσματικο." Είπε και με κοίταξε περιμένοντας μια απάντηση. "Ο τύπος δεν αστειεύεται Rose." Είπε σοβαρά και κοίταξα αγχωμένη κατω. Ήξερα οτι είχε δίκιο μα δεν ξερω αν θα προλάβαινα τον Harry ζωντανό στα χέρια του.
"Δεν μπορεις να πας εσυ. Θα καταλαβει οτι πήγες για τον Harry." Είπε o Louis και τον κοίταξα θλιμμένη.
"Πρεπει κάποιος να προκαλέσει κατι σαν αντιπερισπασμό γαμωτο. Για να μπούμε. Ποιος εχει κάτοψη του κτηρίου;" Ρωτησα και ο Troy άφησε ενα χάρτη πάνω στο τραπεζι. Πάνω του είχε σχεδιασμένο το κτήριο χωρισμένο σε τμήματα με γραμμένα γράμματα πάνω που συμβόλιζαν κάθε δωμάτιο. Τα δωμάτια με τα γράμματα Α και Ε ήταν κυκλωμενα με κόκκινο.
YOU ARE READING
together // sequel to Forever
FanfictionWe were together through everything. That was what made us special. © Anne_Kar 2016 All Rights Reserved.