Sakın Beni Isırma

Sakın Beni Isırma - Bölüm 5

Ellie,gözlerini açtı.Neresiydi burası?Karşısında biri duruyordu.Gözlerini ovdu.Sonra her şeyi hatırladı.İşte oydu!O gizemli ev veya eve benzer bir şeyin içinde gördüğü çocuk karşısındaydı.''Sen iyi misin?'' Ellie'nin arabada olduklarını fark etmesi 2 saniyesini aldı. ''Nereye gidiyoruz?'' diye sordu telaşla.''Seni evine götürüyorum.Ne sandın?'' ''Yolu biliyor musun?'' ''Hayır.Ama Cornwall Kasabası,öyle değil mi?'' Çocuk cevabı almak için bir an Ellie'nin yüzüne baktı. Ama Ellie,öbür tarafa döndü. ''Evet öyle.'' ''Ben Robert.'' ''Ellie.'' Ellie çocuktan hoşlanmışa benzemiyordu.Aynı şey Robert için de geçerliydi.Kasabaya gelene dek konuşmadılar.Sonra Ellie,meraklı bir halde ''Orada neler oluyordu?'' diye sordu. ''Bilmek istemezsin.'' çocuk bu cevabı vermekle yetindi. ''İyi öyleyse.'' diye bitirdi Ellie. Sonra devam etti. ''Evimiz şu tarafta.'' Evin önüne geldiklerinde Ellie'nin büyükbabası,kıyafetlerinden ötürü polis olduğu hemen anlaşılan,bıyıklı,kısa boylu bir adamla konuşuyordu.Büyükbaba,Ellie'yi görünce konuşmak için ağzını açtı.Ama bir şey söylemedi.Ellie ve Robert o tarafa doğru geldiler.''Neredeydin?Polise bile haber verdim.Kasabada herkese sordum ama seni gören olmamış.'' ''Sadece ormanda dolaşıyordum ve sonra kafamı çarpıp düşmüşüm.Sabah ta..Robert beni buldu ve buraya getirdi.'' Ellie,bütün bunları bir çırpıda söylediğine pişman olmuştu.Pek inandırıcı olmadığını düşünüyordu.Polis olan adam ''Hıım..'' dedi ve bıyıklarını ovdu.''Sanırım,güzel bayan..Bu kasabada yenisiniz.Ama  gözden kaybolmasanız iyi olur.'' dedi ve göz kırptı. ''Torunum için uğraştığından ne kadar teşekkür etsem azdır Charlie.'' ''Ne demek,bir polisin görevi.'' ''Görüşürüz Robert ve...Ellie.'' Büyükbaba Robert'la tanışıp ona teşekkür ederken Ellie nasıl olup ta buraya gece değil de sabah getirildiğini merak ediyordu.Çocuk onu sabah mı bulmuştu?Demek oraya düzenli olarak gidiyordu.Kafasına takılan öyle çok soru vardı ki.Sonra bir şey fark etti.''Tanrım!'' Robert ve büyükbaba ona döndüler. ''Neyin var?'' ''Ah bir şey yok,küçük bir şok..'' bunu söylemesinin ardından eve daldı.Hemen odasına geçti.Kolundaki o şeyi farkedebiliyordu.Damara benzer yeşil,uzun ve dar bir boru koluna geçirilmişti.Bir ucu sağ kolunun bir yanında,öbür ucu da sağ kolunun öbür yanındaydı.Onun üstüne de banda benzer bir şey yapıştırılmıştı.Şimdi bir şeyler döndüğünü farkedebiliyordu.Çocuk onu sabah eve getirmişti.Çünkü gece ya o çocuk ya da başka biri..ki bu kişinin niyetinin iyi mi yoksa kötü mü olduğunu tanrı bilirdi,ona iğneyle bir şeyler vermişti.Ve bunun ne olduğunu bilmiyordu.Şu an tek bildiği uykusu olduğuydu.Dolabından yastığını çıkardı ve kendini yatağına attı.Uzun bir süre uyudu..uyudu..uyudu. Uyandığında saati öğrenmek için yatağından doğruldu.Ama ayağa kalkamıyordu..Sonra bir şey farketti..Bir ağrı.Kalbi ağrıyordu.Nefes almakta zorluk çekiyordu.Ve sanki...sanki içinden bir şey geçiyordu.Vücuduna bakmaya çalıştı.Kollarını görebiliyordu.İçlerinden siyah bir şey geçiyordu ve bu şey her neyse ten rengini mavileştiriyordu.Damarları da daha çok belirginleşiyordu.Neler oluyordu?Çığlık atmak istiyordu fakat sesi çıkmıyordu.Her şey gittikçe bulanıklaşıyordu..Sonra bir şey hissetti.Her şey durmuş gibiydi.Sanki beyninde bir çığlık yankılanıyordu.Şu an evinde,yatağının içindeydi fakat aklında başka bir yerdeydi.Büyük bir labaratuvarda cam bir borunun içine kapatılan bir kız vardı.Etrafında da Makinelerle uğraşan insanlar...Ve o kız çığlık atıyordu. ''Bırakın beni!'' Ve bu çığlığı bütün vücudunda,tüm hücreleriyle hissedebiliyordu.Sonra gördü..o kız....o aslında kendisiydi.