Meet the Nerd Spy

Call of Duty

CHAPTER: 3

 [Para sayo kasi nag comment ka. magustohan mo sana. :)) ]

ALICE’s POV

I’m on my way to the Agency. Using my 3rd hand car, it’s so very luma na kasi. After Tito spoke to me on my phone kasi may emergency daw sa Agency, dali-dali akong nag paalam sa executive chemist namin na kaylangan kong umuwi dahil may emergency sa bahay. And dahil mabait ako sakaniya at mabait din siya. pinayagan akong umuwi.

Direct na ako sa Office, I mean to our agency. I didn’t bother myself to go home first and change my attire and my car. It’s an emergency daw kaya kaylangan kong makarating don ng maaga.

Pag dating ko, agad akong pumasok. I saw them, nasa isang table lang sila. May pinag uusapan ata sila. Lumapit na ako sakanila para makisali na din kung ano man ang pinag uusapan nila. Nakatingin silang lahat sakin. They look like nag tataka sa itsura ko. They used to see me wearing my leather skinny jeans and my Louboutins in black and my tight sleeveless under my coat. But right now, isang naka suot ng loose slacks and polo with matching flat sandals and big eyeglass. Sino nga rin naman ang hindi mag tataka sa ganitong suot ko? Only Tito Mervin saw me in this kind of outfit.

“What happen to you?”  it’sTired, he asks.

“I’m from work.” Then I sit beside him.

“Ang manang mo pala pag nagta-trabaho ka sa labas.” I didn’t answer and look at him. I’m not in mood para makipag argue sakanya.  Instead humarap ako kay Tito. I remove my eyeglass. Mas lalo kasing nagiging blurred ang mata ko pag suot ko ang eyeglass nato.

“What happen?” I ask.

“We have a big problem Blair, someone hacked our connection kaya lahat ng information galing satin nalalaman nila, lahat ng napag uusapan natin sa mga monitor widget natin naririnig nila even here in the office, kaya I decided to call you on your phone, and turned off all the computers and CCTV cameras here in office. We need to fix it as much as possible.”   He said in a serious tone.

“I know at very first, hindi accident ang kinamatay ni Axel. May kinalaman ang pag hacked sa connection natin dahil may alam si Axel na information, pero hindi pa niya ito nasa-submit sa taas kaya pinatay siya.” He said again. At this time, ngayun ko lang nakitang napaka serious ng mukha ni Tito. Yes, Axel is died 2 months ago, kaya si Tito na ang head namin. They said it’s just a car accident. But we believe sinadyang putolin ang break niya para madisgrasya ito. Pero wala kaming magawa dahil wala kaming evidence.

“Did you report it to the head?” I ask again.

“Yes, magpapadala lang daw sila ng technician.” Bakit ang tagal naman. I don’t trust them, I mean sa sinasabi ni Tito na ipapadalang technician. Baka mas mabulabog ang system namin, baka mapasokan kami dito ng masamang loob kung may ibang taong papasokin dito sa office. Baka mas lalo kaming mapahamak.

“I need you guys to be more attentive. Maging alisto kayo lage, I don’t want na mabawasan na naman tayo. We’re not just a team here. We are also a family kaya dapat walang mawawala satin. Is that clear?” nakatayong sabi ni Tito.

“Yes Sir.!” Kung makasagot naman ang mga mokong nato. Parang Police lang?? pero tama din si Tito, kaylangan maging alert kami. Kaylangan maibalik na kaagad sa normal ang connection namin. Kaya Kaylangan kong gumawa nang paraan. Hindi pweding basta-basta nalang kami uupo dito at mag hihintay nalang na may aayos ng connection namin.

Napasandal ako sa chair. Nag iisip ako ng magandang solution dito. Kaylangan maging maingat kami lalo kaya I need to find way para maligtas ang agency at kami. Hindi impossible na hindi din kami patayin ng pumatay kay Axel.