=ACININ TOZLARI=

Acının tozlarına başlamadan önce lütfen kurgunun sonunda belirttigim uyarılara göz atınız.

*Tüm haklar ve gizlilik koşulu saklanılmıştır*

******* DÜZENLENMİŞTİR*********

=ACININ TOZLARI=

Rüzgarın uğultusu, çevrede ki sesizliğe renk katmıştı. Rüzgarın bıraktığı gür ses çevrede ki birkaç sayılı kişilerin, saçlarını dağıtıyor ardından kurumuş ağaç yaprakları rüzgarın esintisiyle hava da süzülüyordu. Yaprakların birkaçı insanların saçlarına yapışmak süretiyle uçuşurken bazıları da özgürce etrafta süzülmenin keyfini yaşıyordu.

Havada diğerlerine göre daha çok kararmış ve yıpranmış yaprak havada süzülmeyi terk ederek kendi gibi yıpranmış ve karamış bir adamın saç tellerine yapıştı.

Adam saçına yapışan kurumuş yaprağı hızlıca saçlarından çekerek, çevreye küçük bir küfür savurdu. Avuçlarına sıkıca aldığı yaprağı serbest bırakmak için avuç içlerini açan adam, yaprağın diğerlerine göre çok kara ve yıpranmış olduğunu görünce adımlarını kısa bir süreliğine durdurdu.

Tıpkı onun gibi kara bir yapraktı.

Tıpkı onun gibi yıpranmış bir yapraktı.

Gözlerini avuçlardan çeken adam hızlıca kendine gelerek kara yaprağı yere attı. Sıkıca tutuğu için parçalara ayrılan yaprak etrafta küçük küçük parçalar halinde süzülüyordu.

Adam siyah gözlerini gideceği yolla döndürerek, vaktini öldürmüyor hatta vücudu o kadar öfkeliydi ki zaman yaratmak istiyordu.

Genç adam uzun bacaklarının verdiği kolaylıkla geçmişinin karanlığını geleceğine taşıtıran kurumuna yürüdü.

Adını taşıyan kurumuna:

YİĞİT YAMAN ER ÇOCUK ESİRGEME KURUMU.

Adamın izleri keskin bir bıçakla o kadar anlına kazınmıştı ki, yakın mesafede olduğu her kişi yüzünde kı iki kesik izini görebilirdi.

Kış mevsimi olmasına rağmen soğuğu hissetmeyen adam, çok yaklaştığı kurumuna baktı. Herşeyini alan kuruma, onu bir katile çeviren ve çevirecek olan kuruma.

Genç adam ruhuzca kurumunu izlerken yapacağı oyun için dakika sayıyordu. Ama bir şeyi fark edememişti;çatı katında bulunan kızı.

Zaman genç adamı beklemek için sabırsızken, günler bu adamı birdaha görmek istememe isteğiyle dolup taşıyordu. En önemlisi de hayattı. O bu adama gülüyordu sadece gülüyordu. Daha çatı katında ki kızı göremeyen adama gülüyordu. Ailesini öldüren katili bulamadığı için gülüyordu.

Ama kim bilir hayatın bile bilmediği birçok perde arkası vardır .

Genç kız rüzgarın saçlarını uçuturmasını ve vücudunu tir tir titreten esintiyi umursamayarak sabit bir noktada asılı kalmış gibi sadece bakıyordu.
Berki de kendini sorguluyordu.
Berki de hayatını sorguluyordu.
Berki de onu terk eden ailesini sorguluyordu.