Çünkü onu en güzel ben severim..!

31 1 2
                                    

Tekrardan merhaba arkadaslar. Öncelikle okuyanlar olduğu için çok mutluyum. Gözümü açar açmaz ilk olarak Wattpad e girip okuyan var mı diye baktım ve beni cidden mutlu ettiniz. Devam etmemi istiyorsanız lütfen yorum bırakın. Yazabildigimce her gün yb yazmaya çalışıcam. Şimdiden iyi okumalar. Sizi seviyorum.
Multimedya: Bora :))

"Ada bekler misin lütfen özür dilerim!" diyen Bora'yı takmadan
"Mira çabuk ol gidiyoruz" diyerek küçük pandamı çekiştiriyordum. Beni tekrar daha hayal kırıklığına uğratmıştı. Kıskandığımdan falan değil. Sadece o aptal sözleri söyledikten sonra böyle bir manzarayla beni baş başa bırakmasından sinirliydim. Hızlı bir şekilde arabaya atlayıp çalıştırdım ve gaza yüklendim. Dikiz aynasından baktığımda Bora hala bakıyordu ve bir zaman sonra gözden kayboldu.
"Abla Bora abi neden gitmemiş?"
Sustum. Ne diyebilirdim ki. Bora abin beni bırakıp gittikten 2 sene sonra geri döndü pandacım. Bu gün de gidecekti ama önce bir eziyet cektiriyim demiş mi diyecektim.

"Abla? Cevap vermiy-"

"Sonra Mira. Sonra konuşuruz. Şimdi eve gidip uyumak istiyorum tamam mı."
Mira kafasını benden çevirip cama yasladı. Bende tüm bakışlarımı yola odakladım ve sonunda eve gelmiştik. Ben direk odama çıktım Mira ise aşağı katta tv izliyordu. Hızla odamdan çıkıp aşağı indim.

"Fazla geç yatma panda. Sabah okula gidiyorsun."

"Tamam abla."

Söz dinlediği zaman ne kadar iyi bi cocuk oluyor diye düşünmedim değil. Sinirle merdivenlerden tekrar yukarı çıkıp odama girdim. Kapıyı kapatıp uykuma daldım.
-----------------------------------------------
Bora'dan :
Arkasından öylece bakakalmıştım. Lanet olsun ki yine üzdüm onu. Allah belamı versin ki onu yine üzdüm. Belki bi umut olabilirdi geri dönmesi icin ama ben bunu da ayağımla tepmistim. Bana aptal diyordu. Haklıydı ben aptaldım. Onu kaybedecek kadar aptaldım ben. Değişmiş. Çok değişmiş. Eskiden masum küçük bir kız gibi bakardı bana. Ama şimdi öyle değil. Bakışları öfke sinir ve her an patlamaya hazır bir bomba gibi. Bazen de hiçbir duygu barındırmıyordu. O eski Ada değildi. Saçlarının rengi bile değişmişti. Eskiden Kumral olan saçlar şimdi sarıydı. Oysaki kumral saçlarını çok severdi. Ama eminim onun içindeki küçük masum bakışlı kızı bir gün geri getireceğim. Ada benim. Sadece bana ait. Başka bi insan değil ona dokunmayı. Bakamaz bile. Çünkü onu en güzel ben severim. Ve sen sarışın. Hangi karanlıktaysan seni o lanet karanlıktan çıkaracağım..!
Bu bölümde böyle oldu. Umarım beğenirsiniz. Lütfen yorum yapmayı unutmayın.

Soru: Sizce Ada tekrar o masum kız olabilecek mi?
Soru: Sizce Bora Ada' yı düzeltebilir ve karanlıktan çıkarabilir mi?
Soru: Ada Bora'yı eskisi gibi sevebilecek mi?

Soruları cevaplarsanız mutlu olurum. Şimdilik küçük bir aile olsakta. İlerde kocaman bir aile olacağımıza inanıyorum. Hepinizi çok seviyorum. Yb de görüşmek üzere.
İyi okumalar....

Siyahla Beyazın HikayesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin