Siyahla Beyazın Hikayesi

Yurt...

Fotoğrafı görmemiş gibi ortadan kaldırdım. Hemen içeri girip uyudum.
Uyandığımda hersey normaldi. Mora telefonuyla ilgileniyor. Ulaş Ulaş buzdolabını kurcalıyor. Ben ise wattpad diye bir uygulamadan kitap okuyordum.

'Siyahla beyazın hikayesi'

Hikaye sanki benim için yazılmıştı. Hersey aynıydı. Her zaman okuyacağım bir hikayeydi.

"Ada hadi biyerlere çıkalım."

"Olur bizim çocuklara haber ver. Bende Yasemini ariyim."

"Tamam. Sen kahvaltını yap ben herkesi arar söylerim."

Kahvaltıdan sonra bizimkiler gelmişti. Giyinip aşağıya indim. Mira bi arkadaşına gideceğini söyleyince onu arkadaşına bırakıp yola devam ettik. İlk önce dumanaltı cafeye gidip nargile sigara çay falan içtik. Orda takıldıktan sonra biraz gezdik 'hirsizlik da yaptık yane' .

"Kanka su senin okulda dövdüğün kız değil mi lan. Yanındaki Bora galiba."

Kafamı kaldırıp baktığımda...
O may gat.
Cidden Bora ve o kız oradaydı. Bora bizi farkedince Ulaş'a el salladı. Ulaş gel diye elini sallayinca dizine tekme attım.

"Selam gençler bu kuzenim Zeynep."

"Oha kanka sen Bora'nın kuzenini mi dövdün."

"Öyle olmuş Çağrı." diye geçiştirdim. Şu an hiç ugrasamazdim o ve kuzeniyle. Bora gözlerini dikmis bana bakıyordu.

"Hayırdır Bora. Niye baktın?"

"Ben egoist dediğimde dövmüştü." dedi kısık sesle Zeynep. Sinirim öyle bozulmuştu ki elimdeki çayı Zeynep denen kıza doğru fırlattım.

"Napıyosun Sarışın. Mahvettin lan kızı."

"Yapcak bişey yok Burak. Eziklere böyle muamele. Ve sen Bora. Kendini ve aptal kuzenini benden uzak tut. Ve sen gerizekalı. Bana bir daha egoist der ve arkamdan konuşursan seni bu şehirden sağ çıkarmam bilmiş ol." deyip hızla çantamı alıp çıktım.

"Yürü be Sarı vurdu gol oldu."

"Sus be Cağrı. Çekemicem seni şu an."

Arabaya binip bizim eve sürdüm. Hep beraber bizde kalacaktık bu akşam. İçkileri alıp eve girdik. Sarhoş olmayacak kadar içip oyun oynadık. Sonra film izledik. Sonra mısır savaşı yaptık. Sonra yastık savaşı. Sonra bi zil sesi. Kapıyı açtığımda karşımdaki adamın sıcağından dökülen dört cümle...

"Ada hanım babanızın emri var. Reşit olana kadar yurtta kalacaksınız. Eşyalarınızı toplayın. Yarın gidiyoruz.

Ve gözümü açtığım hastane odası...

Merhaba arkadaşlar.
Bu bölüm böyle kısa ama güzel oldu. Yani bana göre. Umarım beğenirsiniz. Yorumlarinizi bekliyorum. Hepinizi seviyorum.

Multimedya:Yasemin..