Bu bölümde aklıma bi fikir geldi kalp fotolarından şiir gibi bi şey yazıyım dedim bu çıktı ortaya inş beğenirsiniz.
***
Birbirine bağlanmış iki kalp...
Tatlı bi çatlak alır, kimin yaptığını bilmediğimiz ve sonucunun ne olacağını kestiremiyeceğimiz.
Bu çatlak büyümemesini istediğimiz küçük ama etkisi büyük bir çatlaktır.
Gururumuz ele alındığında etrafını göremeyen bu yaralı kalbimiz o çatlağı genişletir ve iki koca dağ açar.
Bu seferde bunun için üzülürüz.
Yıpranırız, ağlarız.
Düzeltmeye çalışırız.
Birbirine bağlamaya çalışırız bu iki koca dağı.
En sonunda onuda yaparız ama kalbimizin yarası en içlerde, küçük bi dokunuşla bin parçaya ayrılabilecekmiş gibi öylece durur...
