Rüyamın üzerinden bir hafta geçmişti ama Barıştan haber alamamıştım Berkte ortalıkta yoktu. Yataktan kalkıp okula gitmeye karar verdim hızlıca banyodaki işlerimi halledip dolabın başına geçtim vücudumda geçmeyen morarıklılar olduğundan beyaz yüksek bel kotumu beyaz v yaka t-shortümü ve bileyzır ceketimi giydim ayağıma beyaz vanslarımı geçirdim. Bu senenin modası olan küçük siyah sırt çantamı alıp içerisine telefonumu ve cüzdanımı attım saçlarımı dalgalı bıraktım. Okula gittiğimde Barışın ve Berk'in arabası otoparkta yoktu belki başkasının aracıylar diye düşünüp okulda onlara bakınmaya başladım her yerim ağrıyordu bunu aldırmadan bakındım kafeterya, sınıflar, bahçe ve tuvaletlerin önünde durup giren çıkana bakmıştım kimse yoktu. Sonunda pes edio eve dönmeye karar verdim. Kafamı toparlamaya ihtiyacım vardı bu yüzden yürüyerek gitmeyi seçtim çantamdan telefonumu çıkardım ve kulaklığımı taktım ve şarkı listemden "Cem Adrian'ın Herkes Gider Mi?" Şarkısını açtım ve yürümeye başladım. Şehirden çıkmıştım ve kaza yaptığımız yerin biraz ilerisindeydim yolun ortasında yürüyordum beyaz şeritlerin üzerinde bir cambaz gibi aniden 4 motor yanımdan geçti çok korkmuştum kulaklık takılı olduğundan geldiğiklerini duymamıştım. Motorlar az ilerden dönüp geri gelmeye başladılar.(has s.....) diyi verdim içimden ben bunu düşünene kadar motorlar etrafımda çember çizmeye başlamıştı. Hepsi farklı farklı şeyler diyordu ve bunlar hiç düzgün şeyler değildi.
Biri
-"Güzelim gideceğin yere bırakayım?"dedi
Başka biri
-"Heyy yavrum boşmusun?"dedi
Başka biri
-"Hey bebek eylenmek istermisin?" Dedi
Sonuncu ise
-"Heyy sexsi şey benimle gelirsen çok hoşuna gidecek şeyler olacak " dedi. Bu sırada motorları durdurmuşlardı miğdem kalkmıştı bu duyduklarımdan sonra keşke Barış yanımda olsaydı dediğim sıra bir aracın ışıkları motorcuların gözünü aldı. Araç sürücüsü yavaşça araçtan indi (araçlardan pek anlamadığım için markasını söyleyemeyeceğim ama son model yarış arabası olduğunu anladım) araçtan inen kişi Barış'tı tüm gün aramıştım ve başım derde girince çıkıp gelmişti. Sesini aniden duyunca tüm vücüdümda titreme oluşmuştu bu yüzden kollarımı ovuşturmuştum
-"Ezra arabaya bin" dedi sakin bir sesle adamlardan biri cevap verdi
-"Koçum ikile burdan yoksa senin için hiç iyi olmaz" dedi.
-"Iyiyi kötüyü senden öğrenecek kadar düşmedim düşmem de" dedi Barış bana bakıp devam etti
-"Ezra arabaya" emretmişti ama suan buna itiraz edecek değildim başımı yere eyerek arabaya yürümeye başladım. Barışın karşısında duran adam beni bileğimden yakalayıp kendi önüne çekti ve bıçağını çıkarıp boynuma dayadı ve konuştu.
-"Nereye bebeğim senle daha eylenmedik" dedi ve pis dilini boynuma deydirdi göz yaşlarım akıyordu Barışa yardım et bakışı attım. Barış konuştu
-"O kızı bırakman için tam 3 saniyen var!" Tehtitkar çıkmıştı sesi aralık vermeden konuşmaya devam etti.( Neden bu kadar sakindi ben burda dilimlenmek üzereyim o sakin)
-"1...2...3..(adam bırakmamıştı) sana bırakmanı söylemedim mi deyim adamın üzerine ani refleks yapıp bıçak olan elini çekti boynumu tuttuğu kolunu ısırıp ben de barışa yardımcı oldum ve onun elinden kurtuldum. Bu sırada Barış bağırarak
-"Ezraaa arabaya gir üstüne kitle" dedi
Itiraz etmeden arabaya bindim ve kitledim birden arabanın camlarından yukarı doğru demir camlar çıkmaya başladı ve araba tamamilen dışarıyla bağlantıyı kesti artık ses yoktu tamamen araba karanlık olmuştu arabanın ışığını açtım 5 dakika sonra camlar inmeye başladı ani olduğu için irkildim ve Barış kapıyı açıp içeri girdi.
-"Heyy iyimisin"
-"Evet" dedim sadece gözleri korkuyla doluydu aynı benimki gibi dışarı baktığımda ne motorlar vardı ne de motorcular.
-"Gittiler mi?" Diye sordum fısıldayarak
-"Gittiler" dedi fisıldayarak. Yüzüne bir gülümseme yerleştirim elini yüzüme uzattı ve yaşları silerek devam etti.
-"Seni hep koruyacağım merak etme"bunu duyunca istemsiz rahatlama geldi ve gülümsedim.
-"Beni eve götürürmüsün?" Diye sordum
-"Bu gün yanımda kal iyi olduğunu bilmek istiyorum."
Dedi başımı 'tamam' şeklinde salladım.
Çok geçmeden 2 katlı havuzlu bir evin yanında durduk Barış arabadan inip benim kapımı açtı. İnerken
-"Barış beylerden beklenmedik hareketler" dedim yüzüme yalancı bir gülümseme takarak
-"Buna alışsan iyi olur" dedi imada bulunarak daha sonra arkasını bana döndü ve gülümsediğini hissettim o ise benden uzaklaşmaya başlamıştı bile ben de onu takip ettim. Kapıya gelince cebindeki anahtarı çıkarıp kapıyı açtı içeri girdiğimizde
-"Burası kimin evi?" Diye sordum
-"Benim için çok değerli bir arkadaşımın" dedi. Bu arkadaşın kız olma olasılığı yüzde kaç acaba? Diye düşünürken bu düşüncem dilime vurmuştu.
-"Kız arkadaşının evi mi?" Dedim bunu söylediğime ben bile inanamasam da söylemiştim. Yüzüne çok uzun süreler bakamıyordum baktığımda kızarıyordum rüyam aklıma ani geliyordu ve gidip öpmek istiyordum. Son söylediğimden sonra yüzündeki ne kadar pis demek istesemde kusursuz gülümseme büyüdü
-"Ezra dolaylı yoldan sormana gerek yok burası sevgilimin evi değil" bunu duyunca içim rahatlamıştı.
-"Şey aslında ben şey yani ACIKTIM" dedim 'açıktım' nedir ya ani heyacanla söyleyecek başka bişi bulamadın mı Ezra?
-"Bende acıktım hadi birşeyler yapalım" dedi ne yani beraber mi yapacaktık? Allah'ım bu ev neden bu kadar sıcak oldu tüm vücüdüm alev aldı sanki
-"Alev aldım Şuan" dedim ve aniden yüzümün kırmızı pembe turuncu bordo menekşe yani tüm renklere girdiğini anladım ve devam ettim
-"Ş-şey yani demek istediğim senin yanında olduğum için değil yani o da var tabi de (ne diyorum ben EZRAAA kendine gel) ya aslında ev çok sıcak" dedim bu sefer utancımdan ölecektim. Barış kıkırsayarak yukarıdaki merdivenlere yöneldi
-"Beni takip et" dedi arkamdan kapıyı kapatıp Barışın gittiği yöne doğru yöneldim bir odaya girmişti ve bana bir siyah şort ve göbeği acık fosfor pembe üzerinde Kiss yazan bir t-short çıkarmıştı. Barış beni görünce bana gülümseyip odadan çıktı kıyafetlerin nerden geldiğini düşünmeden üzerime geçirdim ve saçlarımı dağını bir topuz yaptım. Tam çıkacakken yere attığım kıyafetlere takıldım ve içeri giren Barışın üzerine düştüm ahh yine şov yapmıştım.
-"Yakınlaşmak istiyorsan ayakta da yakınlaşabilirsin" dedi baya bir kızardığımı hissetim. Yavaş yavaş üzerinden kalktım ve yere bakarak
-"Bu zamana kadar nerdeydin seni çok merak ettim."dedim bunu söylediğime daha sonra pişman olabilirdim ama suanlık pişman değilim.
-"Her zaman yanı başındaydım." Dedi
-"Hayır değildin aradım seni okulda da baktım yoktun" dedim dediklerine bir anlam verememiştim.
(Sadece gülümsedi ve konuştu)
-"Hadi inelim" dedi o sıra o kadar bir masumdu ki insanın içi gidiyordu resmen.
-"Tamam" dedim sadece o önden ben arkada olmak üzere dışarı çıktık.
