My Lesbian Sister #JustWriteIt #LGBTQ ML #3 Series

Chapter 3

Ashley

Linggo ngayon at tuwing linggo nagawian na namin ni papa na magsimba syempre tas mamasyal sa mall na malapit sa simabahan. Minsan binibilhan niya ako ng tshirt doon kapag may sobrang pera.

Nagsuot ako ng maong pants at white polo shirt. Hindi kasi ako mahilig sa dress o sa palda hindi ko din alam kung bakit although my isa akong dress. Sinusuot ko lang yun kapag may importanteng okasyon.

Pagkalabas ko ng cr nakabihis na si ate. Ang ganda ganda talaga nito, naka light blue dress to at may purse pa.

"Wow ang ganda mo talaga ate.." Sabi ko, nag-iwas to ng tingin. Pero tama ba yung nakita ko nguniti si ate?!

"Ayiiie si ate ngumiti din sa wakas." Pang-aasar ko.

"Shut up please. Hindi ako ngumingiti!" Sabi nito at kunwaring may inayos sa bag.

"Ate wag na kasing magkunwari. Sus bat kasi ang sungit sungit mo saakin!" Sabi ko at kinurot yung pisngi niya.

"Ano ba!" Sabi nito at pinalo ang kamay ko. Nagulat ako sa ginawa niya pero hindi naman masakit. Ilang segundo lang eh biglang nagbago ang ekspresyon nito.

"O-okay ka lang?" Tumango lang ako.

Hindi ko alam kung ano bang nagawa ko kung bakit siya ganito saakin, hay. Bumaba na agad ako, nakakatampo si ate.

Sumakay kami sa taxi, ayaw kasi ni papa na sumakay kami sa jeep gawa nga ni ate.

Si papa nasa unahan at magkatabi kami sa likod ni ate. Tahimik lang ako, hahayaan ko muna siguro siyang masanay saakin.

After ng mass eh pumunta na nga kami sa mall. Si papa naman tuwang tuwa at panay kausap kay ate. Sumasagot naman ng maayos si ate kay papa pero bakit saakin hindi? Ano bang problema saakin?

"Ashley okay ka lang ba?" Tanong ni papa, tumango ako.

"Nakakapanibago ka ah? Kapag naman namamasyal tayo eh, panay kwento mo saakin. Kinukwento mo pa nga saakin mga post ng ate mo." Nanlaki ang mata ko sa sinabi ni papa.

"Pa naman!" Tumawa lang 'to. Nakakahiya sa harap pa talaga ni ate? Eh nagtatampo tampuhan pa naman ako.

Kumain kami sa McDo, nag-alinlangan pa si papa dahil baka hindi sanay si ateaa ganung pagkain pero okay lang naman daw kay ate.

Tahimik lang kaming kumain. Patapos na kami ng may tumawag kay papa sa cellphone.

"Hello? Ano? Ngayon na? Osige." Binababa na nito ang tawag.

"Ashley ikaw na bahala sa ate mo. Saulo mo na ang mga lugar dito. Aalis muna ako."

"Saan po kayo pupunta?"

"Pinatawag ako ng boss ko. Sige maiwan ko na kayo." Pagkaalis ni papa bigla akong nakaramdam ng awkward.

"Ah eh.. Saan mo gustong pumunta ate?" Tanong ko pero as usual hindi ako nito sinagot at mas nauna pang tumayo saakin. Kainis talaga siya!

Iwan ko kaya siya dito? Hahahaha. Pero hindi pwede yon paniguradong papagalitan ako ni papa pag ginawa ko yun.

So yun para akong asong buntot ng buntot sa kanya. Nakakapagod na ngang maglalad ng maglakad eh. Saan ba kami pupunta?! Ugh!

"Ate!" Tawag ko sa kanya pero hindi man lang to lumilingon. Bahala nga siya diyan! Umupo muna ko.

Nakakapagod ng sumunod ng sumunod sa kanya. Hinilot ko yung paa ko, hindi naman ako naka heels pero ansakit pa din. May training pa naman kami sa volleyball bukas. Hays.

"Hey this." Nagulat ako na nandun na pala si ate. May inabot siya saakin plastic.

"Ano 'to?"

"Psh." Sabi nito at kinuha ang paa ko, unang hawak pa lang niya kumalabog agad ang tibok ng puso ko. Nilagyan niya yun ng bandage.

Nakatingin lang ako sa kanya. Bakit ganito ang nararamdaman ko?

"Are you okay now?" Tumango ako. Siya na rin ang nagsuot saakin ng sapatos.

"You never changed. You're still
Boyish type." Napatingin ako dito.

"Mas komportable kasi ako sa ganitong suot." Sabi ko.

"I know. You always saying that wen i'm asking you." Napakunot ang noo ko.

"Pwede bang ikwento mo yung childhood memories natin? Please?" Tumingin 'to saakin. Bumilis lalo ang tibok ng puso ko.

"Ah eh. Sige kung ayaw mong sagutin ayos lang. Gusto mo ng umuwi?" Tanong ko, tumango lang to.

"Can you walk?"

"Oo naman. Sumakit lang talaga ang paa ko. Pero infairness ha? Nag-alala ka." Panunukso ko na naman.

Inirapan lang ako nito at naunang maglakad, napailing na lang tuloy ako. Sumakay kami sa taxi pauwi.

Nasa malayo pa lang kami eh, may nakita na kong tao sa labas ng bahay namin.

Nang makababa ako laking gulat ko na si Clein pala yon!

"Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko.

"Bakit masama ka bang dalawin?" Ngumisi to. Tumingin ito sa likod ko.

"Ano bang kailangan mo?"

"Ikaw. Ikaw ang kailangan ko." Napairap ako. Nandito na naman ba siya para mambwisit?

"Pwede ba umalis ka na? Magpapahinga na kami ni ate." Sabi ko at hinila na si ate papasok sa gate.

Pagkapasok sa loob eh, ang sama sama ng tingin saakin ni ate.

"Is that your boyfriend?"

"Ano ka ba ate. Sabi sayo---"

"YOU SHOULD ANSWER ME WITH YES OR NO!" Natakot ako sa biglaang pagsigaw nito.

"No." Sagot ko, nagulat ako ng hinawakan ako nito sa balikat.

"Bawal kang magboyfriend. Naiintindihan mo ba?" Nakakatakot ang aura ni ate. Tumango na lang ako. Ano bang nangyayari sa kanya?

"Good!" Sabi nito at tumalikod na.

Paakyat na sana ito ng may hinagis na paper bag saakin.

"Ano to?"

"Wear that tomorrow evening. We will eat outside to catch up things."

Napangiti ako. Magdadate kami? WAIT ANONG SABI KO?! Umilomg iling ako.

Pagod lang siguro ako.

Pag-akyat ko sa taas eh nakahibad si ate. Napatalikod agad ako.

"S-sorry. Hindi ko alam nagbibihis ka pala." Sheyt! Bat ako nauutal?! Babae din siya no!

"Its okay. Nakabihis na ko." Humarap na ko. Namumula ako panigurado ngayon.

"You are blushing." Nagsmirk si ate. Tumalikod na lang ako. Hindi maalis sa isipan ko ang magandang katawan ni ate.

Nababaliw na ata ako. Sariling ate ko pinagpapatasyahan ko?!