Ik werd wakker in vreemde kleding en op een plek die ik niet kende.
Het besef dat ik in het ziekenhuis lag kwam al snel en maakte me een beetje bang, ik herinnerde wat er gebeurd was maar wilde zo snel mogelijk alles weten. Ik bleef liggen en keek een beetje om me heen maar er was niemand te zien tot de deur open ging, daar was de jongen weer.
Hij rende bijna naar de plaats waar ik lag en probeerde me te knuffelen wat een beetje onhandig gebeurde door alle slangetjes en draadjes die in en aan mijn lichaam waren bevestigd. Ik glimlachte maar durfde niks te zeggen omdat het voelde alsof iets in m'n keel was doorgesneden. Hij lachte en vroeg hoe het met me ging en voorzichtig probeerde ik te vragen wat er allemaal aan de hand was. Hij vertelde dat hij me dat eigenlijk niet mocht vertellen omdat dat misschien tot stress zou leiden maar hij kende me beter en wist dat als hij niks zou zeggen ik alleen maar meer stress kreeg door mijn nieuwschierigheid.
Hij begon op een rustige toon te praten en vertelde dat ik door de bliksem getroffen was, bijdehand als ik ben zei ik dat ik dat ook wel begreep en dat ie moest vertellen wat daarna gebeurde waar hij wel om moest lachen. ik was dus buiten bewustzijn geraakt en hij heeft gelijk het alarmnummer gebeld en die waren er heel snel, binnen 20 minuten was ik in het ziekenhuis en even later werd ik bij hem weggehaald om naar de operatiekamer te gaan. "De bliksem is door een of andere rare reden in je long geslagen en heeft die compleet verwoest" waren zijn eerste goeie uitleg. Ik schrok en vroeg me af hoe ik nog kon leven, hij begreep m'n vragende blik en hij vertelde verder: "Ze hebben hier je long verwijdert en een nep long in je gebouwd, dit is een nieuwe techniek ofzo en je bent het eerste proefpersoon maar dit was de enigste manier je in leven te houden dus officieel ben je nu deels robot" grapte hij, er kwamen zo veel vragen in me op maar nog steeds durfde ik niet veel te zeggen en blijkbaar merkte hij dat ook dus vertelde hij verder: "deze coole long is iets groter dan je normale wat betekent dat je meer longinhoud hebt dus je uithoudingvermogen beter zal zijn maar dit moet wel getrained worden, het mechanisme is nu nog heel stijfjes en door revalidatie moet alles opgerekt worden en uiteindelijk zou het moeten werken als een normale long dus zou je weer gewoon kunnen sporten".
Ik wees slapjes naar m'n keel en gaf hem een vragende blik en vroeg heel zachtjes hoe het kon dat ik zo moeilijk praatte. hij vertelde dat er veel elektriciteit door m'n keel is gegaan dus dat die beschadigd is maar dat weer bijna helemaal zou genezen maar toch zag ik aan z'n houding en blik dat er nog iets was wat ik echt moest weten.
