Komik Çocuk

para

Kolejden yakın arkadaşlarım Merve ve Sena ile akşam yemeği için bir lokantaya gittik.Çok pahalı bir yerdi.Meleğinde bizimle eşlik etmesini istemiştim ama annesi ona ceza vermişti.
Menüyü elime aldığımda ne sipariş edeceğimi düşünmeye başladım.Yemek ve salata türü beğendiğimde bir garson yaklaşmaya başladı.Hiç oralı olmayıp menüye yine kafamı gömdüm.Çok fazla seçenek.
Yanımıza gelen garsonun pürüzsüz sesi çok tanıdık geldiği için ona doğru bakmama sebep olmuştu.Kerem mi?
Elim ayağım birbirine dolanırken ne diyeceğimi şaşırdım.Sena ve Merve gözlerini Keremden ayırmadan istediklerini sipariş ettiklerinde sıra bana gelmişti.Koyu mavi gözleriyle buluşmuştum ama dikkatimi menüye verip gözüme ilk çarpan şeyi söyledim.Çünkü gözleri bana sipariş edeceğim yemeği unutmama neden olmuştu.
Sena,Kerem uzaklaşınca"Çok tatlı değil mi?Onun için restoranı yiyebilirim"dediğinde Merve gülmeye başladı.Ama ben ciddiyetimi koruduğumda "Noldu?"diye merakla ikiside sordu."Keremdi o"dediğimde ikiside şaşırdı.Kerem'i biliyorlardı.Ama dergiyi bilmiyorlardı.Bu dergiden sanki bir tek bende vardı ve hala o dergi duruyordu.

Sipariş ettiğimiz yemekler gelince o gitmeden dokunmadım.Son tabağı önüme indirdiğimde asıl istediğim yemeği getirdiğini farkettim."Anneniz yemeğinizi bununla değiştirmemi istedi efendim"dediğinde ona resmen içim geçmişti.Fakat annem beni mi takip ediyordu.
Yemeğimizi bitirdikten sonra kızları yolladım ve masadan kalktım.O sırada önümden Kerem geçiyordu.Bir cesaret ile "Batu"dedim.Arkasını döndüğünde aptalmışım gibi bana baktı.Sanirım yanılıyordum.Kerem Batu değildi.

Bu sefer de "Kerem"deyince yüzüme baktı ne oldu dermişçesine"Annem nerede?"
"Takip et"deyip hızlı adımlarla masaların arasından geçmeye başladı bende takip ettim.Görkemli,ışıl ışıl bir kapının önünde durup "İçerdeler"deyip gitti.

İçeri girdiğimde aklımı Kerem'den uzak tutmaya çalışıp anneme odaklandım.Sevgili sözlüsüyle beraber bir koltukta oturmuş,kahvelerini yudumluyorlardı.Annem beni farkedip"Gel tatlım"dediğinde yanına gidip karşısına oturdum.
"Artık yeni babana merhaba demelisin"dediğinde sadece kafamı salladım."Yakında evlenicez"
"Sera ile aynı evde olmak zaten mükemmel olmalı"dediğimde annem alay ettiğimi anladığını gülerek belirtti."Hayırlı olsun,ne diyeyim"deyip geçirdiğimde Kıvanç amca teşekkür edip annemin elini tuttu.Ona baba diyeceğimi sanmıyorum.Aslında çok iyi bir adam ve 1 senede bana kendini çok sevdirmişti.Hatta annemin zengin olmasının büyük bir katkısıda oydu.Anneme iş vermişti ve sonrasında aşık olmuştu.
"Görüşürüz anne"deyip ayağa kalktığımda"Erken gelirim"diyerek karşılık verdi.Kapıdan çıktığımda biraz etrafı süzdüm.Aşırı derecede kalabalık biryerdi ve Kıvanç amcanın tek restaronı burası da değildi.Daha 2 yada 3 restoranı vardı ve ben bu restoranı yeni öğrenmiştim.
Kapıdan çıktığımda Kerem telefonla endişeli bir şekilde konuşuyordu.Ona kulak misafiri olmak için restoranın önündeki bir banka oturdum ve onu dinlemeye başladım.

"15000 lira mı?Tamam anne ben bir yolunu bulacağım"

"Hayır anne,seni seviyorum ve seni kaybetmek istemiyorum"

"Anne tek kelime etme fazla mesai yapabilirim"

"Görüşürüz"

Bir anda üzülmeye başladım.Annesi hasta ve muayene için para lazım gibi görünüyordu.Yada ben öyle anlıyordum.Ona yardım etmek istiyordum.

Kapıdan geçmek üzereyken"Kerem,bir dakikanı ayırır mısın?"dediğimde kapıdan elini çekip yine yüzüme ne oldu der gibi bakmaya başladı."Annen..Annen için yardım etmek istiyorum Kerem."
Sinirle"Kimseden yardım istediğimi sanmıyorum.Ve az önceki konuşmayı da,burda çalıştığımı da kimse bilmeyecek."

Kerem bunları söylerken yanıma öfkeyle yaklaşmaya devam etmişti."Anneni seviyorsun.Öyle değil mi?"birden yumuşayıp kafasını salladı"Onun iyileşmesi için her şeyi yaparsın.Di mi?"
Yine kafasını salladı"O zaman sana sadece yardım etmek istiyorum.Bu parayı orda burda ölesiye çalışarak kazanamassın"

Derin bir şekilde iç çekti"Tamam ama geri ödeyeceğim."
"Geri ödeme."deyip gülümsediğimde"Hayır"dedi ama o ciddiydi.